eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 10 januari 2009, 15:08:


Fantastisch Eddie dat hij nu zo goed is, zijn karakter is ook heel speciaal. Jur in zijn goede dagen bij ons, was fijn te rijden op een halster, met klikje te versnellen en zacht hoo weer terug te rijden en de vriendelijkheid naar iedereen. We hebben hem gewend tot een heel verkeersmak paard. Zie mijn website. Zijn fysieke problemen hebben we proberen op te lossen met buigoefeningen en juist minder rijden en zelfs maanden van helemaal niet rijden. Waardoor hij minder inspanning kreeg en dus fysiek nog moeilijker kwam te zitten. Mooi dat nu duidelijk is, hoe het wel moet, met hem. Jurriën is nog vaak in mijn gedachten. Een echt heerlijk paard zonder fysieke problemen.

Groet, Michiel

Peter Donck schreef op zondag 11 januari 2009, 11:37:


Dacht ik ook, en zijn eigen voordroog komt van die zelfde vette wei, dat is dus even slecht? Of is daar toch iets beter dan het gras zelf? Dat ik besloot hem minder te gaan rijden betekend niet dat ik niet gewerkt heb aan meer beweging. We hebben toen fiets training gedaan. Tot het nivo van 8 km draven zijn we gekomen (niet erg veel) en zelfs daar ging hij zich toen steeds meer tegen verzetten. Kun je nagaan hoe belangrijk die voedings kwestie is.

Groet, Michiel

Monique Meijer schreef op zondag 11 januari 2009, 13:37:


Schandalig vind ik niet, wie kan zoiets zien in NL? Josien haar focus lag op leren buigen en op minder gaan rijden zolang als dat buigen niet goed ging. Qua voeding dacht ze meer aan bijvoeren van het een of ander, dan aan minderen. Ze zal er wel aan gedacht hebben misschien maar doorpakken met overtuiging is toch wel wat anders. Ze zal hier ook van leren. Kijk Eddie heeft standaard bij alle paarden, schraal houden en veel beweging, en daar doet Jur het dus goed op. Zouden we allemaal over kunnen nemen, al denk ik wel hoe Luna zich zal houden onder dat zelfde gras?

Jur is van Eddie, hij is alleen bereid hem terug te geven, als ik hem daadwerkelijk hier in Zwolle goed kan houden. En dat is op dit moment niet zo, bovendien willen we Luna zeker aanhouden. En 2 paarden op dit adres kan ik niet bekostigen. Dus de omstandigheden zijn er niet naar dat Jur terug komt. Maar wie weet veranderd dat nog eens? Ik ga in ieder geval leren rijden op Jurriën onder 't oog van Eddie.

Groet, Michiel

samenvattend, tot dusver, lees ik dit:

Niks doen is niet "slecht", mits je, je paard voldoende beweging geeft zodat zijn hoeven voldoende slijten/aangroeien, dat is niets doen zelfs beter dan best.

Hierop bestaan wel uitzonderingen: en dat is bij scheve paarden en alle paarden die zichzelf ongelijk belasten, zodat de hoefslijtage/groei ook scheef gaat. Die paarden zijn geholpen bij beter leren lopen, geholpen bij een gezondere motoriek, maar zijn ook geholpen bij hoefcorrecties die de scheve slijtage weghaald.

En op deze uitzondering zijn ook weer uitzonderingen mogelijk, zoals paarden die erg gevoelig zijn en tevens minder mooie hoeven hebben, maar bij wie elke ingreep, het probleem lijkt te verergeren. Bij die paarden is niets doen oke, mits er voortdurend gezocht wordt naar optimale omstandigheden waarvan bekend is dat die een goede hoefgroei en motoriek bevorderen.

Tot zover, en dan nog iets over mijn Luna.
Ze kwam 3 maanden geleden bij me met lange hoefwanden vol brokkels en scheuren. Ze is 3 jaar en ooit wel eens bekapt geweest, ze haat het voeten optillen, en een bekapper is er nog niet bij geweest. Door de beweging bij mij heeft ze echter goede voeten gekregen, zonder dat ik er iets aan gedaan heb. Ze loopt motorisch gezien goed, voor en achtervoeten in 1 lijn. Waarbij ze de achtervoeten over de voorvoet heen plaatst. Scheefheid heb ik niet kunnen ontdekken. Waarom ze zulke brokkelhoeven had, zal komen van nooit op het harde en een dunne hoefwand. Achteraf ben ik blij dat ik haar niet gelijk de eerste week heb ik kunnen bekappen in de goede vorm. Welk nadeel zou dat kunnen hebben, met dunne hoefwanden?
Ik heb geen foto's, mijn focus is tot dusver, haar laten wennen aan voeten optillen.

Groet, Michiel

Wil schreef op donderdag 15 januari 2009, 0:53:


Ja er zit niets anders op, dan dat het blijft zoals het is.
Iedereen hier leert met de tijd tevreden te zijn, met zoals het gaat.
En dat is toch een prima les
Dat daar een beroerde tijd aan vooraf gaat, doet daar niets aan af.

Groet, Michiel

Sieta schreef op donderdag 15 januari 2009, 9:21:


Tis net als met paarden, er zijn schrijvers die erg gevoelig zijn en overal van schrikken of beginnen te steigeren. Er zijn ook mensen die een klap uitdelen of mensen die altijd de ander wegjagen bij een toppic. Tsa hoe ga je daar verstandig mee om? Tis net als bij paarden .... het erg vinden zal niet helpen wel vragen of het een beetje fatsoenlijk kan ja. Maar een paardmens kan enkel zo fatsoenlijk zijn, als hij is op dat moment, ride the horse you have today.

Groet, Michiel

e m kraak schreef op donderdag 15 januari 2009, 19:10:


De Nederlanders en Vlamingen zijn een mix van eigenzinnig en bandeloos, tsja aan de ene kant van het spectrum heb je dan de creatieve geesten (die echt iets toevoegen aan deze wereld) en de andere kant van het spectrum is onvoorstelbaar asociaal op een forum. Die beleefdheids kulturen blinken vaak uit, in oorlogen, millieu vervuiling en volkeren onderdrukking. Tis maar wat je liever hebt, het één en ander heeft wel met elkaar te maken. Onze brutaliteit wenden we ook aan om misstanden te voorkomen.

Groet, Michiel

Piet schreef op donderdag 15 januari 2009, 12:00:


Gedachtes over anderen zijn vaak negatief. Punt.
Ook de beleefdste mens heeft veel negatieve gedachtes over anderen. Ik ook en wie niet? Het is schijnheilig en onjuist dit te ontkennen. "Maar daarom hoef je ze nog niet te uiten" ... hoor ik roepen. Eigenlijk mogen we blij zijn, dat die sociale mondklem zo af en toe een lekje heeft De hoeveelheid negatieve gedachtes is ontelbaar veel groter. Misschien beseffen we dat niet, omdat je er ook aan went ze te hebben Mensen die ze wel wat vaker uiten zijn ronduit moedig en eerlijk.

Mijn oplossing voor mijn eigen negatieve gedachtes over anderen is zowel simpel als revolutionair ... "ik geloof ze niet".

Mijn oplossing voor mijn eigen negatieve gedachtes over anderen is zowel simpel als revolutionair ... "ik geloof ze niet".

Mijn oplossing voor mijn eigen negatieve gedachtes over anderen is zowel simpel als revolutionair ... "ik geloof ze niet".

Ik heb ze wel, maar geloof niet dat ze waar zijn, en daarmee veranderd alles. Een negatieve gedachte geloven dat die waar is, is net als bang zijn voor een lief paard, of denken dat je een slang ziet terwijl het een stuk touw is. Nick is iemand die serieus meedenkt over alle pn zaken en daar kritische vragen over durft te stellen. Dat zijn steil van schrijven niet iedereen aan spreekt, hoort er bij. Iedereen heeft zijn eigen unieke inbreng. Kijk die positieve gedachtes geloof ik nu weer wel.

Groet, Michiel
www.thework.org

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 16 januari 2009, 9:59:


Wat jij graag wilt, heb ik al. Zonder dat anderen daarvoor moeten veranderen. Er is geen andere weg, we zoeken er al miljoenen jaren naar dat anderen ons vrede moeten geven, en dat kan nog wel eens een miljoen jaar duren. In het Boeddhisme zeggen ze dat we de hele aarde rondzwerven op zoek naar de schat, die verborgen ligt in de haard van ons eigen huis.

Die "leuke" one-liners, die niet iedereen snapt, zijn ook bedoelt om een zoekproces op te roepen, daarvoor zijn het one-liners. En zoekprocessen hoeft niet iedereen leuk te vinden, een welkome en nuttige functie hebben ze wel.

Als iemand vloekt en afkraakt, laat hij zien hoe hij zich voelt en door welke gedachtes dat is gekomen. Hij lijkt me in de war en zijn gedachtes over die ander zijn nogal negatief geworden. Blikvernouwing en onjuiste inschatting, dat is waar die persoon dan last van heeft. Het is te simpel om te willen, dat die persoon zichzelf niet mag uiten. Of een oneerlijk verhaal op moet gaan hangen. Per slot heeft er maar één last van die negativiteit en dat is de denker zelf. Dat de ontvangende lezer, zelf ook negatief gaat denken, tja dat is die miljoenen jaren pat stelling waarin we willen dat de ander anders moet zijn, dan hij is.

Lijkt misschien ingewikkeld, is het niet, de schat ligt direct onder onze neus.

Groet, Michiel

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 16 januari 2009, 13:48:


Dat zijn ook mijn gewoontes, prima om je daar aan te houden.
Het probleem ontstaat als je dit ook van anderen gaat eisen.
Die hebben namelijk recht op hun eigen leven met hun eigen regels.
En sorry je mág het wel eisen, weet dan alleen dat je ergernis hebt
als anderen zich daar niet aan houden. Respect werkt naar alles toe, ook naar hufterig gedrag, zoiets kan ook nieuwsgierig maken en een uitdaging zijn om begrip te vinden. Veroordelen van hufterig gedrag is zo makkelijk en zo snel gedaan.

Groet, Michiel

Monique Meijer schreef op vrijdag 16 januari 2009, 14:20:


Schreef ik net dat hufterig gedrag (zoals hierboven van die stalhouders), nieuwsgierigheid en begrip op kan wekken. ...
Zal ik uitleggen ...
Met een helder hoofd (begrip), kom je al snel tot de conclusie dat je beter zo snel mogelijk weg kan wezen naar een betere plek. En dat denken dat de stalhouder ophoud met meppen, onjuist is. Vergelijk het met schaken, als je boos en opgewonden bent, zet je niet de goede zetten. Als ik het kon regelen, zou ik hem niet meer in de stal willen hebben, ik regel het hooinet plaatsen en buiten zetten zelf wel. Beter dan een angstig gemaakt paard, maar niet beter dan een paard dat zonder eten op stal moet blijven natuurlijk.

Succes, Michiel

Ellen2 schreef op zaterdag 17 januari 2009, 19:25:


Ja zo ken ik mijn makker weer! Uit de tijd dat hij goed was dan. Wij reden hem met "Whooo" om zachter te gaan en "Stop" als stop. Dat hebben jullie waarschijnlijk veranderd nu? De mondklik was genoeg om te versnellen. Leuke rit gehad begrijp ik. Het zou mooi zijn als je de halsring straks ook gaat gebruiken, daar ben ik nog te weinig aan toe gekomen met alle problemen die ontstonden.

Jur zijn vervangster Luna, heeft soortgelijke voordelen. Ze is nog een stuk koeler als Jur in haar hoofd en haar lijf is sterker en beter in balans. Ze is ook heel volgzaam, ook al heeft ze net een testperiode met weigeringen en bokken achter de rug. Eddy je aanpak heeft geholpen, in 7 wandelingen wel te verstaan. Wel is ze minder slim als Jur en leert daardoor wat langzamer. Overigens is ze wel nieuwsgierig, (onbekende wegen vind ze leuker) raar dat verwacht je eerder bij een intelligenter paard (die hebben sneller angst voor het vreemde). Wij hebben vandaag de hond voor het eerst naast Luna meegenomen, ging perfect.

Groet, Michiel

Anja Seijn schreef op zaterdag 17 januari 2009, 20:29:


Even opgezocht:
Neem hun vaste punt weg waar ze naartoe lopen /stormen of waar ze niet van wegwillen en binnen enkele minuten ebt het verzet weg , toon hun dan dat het punt des onheils voor jou net een reden is om hier tich maal voorbij te gaan en hen zo "het beslissingsrecht" (je weet wel de wil van het paard dat hier zegt ,nu WIL ik terug gaan !!!!) ontneemt en hen onder jouw Bevel /commando/manipulatie enz .............................................. zet .Nu zal het van het intelligentieniveau van je merrie afhangen wanneer je je manier van werken moet aanpassen

Verder schrijf ik er iets over in bericht: Nr:127226 en Nr:127300
Luna heeft natuurlijk ook veel tijd van nadenken gehad, in de vorst periode dat ze niet uit haar paddoc kwam.

Groet, Michiel

Piet schreef op zondag 18 januari 2009, 17:38:


Als ik een eigen wei had, dan is spuiten not-done.
Net als een bit dat is, en een eigen stal.
Waarom zulke giftige keuze's maken, als je weet
dat er gezonde en betere manieren zijn?
Het is niet alleen gemakzucht, het is ook de mentaliteit
dat gifspuiten niet schadelijk is. Na het gifspuiten moet alsnog
voor een gezonde bodem gezorgt worden, wat schiet je
met gif op? Misschien gaat het een maand of 4 sneller dat je grasmat
beter lijkt, niet is, maar lijkt. Dat is alles.

Nils dat uitputten van de wortel JKK is ook overbodig,
de plant leeft toch maar 2 jaar als je het met rust laat.
Enkel verspreiding en opeten moet voorkomen worden.
We hebben er maar een paar, en die laat ik zoveel mogelijk
ongemoeid, net voor de zaadvorming, haal ik de bloemen weg.
Beter was nog de plant gewoon zaad te laten schieten en dat
op vangen met een plastic zakje ter voorkoming van verspreiding.
Dat laatste durf ik echter niet door te weinig toezicht (en wel een drukke stal) met het risico van kapotte zakjes.

Peter, waarom minimaal 4 maanden en niet 6 weken de weide laten rusten? Hier gaat het met 6 weken prima zo te zien, wel hebben we
een vet bemeste koeienwei op kleigrond, waar ook nog eens alle mest blijft liggen. Die 6 weken voldoen, zelfs de doorgetrapte winterwei is in 6 weken weer top. Op zandgrond en met geen andere bemesting dat de mest die blijft liggen, zal het kwetsbaarder zijn natuurlijk. Zo'n wei wordt steeds schraler, omdat er ook voedingsstoffen verloren gaan, aan bewegingsenergie, lichaamswarmte en uitademing van de paarden.
Als er van buitenaf gewonnen hooi gegeven wordt, is die verschraling wel opgeheven, dat wel. Maar goed, waarom 4 maanden rust?

Groet, Michiel

Herman schreef op zondag 18 januari 2009, 23:07:


Of gewoon hun inkomsten uit optredens halen, dat valt niet te kopiëren. En kwaliteit opnames van die optredens verbieden of daar een leuke prijs voor vragen, en het daarna uit handen geven, ook minder zorgen.

Groet, Michiel