Böske schreef op dinsdag 10 februari 2009, 10:37:


ik heb een dikke 20.000m2 voor 12 paarden,
de ganse winter (afhankelijk van grasmat en neerslag) staan ze in de paddok met loopstal op hooi (en op betonplaten)
de rest van het jaar overdag op de wei en s'avonds paddok + hooi
en dat werkt prima als intensieve houderij
maar het kost ook wel wat, geld en tijd


nee-nee, iedereen gelijk, ook jij krijgt een flink pak billenkoek !
mijn handjes gloeien al, maar je krijgt wat extra klappen omdat je zoveel moeite hebt gedaan !!!!

hangt af wat je wil : dunne twijgen, hout voor borstelstenen of brandhout,
ik zou niet ieder jaar gaan snoeien, 2 jaar is goed als eetgoed voor de paarden,
3 jaar en ouder krijg je al meer brandhout, laat je ze te dik worden dan moet je meer gaan klieven
Als je makkelijk oogstbaar brandhout wil, dan moet je de eerst nazomer gaan "stikken"
dat is de "kop" die nu weer vol twijgen staat, gaan uitdunnen, zo krijg je meer ruimte en licht, rechtere takken die vol kunnen uitgroeien.
Door de ruimte krijg je plaats om goed te kunnen zagen en kan je mooie stoofjes zagen
Het stikken doe je best in augustus-september omdat je wilg dan sneller wondweefsel maakt ipv nieuwe scheuten ontwikkelt,
dus de zaagsnede geneest beter en de overgehouden scheuten krijgen dan energie om verder te groeien

Ik zaag nooit helemaal de kop kaal, dan krijg je één grote wonde die te snel gaat inrotten en ook weer schimmels, bacterien en virussen binnenlaat
ik zaag de takken altijd zodat je kleine stompjes krijgt met rondom bastweefsel
waaruit de wonde weer kan herstellen en nieuwe scheuten groeien
daardoor krijg je sneller een brede en lelijke kop maar mét holtes voor steenuilen
en andere holenbroeders


zoveel mogelijk tijd natuurlijk maar dat is in onze extensieve houderijtjes niet echt mogelijk !
ik ontworm 1x, maximaal 2x per jaar
veulens in het begin wat meer
en ik laat géén andere paarden toe op mn wei
je kan het te weinig vinden, ik reken op mijn oog en gevoel

Maria Delavega schreef op dinsdag 10 februari 2009, 10:48:


als er daar gehooid wordt in mei-juni moet je met dat fructaan echt niet inzitten
fructaan is anti-gel,
en als het gras goed heeft kunnen doorgroeien zoals voor hooi
in tegenstelling tot kort-ingekuild-kuilgras moet je zeker niet wakkerliggen


raketsla is een typische wilde plant op zandige grond en stuifduinen
de varieteit hier aan de kust is dikker van blad en sterker van geur en smaak
dan de eetbare varieteit die hier in het gruis van mijn oprit groeit


ze zeggen van niet.......

van lennep schreef op dinsdag 10 februari 2009, 11:26:


ach in je latex-verpleegsterpakje is een welgerichte tik hier en daar wel voldoende hoor !
ook weer zandgrond, die draineert doorgaans goed uit zichzelf tenzij de grondwatertafel uit zichzelf te hoog is.
Je omringende struiken-bomen-gordel is OK tegen de boze chemische buitenlandbouwwereld en kan wel helpen als uitzendstrook voor mollen en wormpjes, spinnetjes en kevers die langzaam wel weer voor een evenwicht zullen zorgen
De kippemest en het diepkeren is natuurlijk een natuurlijke katastrofe,
uiterst zuur en gekoncentreerd, bijna net kunstmest, guano-à-volonté !
dus jij zal waarschijnlijk een kompleet nieuwe teellaag moeten opbouwen,
een goeie is zo'n 20-30cm dik, dus je begrijpt, die heb je niet in een jaar of 2
Stalmest opbrengen, biomassa ! eigenlijk zou massaal stro inploegen ook al een goeie zijn, maar dan duurt het weer een hele tijd om je grasmat te laten dichtgroeien

berken zijn typisch voor zandgrond en hooikoorts-allergien,
opletten met teveel groene eikels, varkentje houden die ze allemaal opskrunsjt
en dan komen wij het varkentje opskruntsjen met een lekker glaasje wijn erbij .....
dan breng ik meteen de gepaste hoeveelheid billenkoek mee hoor !

de omloop kan je erin houden, maar ook weer 1paard/2500-3000m2
dus effektief intensief, dus ook weer winter eraf houden en in de paddok + omloop als het droog genoeg is
Hondsdraf raakt niet boven gras, dan verdwijnt het vanzelf, mooie bloempjes trouwens
Wat je strookbegrazing betreft, ik vind het persoonlijk veraf van vrij in het rond fourageren, maar natuurlijk krijg je in elke paardenwei de typisch schijt-no-frijt-plekken, die zullen wel aangepakt worden (relatief maar hoor) als de rest te kort wordt maar wat je absoluut moet vermijden is die samenfakkende natte dweilstukken waarvan je spreekt bij regen : dat heb je vooral bij breedbladig gras dat slap ineenstuikt en een ondoordringbaar kluwen vormt dat de paarden ook weer laten staan, witbol is zo'n ongewenste indringer vanuit bermen en randen die verdomd hardnekkig is : maaien en oprakelen door slepen met betonnet achter de auto, zeker de stek-einden ombuigen zodat ze de grond wat doorraggen en die grasvodden losmaken.....

Gudrun schreef op dinsdag 10 februari 2009, 12:00:


bramen en brandnetels duiden op voedselrijke bodem, ook wel zuur,
krijg je snel op onderlopende/natte stukken (zoals de Nijl die overstroomt, denk daar maar aan, vroeger werden alle natte lage stukken langs beken en grachten als nat hooiland gebruikt, als je niet regelmatig de opschietende biomassa weg-hooit of weg-graast krijg je snel een vervilting van de grasmat (zie esther) en bijgevolg een enorm opschieten van grote en kleine brandnetel en dovenetel, vlier, wilg, populier, els en dergelijk pionierende bosvegetatie
braammassieven zijn uitstekende omheiningen, op everzwijnen na zijn er weinig dieren die er doorheen gaan.
Riet is uitstekend voer voor paarden, als de mijne de kans krijgen is het zò opgevreteen : het verruigde stuk met riet en wilgen en zo laten afgrazen is eigenlijk een prima idee, dat doen ze nu in veel natuurgebieden met koniks, de vegetatie wordt uiteindelijk korter en geeft veel meer diverse plantenkiemmogelijkheden. Als de grond niet van jou is, afspreken met de eigenaar maar je gaat wel een beetje in konkurrentie met de reeen alhoewel die ook liever een doorgankelijke dichte struikenlaag hebben die paarden voor hen kunnen helpen openen omdat ze daar zelf niet toe in staat zullen zijn, zelfs niet op zo'n klein stukje, dan gaan ze liever verhuizen
Mos duidt doorgaans op een verdichte bodem , zuur (bosgrond), weinig licht en teveel water, kalkn kan helpen maar ook de grond openrijtenen verluchtigen

Kleigrond kan water heel lang vasthouden of als ze is uitgedroogd kan het heel lang duren voor ze weer water opneemt. Ook hierop heb je een goeie teellaag nodig die echter snel kan dichtslaan door neerslag en overdreven betreding
Gras groeit best bij een PH van 5,5, dus die moet je weten om te weten of je bijkomend moet kalken om de zuurtegraad aan te passen. Als je gras slecht groeit en rooie punten krijgt dan scheelt er wat, zuurtegraad nagaan en eventueel ook bijmesten maar altijd en overal en ten allen tijde : stalmest/kompost

Peter Donck schreef op dinsdag 10 februari 2009, 16:34:



ja uitstekend idee, maar je zal wel langs beide kanten moeten een draad zetten,
eens je meidoorn fijnvertakt en breedgegroeid is, kan je hem wegnemen
zolang je tenminste genoeg vreetmassa hebt op de wei zelf, anders knabbelen ze meer dan je lief is en kan er wel een gat ontstaan,
de meidoorn gewoon laten doorschieten kan ook, dan knabbelen je ponies onderaan wel een afdakje voor henzelf