e m kraak schreef op woensdag, 10 november 2004, 16:15:


Egon ik wil je alleen even melden dat ik het bitless bridle dat op de site staat van je link heb aangeschaft. Maar zoals eerder gemeld durf ik het niet bij mijn wedstrijdpaarden te gebruiken.
Groet
Hans

Spirithorses schreef op woensdag, 10 november 2004, 18:15:


Nou, ik heb net besloten het morgen bij een mak paard van me toch maar te gaan proberen. Ik hou jullie op de hoogte
Groet
Hans

Zoals gisteren aangekondigd heb ik vandaag mijn draver het bos in gestuurd met Bitloos halster. Mijn vrees dat hij door een schrikreactie er van door zou kunnen gaan bleek ongegrond. Ik heb onderweg een schrikreactie meegemaakt en heb dat heel makkelijk op kunnen vangen. Niet anders dan met een bit. Het verschil tussen bitloos en met bit is nauwelijks waarneembaar. Misschien dat het sturen iets grover gaat maar dat zou ook kunnen liggen aan de eerster keer dat ik hem reed met het bitloze halster.
Voorlopig ga ik er mee door. Al zal ik wel af en toe afwisselen met een halster met bit omdat ik niet weet of ie in de wedstrijden zonder bit mag uitkomen.
Hier een foto van het bitloze halster op het hoofd van mijn jonge draver(1 1/2jaar oud). Het halster is van Beta materiaal, een soort kunststof die aanvoelt als zachtleer. Klik dit aan:
Groeten
Hans

Nick Altena schreef op donderdag, 11 november 2004, 18:49:


Jong geleerd, is oud gedaan Nick.
Groet
Hans

Trudy schreef op donderdag, 11 november 2004, 18:38:


Als je de neusriem lager instelt dan ik heb gedaan dan heb je meer te vertellen. Maar mijn draver is nog jong en daarom begin ik zo zacht mogelijk.
Groet
Hans

e m kraak schreef op donderdag, 11 november 2004, 19:36:


Egon, om eerlijk te zijn, ik nam mijn beslissing gisteren om vandaag bitloos te gaan rijden na een paar kruidenbittertjes. En vanmorgen wilde ik niet afgaan door op mijn toezegging terug te komen.
Het is een origineel Bitless Bridle van Dr Cook, Cob formaat. Er zat als ik me goed herinner wel een handleiding bij. En ik denk dat ik die wel heb gelezen maar herinner me er weinig meer van. Het gebruik van het halster wijst zich eigenlijk vanzelf. De hoge positie van de neusriem heb ik eigener beweging ingesteld omdat ik dat altijd zo doe bij een neusriem. Zo hoog mogelijk omdat het neusbeen daar sterker is en om geen adem af te knellen.
Het meer te vertellen hebben is mijn idee. Het lijkt mij toe dat hoe lager de neusriem hoe groter de hefboomwerking is.
De geleideringen hebben eendiameter voldoende groot om de riempjes waar ik de lijnen aan heb bevestigd soepel te geleiden.

Er zijn best nog wel enige zaken waar ik een antwoord op moet vinden.
1 Wat gebeurt er met de hoofdhouding als het paard er erg aan trekt tijdens de race. Trek ik zijn hoofd dan naar beneden waardoor de luchtstroom niet meer vloeiend verloopt?
2 Kan ik het paard houden achter de startauto. Daar zijn ze enorm fel, zo fel zelfs dat als je ze niet kunt regelen, ze tegen de vleugels van de auto botsen, met galopperen tot gevolg.
Maar zover zijn we nog niet met dit paard, dat speelt pas volgend jaar zomer en dan zien we wel verder.
Als je wilt dat ik wat close up foto's verstrek om het halster na te maken, laat me dat even weten.
Groet
Hans

Marianne schreef op donderdag, 11 november 2004, 19:30:


Hier: http://www.bitlessbridle.com/

Groet
Hans

e m kraak schreef op vrijdag, 12 november 2004, 17:15:


Vandaag voor de 2e keer mijn onervaren anderhalfjarige draver uitgereden met het Cook Halster.
Dit zijn mijn ervaringen:
# De hulpen, in mijn geval dus vnl het stuur, zijn een stuk minder nauwkeurig dan met een bit. Ik verwacht wel dat dit zal verbeteren.
# Het paard was vandaag een stuk meer bij de les(lees flink doordraven), met als gevolg dat ik veel meer paard in mijn handen had. Een beetje vergelijkbaar met een draver die al een half jaar in training is. Ik begin te vrezen dat ie niet te houden zal zijn straks achter de startauto, als ie weet wat er moet gebeuren.
# De hoofdhouding is niet anders dan wanneer een hoofdstel met bit zou zijn gebruikt. Ook niet als het paard er flink aan gaat trekken, zoals vandaag in het begin toen ie nog fris was het geval was.
# Een groot voordeel van het Bitloze Cook halster is de toepassing voor jonge dravers. Die kunnen ongehinderd door het bit in de gevoelige mond zich concentreren op het ontwikkelen van een ruime ritmische draf.
# Kwam een collega tegen die vroeg toen ie geen bit zag: En als ie er nou vandoor gaat? Antwoordt: Dan houd ik hem vast en dan ga ik gewoon mee.
Groeten
Hans

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 13 november 2004, 12:01:


Hé Ingrid, ik mis de draver! En zonder de sensatie te hebben ervaren van een draver op topspeed ben je nog niet allround.
Groet
Hans

Peter Donck schreef op zaterdag, 13 november 2004, 18:09:


De kruising draver x telganger (pacer) vindt maar heel heel heel sporadisch plaats. En dan nog in USA. De enige keer dat we hier in europa wat telganger bloed in de dravers aantreffen is als er een dekhengst wordt geimporteerd die ergens in zijn afstamming een telganger heeft.
Groet
Hans

Frans Veldman schreef op zaterdag, 13 november 2004, 18:42:


Helemaal mee eens Frans. Veel dravers kunnen ook telgangen, vaak ook tolten. Daar is geen discussie over. Maar fokken in europa met amerikaans bloed wil niet zeggen dat we hier met uit amerika geimporteerde telgangers fokken. Wij fokken hier met amerikaanse dekhengsten die zich in draf op de renbaan bewezen hebben .
Aan de andere kant is de telgang genetisch aanwezig. Rond1940 is de telgang in amerika gecultiveerd nadat bleek dat het paarden makkelijker afging om in telgang hoge speed te realiseren en er minder snel in galop werd aangesprongen. Dit laatste is vooral interessant voor de wedders. In Amerika is het overigens heel gebruikelijk dat een als draver gefokt paard dat niet snel genoeg drafaanleg toont omgeschoold wordt tot pacer(=telganger). Hij krijgt een hobble om (= lederen band tussen voor en achterbenen) en hij kan alleen nog maar telgangen. Een paard leren draven op hoge snelheid is een kunst, wat kan van telgang niet worden gezegd. 80% van de races in amerka bestaan uit telgang-races.
Ik heb jaren geleden eens een draver gefokt die uitsluitend telgang beheerstte. Het heeft me maanden gekost om hem te leren dat ie hier in europa moest draven, anders had ik niets aan hem.

Ook mijn dravers vallen soms spontaan in telgang. Vaak als ze heftig worden en je ze tegen moet houden er niet vandoor te spuiten. Laat je ze vervolgens gaan dan vallen ze in 9 van de 10 gevallen spontaan in de draf.
Zoals ik al via PM heb gemeld denk ik dat Jack afstamt van Manza Buitenzorg. Van Manza ik ook bekend dat hij de aanleg voor telgang vererfde. In de drafsport leeft de mening dat een paard met telgang- aanleg een topdraver kan zijn.

Groeten
Hans

Peter Donck schreef op zaterdag, 13 november 2004, 20:32:


Zowel van vaderskant als moederskant al vele generaties dravers. De vader was Manza Buitenzorg die zoals gezegd in mindere of meerdere mate telgang aanleg vererfde.
Groet
Hans

helena schreef op zaterdag, 13 november 2004, 21:21:


Helena , interessant om te lezen. Mijn telgangende paard was een merrie, die de aanleg dus van haar vader heeft geerfd.
Groet
Hans

Peter Donck schreef op zondag, 14 november 2004, 10:30:


Peter dit is wat kort door de bocht. Manza Buitenzorg was geen telganger maar een rasechte draver, net zoals zijn vader en moeder en opa's en oma's. Hij vererfde af en toe wat aanleg voor telgang. Het zat kennelijk in zijn genen. Dat wil niet zeggen dat zijn nakomelingen alleen maar konder telgangen. Het merendeel van zijn nakomelingen konden van nature draven en hard ook. Enkele konden naast draven in bepaalde situaties ook telgangen. Als ze bv erg heftig waren en je weerhield ze er vandoor te gaan dan lieten ze wel eens wat telgang zien. Die telgang werd hier in europa niet gecultiveerd er zijn hier alleen draverijwedstrijden.
Ik had een nakomeling van Manza, een merrie en die had wel erg veel aanleg om te telgangen. Maar door training heb ik dat ondergeschikt gekregen aan de draf.
Groet
Hans

Peter Donck schreef op zondag, 14 november 2004, 12:11:


Of de moeder ook aanleg voor telgang had kan ik met niet herinneren. Ik kocht haar op 11 jarige leeftijd en heb nooit telgang gezien. Maar het zou best kunnen dat ze het ook kon als de situatie daar naar was. Je ziet wel vaker dravers die in telgang overgaan. Of uit heftigheid of uit vermoeidheid zoals ik zojuist op Tv een paard in Duindigt zag doen.
Groet
Hans