Mooi Paard Aart!!
Gefeliciteerd ermee , en veel plezier!

We zijn wel benieuwd hoe dit verder afloopt , met het luchtzuigen , maar ook het verkeersmak krijgen.
Houd je ons op de hoogte?!

Gr Esther

Piet schreef op zondag 1 maart 2009, 9:59:


Succes Piet!
Leuk project voor je , je hebt toch tijd zat...
Het vervolg komt wel ,neem ik aan?!

Gr Esther

Anita Cats schreef op zondag 1 maart 2009, 12:02:


Ik moet deze week weer bellen met Emmeloord , maar de sprong is nog steeds dik.
Ik vrees dat er weer een atroscopie gedaan moet worden , maar vraag me echt af of dat wel zin heeft.
Dan mag ik haar wel 6 weken gesedeerd houden , alhoewel ze zich er nu wel bij neergelegd heeft , lijkt het. Ze verlegd haar grenzen wel. Eerst was er nog een auto nodig om uit haar dak te gaan , nu is een kat al voldoende.
Maar eerst nog een echo , half april.
Arme Namkje....

Gr Esther

Piet schreef op maandag 2 maart 2009, 19:55:


En daarom wil ik dus een lange lijn die niet zo zwaar is

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op maandag 2 maart 2009, 21:48:


...en doordat je hem aan de zijkant het vastgemaakt , is je hoek al anders

Gr Esther

Piet schreef op maandag 2 maart 2009, 22:16:


En Ik heb nog een aantal voorbeelden waarin ik vind dat het prettiger voor mij , en het paard is ,als het touw aan de zijkant is bevestigd.
Maike mag van mij voor mij uit lopen , en hij mag galoperen als hij er zin in heeft. Ik kan niet zo hard als hij kan , dus gooi ik het touw los.
Maike houd zijn hoofd richting het touw , en zal er dus niet zo snel op gaan staan.Op het laatst draait hij ook naar het touw toe , en staat er dan niet op. Maar dat is geen goed voorbeeld voor algemeen gebruik.
Ook als ik de paarden laat grazen , en ik zit op de grond , is het makkelijker dat het touw aan de zijkant vastzit. De paarden stappen veel minder snel op het touw , of erover.
Mijn paarden , maar vooral Maike en Namkje , daar is het een cue voor , zit het touw links , dan moet hij altijd links blijven , of links uitkomen .Rechts idem.
Dit hebben ze zichzelf aangeleerd , en is voor mijn manier van werken erg handig.
Als mijn paard er van door schiet omdat hij geschrokken is , zal die dus uit zichzelf aan het einde van het touw de goede kant opdraaien .
Let wel , ik heb het niet over blinde paniek!
Tekla heeft er nog wel eens een handje van om te exploderen. Ik maak nog wel eens inschattingsfouten van haar spanningsboog geloof ik....Soms is het dan echt even noodzakelijk om haar kort bij je te houden , gezien haar loszittende achterbenen. Stilstaan lukt dan echt niet , dus ''vrolijk'' een beetje rondjes draaien , met hoofd bij mij in de buurt , snel naar de bak om los te gooien , en dan is het even feest!!!
[Met schrikken krijgt ze altijd de ruimte van 4,5 meter lijn.]
Ik vind dat wel prettig werken , en ben inmiddels er aan gewent.

En deze manier van werken deed ik eerder dan clickeren , dus daar heeft het niets mee te maken , behalve dat ik beide van dezelfde persoon geleerd heb dan...

Gr Esther

Sow , je bent al bijna weer een jaar ouder...uhhh JONGER bedoel ik!!

Beetje late reactie , maar alsnog gefeliciteerd! en nog vele gezonde paardenjaren toegewenst!!

En? was je verjaarscadeau een touw van 6 meter met lichte knip?

Gr Esther

Wil schreef op maandag 2 maart 2009, 23:09:




Gr Esther

Frans Veldman schreef op dinsdag 3 maart 2009, 10:36:


Ik heb nu een stuiterbal die niet mag stuiteren , en toch moet die naar de bak , en weer terug naar de stal.
Daarbij vind ik het handig dat als het nodig is , ik het touw heel kort kan nemen , en mijn elleboog tegen de hals kan zetten , om zo te voorkomen dat het paard voor me komt , of me op de hielen loopt.Vooral voor mijn eigen veiligheid.Ik hoef niet naar het paard te kijken .

Het maakt niet uit waar je het touw vastmaakt. Volgens mij is beide methodes niet fout. Het ligt er maar net aan welke trainer je betaald hebt...
Zo zijn er mensen die zweren bij de touwhalsters , en mensen die dat niet prettig vinden om mee te werken.

Ik vind het zelf een beetje ver gaan om te zeggen dat de mensen die het touw aan de zijkant bevestigen , het ontbreekt aan elementair grondwerkinzicht....dan heb ik dus twee jaar lang voor niets getraind , en mijn trainer betaald? Laat mijn mannetje dat maar niet horen!!!

Gr Esther

openmind schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:51:


Hi Danielle,

Je maakt me nieuwschierig!!
Maar ik denk dat het geen kwaad kan om je idee op het forum te schrijven.
Maike is een probleemgeval , en niet alleen met zijn hoeven. De meeste mensen die hier schrijven weten dat wel.

Laat je niet bangmaken door reacties hier op het forum.
Een aantal mensen heb ik al ontmoet , en het zijn allemaal lieve mensen , echt!

Gr Esther

Sandra Radecke schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:16:


Kijk eens bij de linken over weideonderhoud.
Daar staan in ieder geval een paar ideetjes [ agriton , bio-ron]

Gr Esther

Frans Veldman schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:38:


Geen kracht , alleen door het contact word ik als het ware op de goed plek gezet.Het korte touw zorgt ervoor dat ik het hoofd bij me kan houden zonder dat ik aan het touw moet hangen.De elleboog gaat mee met de beweging van de hals van het paard , elleboog zit aan mij vast , dus ben ik minstens net zo snel als het paard , en soms sneller...omdat ik ook niet stilsta in mijn leerproces.
Dit is lopen met voordurend contact , wat ik niet wil!!!maar soms momenteel niet anders kan!
Vandaag ging het bv prima , en had deze manier helemaal niet nodig.
Ik ben afgestapt van de verbale cue voor Ga , en Ho , en Terug bij Namkje.
Lange lijn , en zij moet mij in de gaten houden om wat voorn beloning dan ook te krijgen.[pffff eindelijk iets gevonden wat lijkt te werken]
Hoofd de andere kant op? ik sta stil , ze loopt door maar merkt dat ik niet meeloop.Krijgt het gewicht van het touw aan een kant van haar hoofd , en draait die kant naar me toe.En dan , of ik draai me 180 graden om , en loop de andere kant op , of Namkje moet zichzelf weer in de goed positie manouvreren , dus naar me toelopen , en om me heen , zodat ze weer aan de goede kant van mij staat.

Dit zijn nou net zaken die eigenlijk al

Dat valt reuze mee. Door de steun van je elleboog tegen de hals ben je niet snel uit evenwicht.
Nogmaals , dit is niet de normale gang van zaken , maar dat is een woeste stap in mijn richting ook niet.


Communicatie is in de ''woeste'' situaties niet mijn eerste gedachte nee , das veiligheid voor paard en mens.


Ik heb bewust voor een trainer gekozen waarvan ik eerst gezien heb hoe die werkte.
Tijdens mijn trainingen met hem is hij ook nog enigzins veranderd in trainingstechnieken , maar de basis blijft hetzelfde.De bevestiging is veranderd.Veiligheid voor paard en mens staat nog steeds voorop.


Ja , en?
Omdat ik dat ook kan met mijn paarden [ behalve het naar me toe laten galoperen , het gaat nu alleen nog maar in draf] , maar de andere manier heb gebruikt , zou ik niet goed zijn in het elementaire grondwerk?
Maar dit is weer een hele andere discussie trouwens....


Gr Esther

Frans Veldman schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:59:


Pfff , gelukkig.


mmmm , weet ik niet...
Ik denk dat mijn trainer zou zeggen dat je dat inderdaad niet nodig hebt , als je het clickeren zo goed kan als hij.
Ik ben blij dat ik me in noodsituaties ook nog goed kan redden zonder clickeren , alhoewel ik een goede reactie van het paard dan wel beloon met een snoepje


Ik durf te beweren dat mijn paard , net als bij de one rein stop , een automatisme heeft ontwikkeld om de goede [lees makkelijke kant voor de mens ] kant te kiezen , doordat het touw aan die kant is bevestigd.
Maar ik kan natuurlijk ook zo geclickerd zijn door het paard?!

En als ik zo ver was met mijn paard dat ik geen druk hoefde te gebruiken , nooit , tja , dan deed ik echt alles zonder halster of touw.
Ik vrees wat dat betreft dat ik hier nooit uitgeleerd zal zijn....

Gr Esther

openmind schreef op dinsdag 3 maart 2009, 14:36:


Thanks voor je verhaal!
Maike heeft zoon 15 fysiobehandelingen gehad , zonder blijvend resultaat.
Soms zag ik wel verbetering na een behandeling , en ik ben er zeker van dat zijn ataxie is verbeterd daardoor.Maar niets bleef , behalve zijn staart.
Hij kon eerst zijn staart niet bewegen , en dat is iets wat blijvend verbeterd is ; hij kan zijn staart optillen.
Op een geven moment maak je de beslissing om ergens mee te stoppen , en ja , dat is altijd een geldkwestie geweest bij hem.
Misschien had ik door moeten gaan , maar waarneer stop je...
Ik heb hem zelfs een keer laten behandelen , en voor die ene behandeling was ik 350 euro kwijt , met 4 dagen resultaat...Je moet een keer stoppen...

Ik ben heel blij voor jou en je paard!Dat het werkt , en dat het blijvend is , en dat het je hooguit 3 behandelingen kost.
Maar ergens vind ik dit onwerkelijk.... Niet dat ik je niet geloof hoor!!
Maike is zo vaak behandeld door verschillende mensen , waarvan de meeste zeiden dat er maar een beperkt aantal behandelingen noodzakelijk zouden zijn. Geen een heeft aangeslagen , en de kosten rezen de pan uit doordat ik toch door wou gaan , want ja misschien.......
Er is er een geweest die mij gezegd heeft waar het op stond na de maximale hoeveelheid van behandelingen , en de rest ging door , want ja , wie weet?
Misschien heb ik nooit de goede therapeuten of dierenartsen getroffen , ik weet het niet. En dat is wat altijd in mijn hoofd blijft rondspoken...Doe ik Maike nu te kort om jouw fysio er niet bij te halen? Mischien , maar misschien ook niet...Ik doe wel mezelf te kort denk ik...
Een aantal jaar geleden heb ik besloten om niets meer te proberen , en Maike gewoon lekker met rust te laten. Dit ook uit zelfbescherming , en dan niet alleen maar Financieel , dat was meer het pakkie aan van mijn vriend.
Maar vooral emotioneel , wat natuurlijk ook neerkwam op mijn vriend.Die had [o.a.] in de gaten wat het allemaal met me deed , en vanuit daar is de beslissing gekomen om niets meer te doen...
En ja , hij gaat elk jaar een beetje achteruit.
Ik heb al zo vaak de hoop gehad dat een behandeling aan zou slaan .

En nu zit ik hier weer te janken omdat ik hem misschien wel iets ontzeg waarbij hij zich beter kan voelen....

Pffff , hij is zoals hij is , en hij is mij zo dierbaar.

Gatver , Ik dacht dat ik er gevoelsmatig nou ook wel achter kon staan , om niets meer te doen , maar dat is dus niet zo.

Gr Esther

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 3 maart 2009, 16:54:


Idem!

Gr Esther