Monique Meijer schreef op zaterdag 25 april 2009, 12:26:


Dat is toch wel heel wreed: 500€ laten betalen voor een paard dat ondanks behandeling is overleden. Ik zou mijn geld maar in mijn zak houden en de dierenarts voor morgen afbellen. Wat de DA ook zegt, het is geen garantie dat wat hij zegt waar is noch is het een garantie dat je paard in de toekomst geen problemen kan krijgen.
veel geluk met je nieuwe paard.

Wil schreef op zaterdag 25 april 2009, 14:03:


Precies, het is altijd gewoon betalen, geen no cure no pay. Als je op de operatietafel dood blijft krijgt je familie ook gewoon de rekening. Ik zou als DA wel de medicijnen en kosten rekenen, maar ook proberen redelijk te blijven met de prijs.

Monique Meijer schreef op zaterdag 25 april 2009, 14:17:



Ik zou ook aardig van slag zijn in jouw plaats. Ik doe nooit een paard naar de slacht, integendeel. Ik vind je harige geval er leuk uitzien. Het lijkt me geen noodgeval.

Meeste mensen die al hun paarden naar de knoppen rijden denken dat het aan de paarden ligt en vinden het pech. Het is een interessant onderwerp. Ik ben eindeloos bezig mensen uit te leggen dat paarden geen stallen ijzers etc nodig hebben om gezond te blijven, het is juist zo fijn op dit forum dat de meesten het hier wel over eens zijn. Daarom gaat misschien niemand op je bericht in.

Piet schreef op zondag 26 april 2009, 13:47:


Ik kreeg hier al weer vele jaren geleden eens les van een vriendin die het in de dressuur ver had geschopt. Zij wou mij op mijn merens leren verzameld rijden. Ik reed toen al zonder bit, met touwhalster. Pfffffffffffff, het werd een drama, ik moest wel zo hard aan de teugels trekken dat ik er akelig van werd en mijn kleine merrie ook. Toch was mijn vriendin enthousiast over het resultaat, in haar ogen ging mijn paard goed lopen. Voor mij was het eens maar nooit weer. Mijn vriendin ging op mijn merrie zitten en lag er zo weer naast, ook eens maar nooit weer.
De volgende dag ging de vriendin op mijn toen al 25 jarig ooit superdressuur wedstrijdpaard zitten dat hier ooit met Hoefkatrolonsteking]">HKO aankwam, (ijzers met zooltjes) ook hij had geen zin meer in haar rijstijl. Tot haar verbazing werd zij er tijdens een ritje buiten afgeknikkerd.
Als ik lees of hoor dat iemand hard aan de teugels trekt om iets te kunnen bereiken met een paard denk ik meteen: die kan niet rijden EN weet niks van paarden. Vaak betreft het zg paardenmensen, ik ben iemand die paarden heeft.

Spirithorses schreef op zondag 26 april 2009, 21:49:


Precies, het wordt gewoon een overbegraast stuk wei waar de paarden bij regen in de modder staan rond hun hooibak. Gebruik je fantasie: plant wilgen of ander snelgroeiende bomen en maak er een zandpad omheen, maak stukken wei waar ze in en uit kunnen en die je kan afsluiten. Gebruik de ideeen van paddock paradise, maak er een minder saai stuk land van. max 2 paarden en je hebt er het hele jaar plezier van.

veb schreef op maandag 27 april 2009, 15:31:


Het nadeel van stripbegrazing is dat de paarden het gras op elke nieuwe strip zeer kort afgrazen en daarna een paar hopen mest erop achterlaten. Bovendien is het geen enkele uitdaging tot beweging.
Je hoeft niet veel te investeren om er iets goeds van te maken, wat paaltjes met lint en je begint al heel wat. Je kan het materiaal bij verhuizen eventueel weer meenemen.