Marleen den Arend schreef op zondag 8 februari 2009, 17:01:


Ik denk dat stalmest weinig kwaad kan. Je lost er alleen niet per definitie eventuele tekorten van de grond mee op.
Teveel bemesten is uiteraard wel mogelijk. Vooral als er teveel mineralen in de grond terecht komen kan de plant sneuvelen. Dat komt door het gegeven dat mineralen altijd streven naar een zo homogeen mogelijke verspreiding. Een oplossing heeft dus een zekere weerstand tegen een verhoging van die oplossingsdichtheid. Met andere woorden, hoe meer mineralen in het water zijn opgelost, hoe moeilijker het wordt om het water weer uit die oplossing te krijgen. Plantenwortels zijn op een gegeven moment niet meer in staat om nog water uit die mineralensoep te halen en verdrogen, ondanks het aanbod van water. "verbranden" wordt dat in de volksmond ook wel genoemd. Ook mensen en dieren kunnen uitdrogen door het drinken van bijvoorbeeld zeewater. Een overschot aan mineralen is ook om die reden een belasting voor de nieren. Teveel is dus zeker niet goed, noch voor planten noch voor dieren.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Isabel van der Made schreef op zaterdag 14 februari 2009, 14:55:


Ivermectine en Moxidectine behoren tot dezelfde groep. Resistentie voor het ene houdt dus ook resistentie voor het andere in.

Een alternatief middel tegen bloedwormen is er niet, en zal er ook niet op korte termijn komen. Tegen de "oude" alternatieve middelen bestaat reeds op grote schaal resistentie, dus dezen zullen niet of nauwelijks soelaas kunnen bieden.

Is resistentie tegen ivermectine/moxidectine eenmaal een feit, dan zijn we met zijn allen in de aap gelogeerd. Er is dan niets meer wat we kunnen doen tegen een bloedwormbesmetting.

Dat is dan ook de reden dat wij ons zo sterk maken om niet onnodig te ontwormen, en iedereen dringend verzoeken eerst altijd een mestonderzoek te doen.

Hoe meer er nodeloos wordt ontwormd, hoe groter de kans op het ontstaan/verspreiden van resistentie is.

Het huidige ontwormbeleid lijkt op het preventief toedienen van antibiotica zonder enige medische noodzaak, en inmiddels is genoegzaam bekend waar dit toe leidt...

Er is, behalve het verkleinen van de kans op het ontstaan van resistentie, uiteindelijk maar EEN ding dat je kan doen om je eigen paarden te wapenen: zorgen dat ze weerstand opbouwen tegen bloedwormen. Doe je dat niet, en blijf je klakkeloos periodiek een wormspuit in je paard jassen, dan zal straks bij het uitbreken van een resistente stam bloedwormen je paard onherroeppelijk voor de bijl gaan. Ik vind het in de huidige omstandigheden een waarschijnlijk scenario dat er een resistente stam zal ontstaan ruim voordat er een nieuw middel op de markt kan verschijnen. Dit laatste zal nog minstens een aantal jaar in beslag nemen.

Van alle mogelijke bedreigingen tegen paarden zie ik het uitbreken van een resistente stam bloedwormen als het meest waarschijnlijke scenario.

Wij gaan dat niet afwachten: Van onze eigen paarden heeft het grootste deel al geen ontwormmiddelen meer nodig. De rest van de paarden hopen we immuun te hebben voordat massale resistentie tegen de ivermectine groep een feit is. En die resistentie zal er komen, daar is geen ontkomen meer aan...

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."