e m kraak schreef op woensdag 18 februari 2009, 21:30:


Nee, maar het spontane gedrag wordt omgebogen naar iets anders, dat wél beloond wordt. Het enige verschil is dat dit gedrag van buitenaf wordt aangeleerd, maar daarna "spontaan" aangeboden wordt vanwege beloond. Voor het paard blijft het hetzelfde - ik doe iets, en dat brengt mij iets op.


Dit is net zoals aan de telefoon: "dokter mijn kind doet zo raar", "da's niks mevrouw, 2 aspirientjes zullen zeker helpen".

Tja Egon - Ik héb geen algemeen antwoord. "It depends".
Er zijn 2 manieren: aanmoedigen, of ontmoedigen. Dat is net zo'n algemeen antwoord als jouw vraagstelling.
Wat doet het paard, hoe zijn de omstandigheden? Wat gebeurt er voor het gebeurt? Hoort bij gedragsanalyse om dat toch ongeveer te weten imho. Ik geef niet voor niks ethologie/gedragsfysiologie/anatomie/biomechanica enz enz voor ik nog maar aan leertheorie toe ben in m'n theorieklassen.

Breek de chain, controleer de jackpot, zet het gedrag op cue, train iets incompatibels.... kies er eentje uit en ga het trainen.


Inderdaad - is de reden waarom ik er niet ben mee voortgegaan en daarbij - het frisbeeën ging zo leuk. Tja.
Door die oude foto's en filmpjes waden was leuk - potverdorie wat kon ze veel en wat deed ze het goed.

Altijd zo gedaan, met jonge paarden de straat op alsof het honden waren.

Het nadeel? Dat als ze besluiten op zondagochtend met twee de pistolets te gaan halen, ze werkelijk op hun dooi gemakske richting centrum rondkuieren, met achter hen een spoor van panikerende mensen. Gelukkig herkende iemand Adje en Zip zodat ze ons uit hun bed konden komen bellen.
Buurjongen had (oeps!) aan de achterste wei de poort wagenwijd open laten staan.