Beste PN'ers,

Vooreerst mijn beste wensen voor jullie allemaal.

Ben weer in't land na 16 dagen deugddoend verlof in tropische oorden (50° verschil maar een mens moet er iets voor over hebben hé).

Voor onze paardjes heeft mijn vader gezorgd, een leek op gebied van paarden, maar wel een mens die van dieren houdt.
Op voorhand moest ik ALLES noteren wat er allemaal standaard moest gebeuren en ook een lijst met "Wat als..."

't Was een epistel van 2 pagina's over hooi, bietenpulp, takken,water, mest, medicatie, geen verwennerij door snoepjes, handtarget, nuttige telefoonnummers... Een vriendin zou zo nu en dan eens langrijden om de hoeven te controleren.

Onderaan had ik ook de PN site vermeld, alsook een doorverwijzing naar dit forum.

Hij was ook samen met mij 2x op voorhand komen "oefenen".

En dan... wij op vakantie en begint het hier te vriezen.
Over dit soort temperaturen stond niks genoteerd (had wel verteld dat ze er normaal wel tegen kunnen),
Hij was toch wel ongerust of ze geen kou zouden hebben, ondanks dat ze altijd hooi hadden. (Moesten misschien toch geen extra krachtvoer krijgen dan het beetje dat ze nu krijgen?) Zelf gaf hij dit niet toe, maar ma wist te vertellen dat hij de eerste dagen om 6.30u al op de wei voor extra hooi en water. En dat hij wel 4x/dag langsging om te kijken of het hooi nog niet op was.

En toen... is hij deze site gaan doornemen: voeding, huisvesting, wormencompost...
Hij is er heel enthousiast over. En wat hij las stelde hem gerust.
Hij was blijkbaar goed bezig: de paarden waren levendig, vermagerden niet (INTEGENDEEL), de vacht blonk.
Per 5 graden dat het vroor gaf hij een portie extra bietenpulp.

Hij vertelde me gisterenavond dat eigenlijk iedereen die paarden heeft, deze site zou moeten lezen. Als dat geen compliment is!

Het enige mogelijke probleem was dan nog 'nieuwjaarsnacht'

Ik wist zelf niet hoe het ging gaan met nieuwjaar (de eerste nieuwjaar in de wei met een vuurwerkwinkel een straat verderop), maar had gezegd om ze niet op te sluiten (stal niet stevig genoeg voor dit soort toestanden) en om het achterste gedeelte van de wei ook extra open te zetten om nog wat meer ruimte te hebben.
Ik vermoedde wel dat het weinig problemen zou geven. Er wordt gejaagd vlak achter de weide en daar kijken ze ook niet meer van op. En ze reageren ook niet op bomen die afgezaagd worden en krakend in de wei vallen.

Hij had zelf een plan uitgedokterd:
- om 23.30u: naar de wei (ma bleef bij de honden met de tv zeer hard) met extra bietenpulp, appelstukjes, witloofwortelstukjes. Op verschillende plekken in het midden van de wei hooi gelegd.

- vanaf 23.45u: elk om beurt een vernaperingetje, elk in de eigen stal (achter de 2 stallen hebben we een bergruimte die bovenaan open is, zodat je om te voeren eigenlijk niet in de stal moet).
Dit verliep vlot. Ze bleven netjes en beleefd (pa kent intussen zeer goed de handtarget). Geen aandacht voor de knallen die er af en toe waren.

- om 23.55u: een hele emmer bietenpulp in beide eetbakken + aankomst van een vriendin van mij met ook een eigen paard.

- om 00.05u hoogtepunt vuurwerk: de paarden liepen naar buiten, gingen in de achterste weide staan en vuurwerk kijken (vandaar had je blijkbaar een schitterend uitzicht erop). De bietenpulp bleef onaageroerd staan.

- 00.15u: pa ging gerustgesteld terug naar huis.

Conclusies na 2 weken verlof:
- ik laat de zorg voor mijn paarden graag over aan "leken" met een hart voor dieren
- mijn dieren zijn beter verzorgd dan vorig jaar toen ze 2 weken op pension gingen
- ik heb een fantastische pa die "X-en" een goed principe vindt
- de paarden zijn zichtbaar bijgekomen (de hond trouwens ook)
- de paarden geven geen ene moer om vuurwerk (terwijl ik er zelf bang van ben)

- dit is een goede site (pa is best kritisch over alles en nog wat)
- Het jaar is dus goed ingezet.

Groetjes Lena

Britt Claeys schreef op maandag 5 januari 2009, 23:48:


Yep, vanmorgen waren die van ons ook superactief, terwijl ik zowat bevroor met mijn 3 bloezen een dikke jas en 2 broeken (eergisteren zat ik nog in de tropen ( bijna 40°)op verlof). Ze hebben het zichtbaar naar hun zin in de sneeuw.

Wat me opviel is dat onze ruin op de afgelopen 17 dagen een enorme dichte vacht heeft gekregen. Net een uit de kluit gewassen shetlander. Ik was echt stomverbaasd (en dolgelukkig). En dat terwijl hij nooit (voor zover ik weet) veel haar heeft gehad. Hij heeft zich na een leven onder een deken dus fantastisch goed aangepast aan zijn natuurlijke "barre" leefomstandigheden.

Ik vraag me af wanneer ik ga stoppen met me over hen te verbazen

Spirithorses schreef op dinsdag 6 januari 2009, 15:36:


Ik zal hem straks dit laten lezen. De paarden staan dicht bij mijn ouders.

En ja het was een mooie vakantie (Costa Rica). We hebben zelfs 3x paardgereden, waarvan 2x een prachtige ervaring was en één keer waar we voor vreesden. De eerste plaats was volgens mij een paardsparadijs. Ik ga hier nog een verslag van schrijven.

Sieta schreef op donderdag 8 januari 2009, 11:54:


Ik heb ook het gevoel dat "niet-paardenkenners-wel dierenliefhebbers" veel meer "verstand" hebben van hoe je met paarden moet omgaan.

Op onze vakantie (geen paardenvakantie) waren we de enigen die "verstand" (nu ja) hadden van paarden. We hebben op 3 verschillende plekken gereden. 2x waren we zeer tevreden, 1x vonden we we echt niet goed (maar in België hebben we ooit veel erger gezien).

We hebben telkens verslag uitgebracht bij onze reisbegeleider (en ineens aan medegroepsleden die ons steeds stonden op te wachten) waarom deze laatste plek niet goed was (en die bij hem in de info wel als goed werd aangegeven) en waarom de 2 andere plekken wel. Hij heeft dit allemaal netjes genoteerd en ons verzekerd dat ze hier naar de toekomst rekening mee gingen houden.

We kregen opmerkingen over het feit dat de paarden alleen maar een touw als hoofdstel hadden en geen bit. En (op de eerste plek) kan dat geen kwaad hier met al die rotsen en dan zonder hoefijzers? En moet er niemand een zweep meehebben?

Onze antwoorden kunnen jullie raden.
(en dat terwijl ik nog maar sinds 2 maanden zelf een bitloos hoofdstel heb en door omstandigheden nog maar 2x heb kunnen rijden, dus een complete beginner ).

Ze waren hierover echt verbaasd en vroegen dan het hoe en wat en waarom en ja maar...
Gelukkig hebben we intussen heel wat gelezen (PN, NB, grondwerk) en kunnen we de dingen ook onderbouwen met argumenten. En die klinken nu eenmaal plausibel...

We hebben boeiende conversaties gevoerd over huisvesting, voeding, omgang...
En het leuke was: dat ze de resultaten ook zagen.

vbn?
- Op de beste plek hadden de paarden 300ha(!!) om op te groeien: ze werden zonder hulp geboren, niet bijgevoerd en de eerste jaren gerust gelaten. Ze zagen er allemaal kerngezond uit en ik heb nooit mooiere hoeven gezien.
- De paarden liepen los op het terrein en er werd gezegd dat we geen moeite moesten doen om er naar toe te wandelen en om ze proberen aan te raken, want dat lukt toch niet... Wij gingen het 's morgens (5.30u werd het licht en het ontbijt was pas om 7u) proberen en na goed 10 minuten stonden we een merrie met veulen te aaien. Ik moet zeggen dat we trots op ons eigen waren.

En als mensen kunnen ZIEN dat het goed is, tja, dan nemen ze dat ook veel beter aan.
Zelfs voor ons was het een voorbeeld: perfect bitloos, ijzerloos

lena

Peter Donck schreef op donderdag 8 januari 2009, 18:49:


Moet dat echt? Aan die Belgische ervaring word ik liever niet meer herinnerd.

Peter Donck schreef op donderdag 8 januari 2009, 19:02:


Ha zo, ik had het fout begrepen.
Ik ben van plan om een verslag te maken van onze paardenervaringen daar in het geheel, maar dat gaat ergens volgende week worden. Ik zal wel even melden als het erop staat.

lena

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 8 januari 2009, 19:18:


Nee, van hem heb ik nog nooit gehoord. Het was ergens aan de kust.

Corinne oet Belsj schreef op donderdag 8 januari 2009, 20:04:


Reageren ziet hij zelf nog niet zo zitten, maar hij vindt 't wel leuk dat er zulke dingen bestaan.

Intussen wil hij dat ik hem leer om de hoeven uit te krabben (dat kwam een vriendin doen toen we weg waren, hij zag dat toen niet zitten), want hij heeft vastgesteld (en dit heb ik intussen ook al gemerkt) dat als het kouder is dan -10 dat er dan soms wel ijs onder de hoeven hangt.
Hij gaat nu met dit weer in de namiddag nog steeds langs voor extra water en controleert of er nog hooi genoeg is, want wij zijn door de dag op het werk.

Lang leve de leken!
Lena

Peter Donck schreef op vrijdag 9 januari 2009, 17:54:


Ja! nu weet ik het weer, het was aan drie vijvers

Anja Seijn schreef op zondag 11 januari 2009, 13:08:


Neen, grote padden zullen ze niet opeten (smaken trouwens ook erg slecht), maar de eitjes en jonkies vinden ze heerlijk.

Frans Veldman schreef op vrijdag 23 januari 2009, 11:22:


Ik help je wel :) .

Maar kan iemand mij eens een oplossing verzinnen voor wat je kan doen met een 50-tal balen oud, muf maar niet beschimmeld hooi.
Toen wij onze wei vorig jaar kochten was dat hooi "inbegrepen". Onze paarden eten er niet van, schaapjes zijn er ook niet zot van. En zoveel zitjes heb ik op de wei niet nodig.
Als iemand er nog iets mee kan doen...

Lena

Herman schreef op maandag 26 januari 2009, 15:42:

Dit zijn nu dingen die ik heel graag lees! Leuk voor het paard, leuk voor de ruiter, leuk voor de begeleider.
Ik wacht vol spanning op het volgende vervolg.

Lena

Arabesk schreef op woensdag 28 januari 2009, 18:07:


Hartelijk bedankt voor het Nederlandstalig maken van de tekst. Nu begrijp ik het ook. Ik had nog nooit van de Rollkur gehoord.

En mijn paarden ook niet denk ik. Het bewijs?
Ik heb daarstraks ook een angststest gedaan:
De paarden hadden de afvoerbuis van de dakgoot afgehaald en ik vroeg me af of je met zo'n buis van bijna 4m ook een paard kan aaien. Een soort "afstandsaaien" dus...
En ja hoor... eerst wat blazen in de buis en dan eens proeven... en dan is dat best oké. :)

Lena

Corinne oet Belsj schreef op donderdag 29 januari 2009, 20:44:


Ach Corinne, positief blijven denken hoor , er is dan geen modder, en de hoeven worden gratis getraind, en ze zien toch prachtig uit, met hun dikke pels rechtop...
En dan vergeet ik vast nog vanalles...

Corinne oet Belsj schreef op donderdag 29 januari 2009, 21:20:


Toen wij ons 2de paard wilden kopen hebben 2 lijsten gemaakt, namelijk de pro's en contra's van de aankoop van dat specifieke paard. En dat heeft echt wel geholpen.
We hadden wel het geluk dat we er meer dan 2 maanden over hebben kunnen denken.

Je kan natuurlijk ook starten met een lijst waaraan jouw ideale paard zou moeten voldoen. Ook de "stomme" dingen zoals: Ik moet er makkelijk op kunnen (als je niet echt lenig van aard bent).

Alleszins veel succes. Ik vind het zowieso geen gemakkelijke klus.
Lena