Frans Veldman schreef op maandag 2 maart 2009, 9:35:


Onze bal is ook aangekomen,het luchtje vinden de paardjes niet vervelend,ze likkek gewoon aan de bal.
Ik heb in het fotoalbum foto's geplaatst van de eerste dag.
Ze waren er zo aan gewend,ligt nu gewoon in de bak tenzij het gaat waaien of ik niet thuis ben dan ga hij eruit voor de zekerheid.
Onze tuin ligt aan een doorgaandeweg en de paarden die langskomen hinneken meer dan anders alsof ze willen waarschuwen ofzo!?.
Groetjes,ben er erg blij mee en de paardjes ook
Conny

Frans Veldman schreef op maandag 2 maart 2009, 16:25:


Hoi Frans,

Nou,bedankt voor deze reactie en het overplaatsen van mijn foto's.
De bal is echt een succes en de grote lummel hangt er met zijn koppie overheen,hij is 7 jaar en is graag bezig.
Ballen vindt hij interessant al van jongsafaan.
We hebben meerdere ballen gehad en nog steeds maar deze is het helemaal.
Hij beweegt met de wind beetje mee waardoor hij geen maatje nodig heeft om te spelen als die geen zin heeft.
Bij de skippyballen haalde hij in een mum van tijd het dopje eruit met zijn tanden maar deze bal is lichter en hij kan er geen vat op krijgen.
Ik houd mijn fototoestel paraat voor het geval ze wat aparts gaan doen.

Ook de pomp is van goede kwaliteit en gaat de deur niet meer uit.
De bal was lekker snel op te pompen zonder dat je het zat werd.

Groetjes en hoop dat er nog meer positieve reakties volgen!1.
Conny

van lennep schreef op zondag 11 januari 2009, 11:51:


Hallo Esther,

Heb eerst dit hele onderwerp goed doorgelezen met het bekijken van de foto's erbij.

Wat mij het meest opvalt aan de foto's is dat je achter bij de hoefballen telkens veel van de straal weghaalt.

Ik laat de straal totaal met rust.
De straal wil n.l. bij jouw paard breedt worden en meedragen bij de hoefballen en de steunsels.

Door dat telkens weg te snijden komen misschien de steunsels sneller terug om de taak over te nemen.
Laat de straal gewoon breedt worden bij de hiel.
Kijk niet te veel naar voorbeeld fotomateriaal want ieder paard heeft andere voeten!

Probeer eens de straal zijn gang te laten gaan,wel hielen laag houden en totaan de zool raspen .
De straalgroeve open houden en alleen van de straal weghalen dat los is,flapjes en oud bruin materiaal.

Misschien is dit voor jou jouw wondertje.
Hopelijk durf het paard dan met een gerust hart op de hiel te landen en niet op de toon.
Neem er de tijd voor.

Mijn 6 knolletjes hebben stralen waar je U tegen zegt.
Zelfs mijn welsch pony die hele hoge hielen had en waarvan een aantal jaren geleden de stralen helemaal waren verdwenen.

Foto's staan in fotoalbum hier.
Kun je ze niet vinden want ze staan bij 2006 geloof ik ,dan laat ik even weten welke data's.

Leeftijd maakt niet veel uit want mijn pony was 18 jaar toen ik met natuurlijk bekappen begon zo'n beetje .
Alleen als er ruimte is het bijhouden.
Ook ik heb de wintermaanden bijna geen werk gehad maar merk nu tijdens de verharing dat ook de hoeven weer groeispurt krijgen.

Heel veel succes ermee en houdt altijd hoop en de moed niet laten zakken!!!!

Conny

stumperd schreef op maandag 30 maart 2009, 12:54:


Hoi Esther,

Tik bij google eens straalkussens of straalkussen in.
Juist de straalkussen zorgt ervoor dat het paard goed op zijn hielen kan lopen.
Dus zorg ervoor dat je niet probeert de straalgroeve open te leggen door van de straal wat af te snijden.
Juist niet doen,wel de steunsels bijhouden zodat ze niet te veel overlappen over de zool.

Groetjes Conny

Kynshiri schreef op zaterdag 28 maart 2009, 12:59:


En dan nog tussendoor regelmatig lichtrijden op het verkeerde been!
Heeft niets anders te doen denk.
Hoop niet dat veel mensen dit als voorbeeldfiguur zien!

Monique Meijer schreef op zaterdag 28 maart 2009, 17:28:


He Monigue,

Kan dit bijna niet lezen,doet gewoon pijn....ik voel je verdriet heel duidelijk en kan alleen maar zeggen ...STERKTE en weet dat ze altijd bij je zal zijn!!.
Jullie blijven voor altijd bij elkaar.

Liefs Conny

stumperd schreef op maandag 30 maart 2009, 14:40:


Ik moest gewoon even een goed gevoel krijgen want kon niets meer door het overlijden van Indy.
Er zijn de laatste tijd weer zoveel lievelingen heengegaan dat ik er niet goed tegenkon.
Ik ben in het foto album gaan struinen en kwam mooie foto's van Indy en haar vrouwtje tegen.
Het was goed om dit te bekijken voor mij en om Indy weer even terug te halen.
Wat een prachtveulen was ze eigenlijk en ze was zowieso een mooi rond paard.
Hoe oud is ze eigenlijk geworden?.
Monique,het moeilijke is ook dat Je alleen Indy had,daarmee bedoel ik dat je totaal uit je doen bent en heel veel tijd hebt om aan haar te denken.
Toen mijn lieverd op bijna 30 jarige leeftijd overleed,ook thuis had ik het geluk nog andere knolletjes te kunnen knuffelen en die troostten mij ook.
Ze hadden hetzelfde verdriet.
Moeilijk was aan de andere kant dat ik weer moest voeren en door moest gaan met het verzorgen van de rest en telkens keek of ik Ferry toch ergens zag en het misschien toch niet echt was...het is altijd ongelofelijk moeilijk.

We kunnen trots zijn dat we alles hebben gedaan om goed voor ze te zorgen,anderen doen hun dier voor minder al weg,noem maar op!.

Wat prachtig dat je de routes hebt gefietst die je met Indy ook hebt afgelegd.
Neem van mij aan....ze was op dat moment ook bij je!!,je was niet alleen!

Conny

stumperd schreef op maandag 30 maart 2009, 13:30:


Ik ben gistermiddag lekker gaan borstelen en meteen de vijl ter hand genomen.
De stand ,laag in de hielen is bij de paardjes nog hetzelfde.
Hoefde er niets af te halen.
Het was wel een klein randje in de kwartieren van denk 4 milimeter wat ik bij de buitenkwartieren weg kon halen.
Bij allen hetzelfde.
Ik heb er niets aan hoeven doen in de tijd dat de bak bevroren geweest is en dat ze hun wintervacht vasthielden.
Nu zijn ze twee weken geleden begonnen met de rui en groeien de hoeven sterker.
Ook heb ik voor het eerst deze winter de hoeven niet uitgekrabt.
Normaal deed ik dat bijna iedere dag.
Het valt mij op dat de stralen mooi zijn gebleven en de groeven mooi open liggen en de steunsels bijna niet aanwezig zijn.
Ze lopen de hele dag in de bak en hebben groot gedeelte wat betegeld is,tegels wiebelen als het nat is en zo stoten ze randjes van hun hoeven net als in de natuur rond tegen de opstaande tegels.
Morgen maak ik foto's heb vandaag helaas geen tijd.

Groetjes Conny

WAT ZIJN JULLIE ERVARINGEN!!!

Wil schreef op donderdag 2 april 2009, 0:04:


Ja,de wintertijd is dan blijkbaar voor de natuurlijke bekapper met verharde stukken voor het paard om te lopen de rusttijd.!!
Zodra de paarden het land in gaan worden de hoeven weer volgezogen met vocht uit de weides en slijt alles minderhard terwijl het daarintegen harder groeit.
In een natuurlijk landschap maken ze paadjes waar ze over lopen en waarschijnlijk zorgen de paadjes ervoor dat de hoeven in balans blijven.
Ook kunnen ze als ze tempo moeten maken voor achtervolgers met een gerust hart de paadjes nemen omdat ze de structuur daarvan kennen en blindelings scheuren zonder halsbrekende toeren uit te halen.
De stralen en straalkussens zorgen voor grib en gevoel zodat ze niet uitglijden.
Ik heb geen weide maar van de winter hadden ze paadjes gemaakt in de bevroren bak(zie fotoalbum) en die waren mooi uitgesleten zodat ze zelf ervoor zorgden niet hun benen te breken bij rennen over de harde heuveltjes.
Ik ben nog steeds bij dat mijn hoefsmid destijds niet meer kwam.
Daardoor hebben mijn paardjes nu hele gezonde hoeven .
Zodra de hoeven de natuurlijke laagte in de hielen hebben is mij opgevallen dat de manier van lopen ervoor zorgt dat de slijtage op de juiste manier gebeurd.
7 jaar natuurlijk bekappen erop zitten!!!
En mijn dierenarts is er zeer van onder de indruk.

Groetjes conny

Groetjes Conny