eddy DRUPPEL schreef op zondag 15 februari 2009, 11:47:
> Wil schreef op zondag 15 februari 2009, 1:27:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op zondag 15 februari 2009, 0:51:
>> Ik ken helaas ook gevallen dat het toch puur in het karakter
>> zit...
>
> Zou het in het karkater zitten ? Of alleen externe factoren ?
Onze
DA in Drenthe was een echte paardenman. Die fokte eens een veulen.
Hield de paarden aardig natuurlijk. Veel weidegang, niets mis mee.
Hebben zelf een binnenrijbak.
Toen het veulen een driejarige was, kan ook nog wel wat ouder geweest zijn, is z'n vrouw begonnen met aanrijden. Ik ken haar, weliswaar een traditionele dressuurruiter, maar geen persoon om een dier te overvragen of overtrainen.
De moeder: heel braaf dier. Niets mis mee... todat dit jonge paard eens goed uithaalde. Reden: onbekend. Ze hebben het paard in laten slapen.
Niet zo'n leuk verhaal he?? We weten niet wat er is geweest, gedachten toen gingen richting hersentumor of zo. Kort gezegd werd het dier levensgevaarlijk.
Onze
DA had het er echt moeilijk mee. En vertelde ook dat hij niet begreep waar zo'n karakter vandaan kwam.
Eddy, als je zelf een veulen fokt.... en je hebt het ruim 3 jaar.. en blijkt zo'n gewelddadig karakter in te zitten... Ik denk niet dat er aan dit dier iets verklooid is....
Sommige karakters zullen wat sterker zijn. Ga je daar niet goed mee om... kan het verkeerd aflopen. Externe factoren kunnen zijn eerdere mishandeling, of een lichamelijke afwijking.
De meeste keren zal het een gevolg zijn van een verkeerde aanpak of een eerder opgelopen trauma, dat geloof ik wel.
Toch zijn er paarden waar het lijkt alsof het een aangeboren karakter is...
Wil.
Warboel
