stumperd schreef op maandag 30 maart 2009, 14:40:


Ik moest gewoon even een goed gevoel krijgen want kon niets meer door het overlijden van Indy.
Er zijn de laatste tijd weer zoveel lievelingen heengegaan dat ik er niet goed tegenkon.
Ik ben in het foto album gaan struinen en kwam mooie foto's van Indy en haar vrouwtje tegen.
Het was goed om dit te bekijken voor mij en om Indy weer even terug te halen.
Wat een prachtveulen was ze eigenlijk en ze was zowieso een mooi rond paard.
Hoe oud is ze eigenlijk geworden?.
Monique,het moeilijke is ook dat Je alleen Indy had,daarmee bedoel ik dat je totaal uit je doen bent en heel veel tijd hebt om aan haar te denken.
Toen mijn lieverd op bijna 30 jarige leeftijd overleed,ook thuis had ik het geluk nog andere knolletjes te kunnen knuffelen en die troostten mij ook.
Ze hadden hetzelfde verdriet.
Moeilijk was aan de andere kant dat ik weer moest voeren en door moest gaan met het verzorgen van de rest en telkens keek of ik Ferry toch ergens zag en het misschien toch niet echt was...het is altijd ongelofelijk moeilijk.

We kunnen trots zijn dat we alles hebben gedaan om goed voor ze te zorgen,anderen doen hun dier voor minder al weg,noem maar op!.

Wat prachtig dat je de routes hebt gefietst die je met Indy ook hebt afgelegd.
Neem van mij aan....ze was op dat moment ook bij je!!,je was niet alleen!

Conny

stumperd schreef op maandag 30 maart 2009, 13:30:


Ik ben gistermiddag lekker gaan borstelen en meteen de vijl ter hand genomen.
De stand ,laag in de hielen is bij de paardjes nog hetzelfde.
Hoefde er niets af te halen.
Het was wel een klein randje in de kwartieren van denk 4 milimeter wat ik bij de buitenkwartieren weg kon halen.
Bij allen hetzelfde.
Ik heb er niets aan hoeven doen in de tijd dat de bak bevroren geweest is en dat ze hun wintervacht vasthielden.
Nu zijn ze twee weken geleden begonnen met de rui en groeien de hoeven sterker.
Ook heb ik voor het eerst deze winter de hoeven niet uitgekrabt.
Normaal deed ik dat bijna iedere dag.
Het valt mij op dat de stralen mooi zijn gebleven en de groeven mooi open liggen en de steunsels bijna niet aanwezig zijn.
Ze lopen de hele dag in de bak en hebben groot gedeelte wat betegeld is,tegels wiebelen als het nat is en zo stoten ze randjes van hun hoeven net als in de natuur rond tegen de opstaande tegels.
Morgen maak ik foto's heb vandaag helaas geen tijd.

Groetjes Conny

WAT ZIJN JULLIE ERVARINGEN!!!

Wil schreef op donderdag 2 april 2009, 0:04:


Ja,de wintertijd is dan blijkbaar voor de natuurlijke bekapper met verharde stukken voor het paard om te lopen de rusttijd.!!
Zodra de paarden het land in gaan worden de hoeven weer volgezogen met vocht uit de weides en slijt alles minderhard terwijl het daarintegen harder groeit.
In een natuurlijk landschap maken ze paadjes waar ze over lopen en waarschijnlijk zorgen de paadjes ervoor dat de hoeven in balans blijven.
Ook kunnen ze als ze tempo moeten maken voor achtervolgers met een gerust hart de paadjes nemen omdat ze de structuur daarvan kennen en blindelings scheuren zonder halsbrekende toeren uit te halen.
De stralen en straalkussens zorgen voor grib en gevoel zodat ze niet uitglijden.
Ik heb geen weide maar van de winter hadden ze paadjes gemaakt in de bevroren bak(zie fotoalbum) en die waren mooi uitgesleten zodat ze zelf ervoor zorgden niet hun benen te breken bij rennen over de harde heuveltjes.
Ik ben nog steeds bij dat mijn hoefsmid destijds niet meer kwam.
Daardoor hebben mijn paardjes nu hele gezonde hoeven .
Zodra de hoeven de natuurlijke laagte in de hielen hebben is mij opgevallen dat de manier van lopen ervoor zorgt dat de slijtage op de juiste manier gebeurd.
7 jaar natuurlijk bekappen erop zitten!!!
En mijn dierenarts is er zeer van onder de indruk.

Groetjes conny

Groetjes Conny