Piet schreef op zondag 26 april 2009, 10:02:

Nee, ik vind dit een interessant onderwerp, alleen weet ik er geen jota van af!
Normaal kunnen paarden toch zeker gemiddeld een jaar of 30 worden? Mij valt ook op dat er zoveel paarden "ongeschikt" zijn of naar de slacht worden gebracht op een zeer jonge leeftijd, namelijk de leeftijd waarop ze eigenlijk pas onder de ruiter zouden mogen.
In de natuur hebben ze van al die ellendige gebreken weinig last denk ik? Mijn kort door de bocht en niet door enige vorm van kennis gehinderde conclusie: de ruiter / de mens.
De hoeven (ik noem ze vaak pantoffels) van een paard zijn één van de belangrijkste "onderdelen". Ik heb nu een aantal paarden lopen, maar ik heb me verbaasd hoe ik sommige paarden "geleverd" kreeg. Achterstallige onderhoud (scheuren, barsten, brokkels, losse wanden, you name it), terwijl het dier wel een enorm gewicht verdeeld over 4 hoeven dag en nacht moet dragen! Dit is één van de redenen dat ik (met wat hulp van Isabel) de cursus Natuurlijk bekappen ga volgen.
Volgens mij, Piet (en nogmaals ik heb er echt de ballen verstand van), is het heel simpel, voor goede prestaties moet het dier goed gereedschap hebben. Ik denk dat heel veel gezondheidsproblemen terug te brengen zijn naar het onderhoud van de hoeven en rijtechnische vaardigheden.

Peter Donck schreef op zaterdag 25 april 2009, 22:06:


Ik heb eigenlijk een vraag aan je, Peter. Ik ben als beginnend weideboerinnetje druk aan de slag met biologisch weidebeheer. Zo heb ik zeeschelpenkalk en kleimineralen aangebracht. Paardenmest haal ik, vanzelfsprekend, dagelijks uit het land en ben de mesthoop aan het composteren met lavagesteentemeel, kleimineralen en effectieve mirco-organisme. Ik loop dus kilometers achter mijn kunstmeststrooiertje met alles erin behalve kunstmest en als 43-jarige heb ik geen last van die kalkoenennekjes onder mijn bovenarmen!
Mijn weiland is gesplitst in 2 delen, één deel heb ik door laten zaaien met geschikt paardengras, de andere heb ik nog niet doorgezaaid, daar staan de paarden. Ik deel het doorgezaaide weidje in stukken, zodat ik aan strookbegrazing kan doen, heb sobere rassen.
Nu mijn vraag: wat mij opvalt is dat het niet doorgezaaide deel, wat goed onder handen is genomen door de knollen en nu met rust wordt gelaten stikt van de paardenbloemen. In het doorgezaaide met rust gelaten deel, staan ze ook wel, maar veel minder. Wat zegt dit over de bodem en hoe kan dat? Als je een foto wilt zien, laat me maar weten, heb hem zo geknipt, maar het verschil is echt significant!

Markus schreef op zondag 26 april 2009, 12:26:


Euhhh ... ik begrijp iets niet. Zowel onder het zadel als op de grond kun je rechtrichten, overal en altijd toch? Ik krijg iedere week instructie of simpelgezegd rijles. Tijdens deze les wordt er altijd aandacht besteed aan het rechtrichten. We lopen veel slangenlijnen in stap en in draf, lopen vierkanten, waarbij we dan iets in contrastelling lopen ... Rechtrichten is toch niet een bepaalde oefening, maar onderdeel van de manier waarop je een paard rijdt? Of zie ik het nu verkeerd?

Anja Seijn schreef op zondag 26 april 2009, 12:44:


Eureka, Piet, ik denk dat ik je antwoord heb!
Ik zat net eens te denken. Mijn dochter was een jaar of 8 toen kreeg ze rijles op een manege. Denk dat rechtrichten en contrastellingen voor 8-jarige te moeilijk is en dan wordt er geen aandacht aan besteed. Toen zij een jaar of 14/15 was, is zij overgestapt naar de paarden op een andere manege en liep tijdens de les tussen volwassen ruiters. Ik ging uiteraard altijd mee om te kijken. Ik heb geen enkele les, maar dan ook geen enkele les, iets gehoord over rechtrichten of over scheefheid van het paard. Net eventjes gevraagd aan mijn dochter en antwoord: nee, destijds nooit iets over gezegd of geleerd! Met andere woorden: het wordt mensen niet bijgebracht en dat verklaart denk ik een hoop ellende bij de paarden.

Piet schreef op zondag 26 april 2009, 13:04:


Welke adder, Piet?

trea hoex schreef op zondag 26 april 2009, 17:56:


Blijf vooral schrijven, Monique. Ik vind het leuk om te lezen en kan veel van je leren!

Peter Donck schreef op zondag 26 april 2009, 13:30:


Jippie! Ben blij met je antwoord. In het vervolg dus klei strooien ipv kleimineralen? Of misschien helemaal geen klei en alleen schelpenkalk? Ben nu met mijn paardenpoep druk aan de slag, twee gedeelten gemaakt zodat ik één bult tot juli kan maken en na deze periode een tweede bult kan gaan bewerken. De eerste bult compost wil ik dan begin oktober opbrengen en dit gedeelte dan de hele winter laten rusten. Is dat goed? Ik voer duits kruidenhooi en wat ze morsen verzamel ik eens in de zoveel tijd en dat mik ik ook door mijn paardenpoep, iedere zaterdag sta ik die bulten om te scheppen en ik begin het leuk werk te vinden (ik lijk wel niet wijs!). Wie weet zitten er nog zaadjes in dat kruidenhooi en wie weet wat er allemaal niet gaat opkomen. Super spannend en vooral interessant. Ik zie heel veel paardenbloemen, ook wat boterbloem, madeliefjes heb ik nog niet gezien of ik herken het plantje gewoon niet (sorry, tot voor kort een stadse keienvreter!) en jawel, camille!!!! En ik denk met dank aan mijn paarden, die hebben het land toch toegetakeld met dat volgas rennen, zodat dat raaigras klappen heeft gehad, niet normaal meer!
Land is begin vorig jaar inderdaad naar boerengewoonte bewerkt en ik laat het dit jaar bewust verschralen.
Ze noemen het hier doorzaaien om dat ze niet een hele nieuwe grasmat zaaien maar door de bestaande grasmat heen zaaien. Klinkt wel interessant , toch?

Esther schreef op zondag 26 april 2009, 20:25:


Ik sluit me hier bij aan, mooi stuk!

Peter Donck schreef op zondag 26 april 2009, 21:43:


Ik spuit niks dood. Spul komt in de grond, gras gaat groeien en mijn paarden vreten het weer op ... dus niks van die chemische troep, ik ga met met ragvork eventuele ongewenste planten te lijf.
Omscheppen zal ik minderen. Die poep probeert elke keer op temperatuur te komen en deze miep gooit er iedere keer weer verse lucht bij. Klinkt eigenlijk best wel logisch. Mest laten liggen doe ik niet. Ik moet het doen met een ruime hectare weiland waar ze ook nog eens een gedeelte dag en nacht op staan. Ik heb Friezen en als ik die het hele land geef, dan vreten ze zich tonnetje rond en mijn weidje is nog te vet ... dus mest wordt er dagelijks afgehaald om wormbesmetting tot een minimum te beperken. Je moet best puzzelen om én weidegang te kunnen geven én je weide voor paarden gezond te hebben en te houden. Dus met prikpalen weidjes gemaakt en de dieren omweiden. Uiteraard krijgen ze regelmatig een behoorlijk stuk (dat is het voordeel van prikpalen) zodat ze de ruimte hebben om eens lekker de gang te maken.
Dank maar weer voor je verhelderende kijk op de dingen!

Nou Piet, toeval of niet ... er wordt een 6-jarige aangeboden met Hoefkatrolonsteking]">HKO!

Spirithorses schreef op maandag 27 april 2009, 21:42:


Wat een wijs koppie heeft die kleine, zeg! Prachtige kleur ook.
Van harte gefeliciteerd met dit mooie veulentje.
Groet, Anja

van lennep schreef op dinsdag 28 april 2009, 12:56:


Esther, ik brul maar wat ... maar wat mij te binnen schiet is dat misschien jouw paarden jouw twijfels voelen? Je bent blij dat Erik met de paarden aan de slag is gegaan, maar ben je het ook eens met hoe hij dat doet? Of twijfel je aan je eigen methodes?
Welk boek ik ook lees en van wie dan ook, overal duikt het fenomeen "paarden zijn spiegels" op. Ze zijn hoog sensibel, pikken stemmingen op, lezen de mens beter dan de mens het paard ... Kortom, zouden jouw paarden jouw twijfels niet oppikken en meer iets hebben "als zij het ook niet weet, moeten we het maar niet doen?"
Wat er van waar is, weet ik niet, maar vooral Friezen zijn zéér gevoelig. Dit wordt nogal eens vergeten omdat ze onder het hoofdstukje "aarde-paarden" vallen, maar vergis je niet ...
Nogmaals, ik brul maar wat, maar kwam bij me op enne ... dat "gelegenheidsdominante" dat herken ik bij mijn beide Friezen! Volgens mij is dat gewoon in het ras gebakken (ik noem ze ook wel een LEO - lomp en onhandig). Kijken, schrikken en soms vergeten met wie en waar ze zijn ... hoort er volgens mij gewoon bij, maar echt overlopen doen ze je niet, maar het liefst springen ze in je armen (niet echt hè voordat mensen denken dat het paard niet zijn ruimte kent, bij wijze van spreken dus!)

stumperd schreef op dinsdag 28 april 2009, 16:42:


Kan me hier helemaal in vinden!

Spirithorses schreef op dinsdag 28 april 2009, 23:18:


Goddank, Pien, ik dacht dat het aan mij lag!

Isabel van der Made schreef op woensdag 29 april 2009, 22:58:


Hahaha ... nu begrijp ik die snor een beetje. Voelen kerels zich meer man, hè?
Waar komt dan toch "alles went behalve een vent" vandaan? Iemand een idee?