Anita Cats schreef :
> He gatsie, maar bedenk wel dat jij er zoveel hebt staan neem
> het gemiddelde.
> Je ontkomt er niet aan hoor!
> Ik heb wel het idee dat de sjiekere paardjes, Alexia heeft
> zulke dunne pootjes, er gevoeliger voor zijn.
> Ja wat doen we eraan?, in ieder geval zorgen voor een goede
> omheining.....
Inderdaad, met de koudbloeden nooit toestanden, die beesten dóén het gewoon en zijn veel robuuster. Echt een aanmerkelijk verschil (ojé wat zeg ik nou weer....).
De tuttebellenpaarden zijn de Arabs, Quarters, en madame Paint.
Indy mijn Draver weet ik nog niet wat ik ervan moet vinden. Haar trof ik dus vanmiddag aan in de paddock en m'n gevoel zei me meteen dat er iets was. Ze ademde ook zo gek en klauwde met haar voorbenen. Dacht in eerste instantie aan koliek, ze keek ook zo wazig. Haar de paddock uit getrokken en wat gaan lopen, toen zag ik dat dikke been, tuinslang erop en alles onderzocht. Het zal van de kletterpartij van gisteren zijn geweest.
Overigens was de omheining goed. Wás he. Ze zullen wel hebben staan klooien met de buurhengst. Maar hoe komt zo'n draad helemaal in de staart van Puck vast te zitten he

.
Maar ben nog niet helemaal gerust, Indy kan heel raar ademen, net alsof er iets vernauwd is. Dat deed ze dus vandaag ook weer en in eerste instantie dacht ik dat er ook hooi dwars kon zitten, ze heeft al drie keren een slokdarmverstopping gehad. Maar dat was het niet.
Heb al eens gedacht dat ze cornage heeft maar bij inspanning gaat het juist weg. Dus hier moet ik in de toekomst nog iets mee.
Ben je bezig met de hoefzweer van Blue, gebeurt er achter je rug weer iets anders.
Twee paarden met dikke benen nu, Blue en Indy. Dacht je dat je die twee samen apart kon zetten, nee, de z*
kw*ven jagen mekaar achterna.
Zouden stalmensen dit ook hebben? Maar die kijken waarschijnlijk anders, paarden mogen niet in aanraking komen met andere paarden, uit angst voor blessures (dit dus!) . Da's af en toe een gevolg van groeps-scharrelpaarden denk ik dan. Maar ik weet heel zeker dat ze véél gelukkiger zijn dus moeten we die kleine dingen maar op de koop toe nemen.
Toch worden Jack en ik er echt niet goed van soms, altijd die zorgen om die dieren, pffff, .....
Groet, Pien (die denkt dat het tijd is dat het voorjaar begint)
