Anita Cats schreef op zaterdag 14 februari 2009, 12:07:
>
> Ik denk dat paarden ons testen.
> Paard vind iets eng, dus ik ga met veel gegrom (sorry maar dat

> duidelijkheid, daar ben ik nu wel achter.
> Voor hetzelfde geldt heeft een ander het met deze manier wel
> goed voor elkaar, maar een dame die zich laat horen daar moet
> wel goed mee omgesprongen worden, en strenger ingegrepen worden.
Stel je voor dat dit verhaal niet over een paard, maar over een kind ging..
Met dwang bereik je zo weinig, ja, eventjes. Je moet mét je paard gaan, niet tegen het paard. Kennelijk is er weinig mogelijk momenteel. Het enige wat je moet doen is in ieder geval de dingen die wél goed gaan, en nieuwe dingen uitproberen. Spelen met je paard, lol maken.
Je moet ook uitvissen of ze iets mankeert, ze kan ook ongemak voelen, zonder daar echt ziek van te zijn (omdat ze tegen andere paarden ook zuur doet)
Als ze lichamelijk o.k. is, leiderschap onder de loep nemen.
Mischien is het ook een idee om eens naar een dierentolk te gaan.
Ik was naar
www.unwinding.nl gegaan. Die vond ik erg goed. Een andere dierentolk heeft hetzelfde verhaal er ook uitgehaald, maar minder gedetailleerd dan Ytje dat deed.
Als je er iets voor voelt, natuurlijk. Ieder zijn ding.
Maar wel op zoek gaan, want zo is met paarden omgaan echt helemaal niet leuk.
Voor het paard ook niet, hoor. Ze moet er een reden voor hebben.
> afgelopen tijd, de manier van omgang mij veranderd, ik zit
> tussen wal en schip....
>
> Anita
Ik ken het gevoel. Blijf zoeken!
Sterkte
Clarissa