Nathalie Lagasse schreef op donderdag 12 maart 2009, 7:35:


Dat je het bij de instructeurs nog ziet, verbaast me eigenlijk niet. Die hebben het zo geleerd, en mensen veranderen hun aanpak nou eenmaal niet zo gemakkelijk, als ze vinden dat ze het goed doen.
Ik vind dat Linda wel in haar aanpak veranderd is. Ik heb de afgelopen weken bijna alle video's van OnLine level 1 bekeken.
Wat me tegenstond in parelli, zie je haar nog doen in 2004. Ik heb de indruk, dat zij in die tijd probeerde een Pat-kloon te zijn. En Pat is met sommige paarden onder sommige omstandigheden erg hard, dat zie je vooral in de seminars, vind ik. Hij komt er mee weg, hij heeft een voor paarden zo grote aantrekkingskracht, dat het werkt. (Ofzo)

Dan zie je haar meer een eigen werkwijze ontwikkelen. Ze neemt sneller een stapje terug.
(En ik heb het misschien helemaal fout hoor, slechts mijn indruk als verse parelli student.)
Nu, en nogmaals, is mijn indruk, met de 'horsenality chart', heb je de verschillende strategieen die je afhankelijk van het paard op dat moment gebruikt. Dus als jouw LB Extr opeens erg RB Extr wordt, verander je van strategie. Ik was er niet bij, maar of de slinger aan het touw nou wel de beste oplossing was, blijft natuurlijk de vraag.

Wat zouden de klikkeraars onder jullie doen als je paard, waarvan je dacht dat je gezag verdiend en onderhouden had, opeens in een gillende keukenmeid verandert?

van lennep schreef op donderdag 12 maart 2009, 18:32:


Hoofd laag vragen en beloningssnelheid opvoeren zou mij niet lukken, als paard elk gevoel van redelijkheid kwijt is, dat is nou juist het probleem.

Een dol paard raast ook niet uit, als je niets doet.

Een vrolijke boksessie na het rollen, of een simpele schrikreactie is niet te vergelijken met een paard dat alleen maar in paniek kan gillen om zijn maatjes.

(Ik weet niet of Huppel echt in paniek was, maar ze was onbenaderbaar, als ik het goed begrijp.)

Teruggaan naar de plek waar er nog rust heerste, is een Parelli oplossing.

van lennep schreef op donderdag 12 maart 2009, 19:44:


Nee, ik heb het ook niet over Nathalie, ik heb grote bewondering voor haar hoe ze met haar paarden omgaat. (Althans wat ik daar van zie op de filmpjes en uit haar verhalen, heb de paarden nooit gezien.) Maar dit was een interessante situatie, omdat er iemand anders was die vertelde hoe het moest.
En het gaat ook eigenlijk niet om die situatie, het gaat erom hoe je een paard in paniek weer rustig klikkert, vind ik interessant dan.
Wat doe je, als klikkeraar, als het ondanks al je goede voorbereiding niet gaat, zoals je je had voorgesteld? En daar sta je dan, met een gillende stuiterbal aan een touwtje.
Terug naar waar veilig is, is een goed idee, maar hoe kom je daar?

Isabel van der Made schreef op donderdag 12 maart 2009, 20:23:


Ik hoop eigenlijk dat je het niet vervelend vindt, Nathalie, dat mijn gezeur er tussen door komt, maar zo gaat dat nou eenmaal op PN. Anders verander ik het onderwerp wel.

Piet schreef op donderdag 12 maart 2009, 21:37:


Piet, hou ff op. We waren er niet bij, dus we weten de exacte omstandigheden niet.
Hoe los je in klikkerland het op, als je paard in paniek naar niets meer luistert?

van lennep schreef op donderdag 12 maart 2009, 21:47:


Ja, en dat laatste is idem voor parelli. Je wil de aandacht op jou, je wil zulke situaties voorkomen, door alles goed voor te bereiden. Enzovoort.
En je kan dat klikkerend doen, en je kan het parelliend doen, en op je geheel eigen wijze.

Piet schreef op donderdag 12 maart 2009, 23:30:

meer luistert?

Ja, en dat is precies zoals ik het zou doen volgens Parelli principes.
Waarom een parelli instructeur dat niet doet, weet ik niet, is ook niet van belang, want we waren er niet bij.
En het gaat niet om wie is beter.

Maar dank voor je antwoord, daar hebben alle meelezers ook wat aan.

Piet schreef op vrijdag 13 maart 2009, 0:09:

Nee, er zijn andere manieren om je paard aan te moedigen dan een wortel schijfje. Beloning heeft vele vormen.
Jammer dat je je af laat leiden door ergernis over commercie.
Ik vind het een interessante discussie, maar we stoppen er over.

En de Douwe Egberts houd ik je aan.

Slaap lekker.