Dankzij de recente overstromingen in Australie is de normale dorre leefomgeving veranderd in een rijk groeiende weide.
Interessant artikel!
http://www.blogcatalog.com/search.frame.php?term=laminitis&id=f53d072f9e3f72135816f05cd7621ce9

joop schreef op zondag 26 april 2009, 12:02:


Helemaal met je eens Letje, maar misschien is geen stal, geen ijzers voor een veel bereden paard nog wel niet genoeg om lichamelijk gezond te blijven. We rijden op die beesten.
Paarden zijn net als mensen links of rechtshandig , 20 om 80% meen ik en geneigd om meer met de favoriete kant te doen.
Ik weet dat ik als linkshandige een last liever links dan rechts draag. Totdat ik moe wordt en denk even aan m'n rechterarm.... Of het zo beu wordt dat ik denk, bekijk het maar, ik til niet meer.
Een paard heeft niks te zeggen. Hij zal de ruiter naar z'n sterkste kant manouvreren en blijft -bevestigd door de ruiter- zijn spieren én voeten aan eén kant veel meer belasten dan aan de andere kant.
Als dat maar lang genoeg duurt krijg je verschijnselen als een hoge en een lage voet, een sterke en een slappere kant en uiteindelijk klachten als hoefkatrol.
Ik zoek me mottig om dit ontkracht te krijgen, dat iemand me overtuigend kan vertellen dat dit de reinste flauwekul is.
Want anders zit er namelijk niets anders op dan mensen als Antoine de Bodt en daarmee vormen van klassieke dressuur gelijk te geven, wat tig veeartsen ook beweren.

Anja Seijn schreef op zondag 26 april 2009, 12:44:


Nee, ik denk dat dat prima is. Maar ook een slangelijn, vierkanten lopen enz. kan volledig op de voorhand lopend gebeuren en dáár zit ook nog wel een adder onder het gras.

Anja Seijn schreef op zondag 26 april 2009, 12:52:


Daarom zeur ik ( maar misschien naief als ik ben omdat mijn opleiding western was), over klassieke dressuur versus Engelse school, waar een paard niet in een krul getrokken wordt, itt waar de pseudo Anky's de mond vol van hebben over je paard van achter naar voren rijden, maar waar ik steevast alles op de voorhand uitgevoerd zie worden.

Anja Seijn schreef op zondag 26 april 2009, 13:10:


de voorbenen zijn veel minder krachtig dan de achterbenen en juist daar komt het gewicht dan voor het grootste deel op te rusten.
De veel sterkere achterbenen kunnen wanneer een paard goed verzameld loopt een flink deel van dat gewicht over nemen.
Maar hee, ik kan het aardig vertellen, maar ik weet zeker dat er hier mensen zijn die vele malen beter rijden dan ik en die eigenlijk antwoord op zulke vragen zouden moeten geven.
Ik heb niet meer dan bij de Bodt zijn rigoureuze trucs heel goed afgekeken, (veel rigoureuzer dan bv een slangevolte) ze verfijnd door de dagles en het contact wat ik heb met Piet Bakker- omdat ik niemand op een echt kreupel paard wil laten zitten- en probeer te begrijpen waarom het werkt zoals het werkt.
Daarom ben ik ook blij met de reactie van Markus. (Als je het weer op neemt gaat je paard beter lopen)
Ik laat de mensen die ik les geef bepaalde oefeningen doen en het kreupelen, ook het op eieren lopen, verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Maar ik heb er nog te weinig verstand van om exact te kunnen beschrijven, waarom dat dan allemaal wel is.

Ben maar even opnieuw begonnen Conny
Prachtig verhaal!
Mijn Don inmiddels iets van 19 loopt al 5 jaar in geleende tijd.
Ik heb hem 'overgenomen' met de hoogst mogelijke fase hoefkatrolontsteking, omdat hij anders naar de slacht ging.
Haal die klote zooi onder de voeten van je paard vandaan, het werkt contraproductief.

Peter Donck schreef op zondag 26 april 2009, 13:44:


En daarom worden ze hoefbevangen?

Peter Donck schreef op zondag 26 april 2009, 13:30:

Een Tennessee walker 'fine' 2yrs old mare
... PART 1 of the episode
http://www.youtube.com/watch?v=h8vRZVSOqKk

Hoe kun je thermografie zo draaien dat het voor jou het beste uitkomt?
and then Part 2
http://www.youtube.com/watch?v=KU5xbQ7Lkpc&feature=related
and Part 3
http://www.youtube.com/watch?v=zAk0jk3f2m0&feature=related
filmpje 2:

en leuke reclame onderweg!

Peter Donck schreef op zondag 26 april 2009, 21:43:


Ik vind dat je helemaal niet moet keren, er is een veel slimmere manier om te composteren.
Bv door ipv een hoop een 'dijkje' aan te leggen.
Het eerste hoopje van zeg maar een meter hoog warmt op door bacteriewerking en die maakt de mest opneembaar voor wormen. Je hebt dan helemaal geen tweede warmte reactie nodig. Bovendien jaag je al het gekrioel wat helpt de compost tot humus te maken weer weg of moordt het uit. Zodra het afgekoeld is een paar kilo compostwormen erin, daarna de nieuwe mest die ook zal opwarmen aan de zijkant er tegenaan, enz.enz.
Zodra het eerste stuk is verwerkt kruipen de wormen naar hun nieuwe eten, het nieuwere stuk wat inmiddels is afgekoeld en na een aantal maanden tot misschien een jaar, afhankelijk van hoeveel de wormenpopulatie zich heeft uitgebreid kun je de oudste compost zonder al te veel werknemers kwijt te raken uitstrooien.
Beluchting zorgen de wormen zelf voor. Waarom zelf doen als je voor je kunt laten werken?

veb schreef op maandag 27 april 2009, 8:05:


Waarom stripbegrazing bij een gezond paard?
Verdeel de wei in vieren en wissel elk stuk voordat het kaalgevreten is. Afhankelijk van de grootte, bv elke week een nieuw kwart, dan houd je gras dat groeit en je krijgt minder onkruid.
Laat voor een juiste bemesting een grondonderzoek doen en gebruik zoveel mogelijk natuurlijke materialen om de bemestingstoestand op peil te houden.

Moniek schreef op maandag 27 april 2009, 11:00:


thermometertje kopen tot 25 graden is prima. Ik denk een week of drie, maar dan niet meer in roeren he!

Moniek schreef op maandag 27 april 2009, 11:11:


Dan zijn ze gevlucht ze zijn niet alleen sterk maar weten ook wat niet goed voor hen is

Peter Donck schreef op maandag 27 april 2009, 13:26:


http://www.brumbywatchaustralia.com/Brumby_facts.htm

van lennep schreef op dinsdag 28 april 2009, 10:10:


Shit happens Esther. Ik neem aan dat er nu niet op jouw manier gewerkt wordt; geen jes en beloning als iets goed gaat?
Vergelijk het maar met kinderen, soms moet je even doortastender zijn dan je lief is of zoals je altijd met hen omgegaan bent.
Maar als dat tot een breuk in het vertrouwen leidt ben je als ouder niet echt goed bezig. Hoe los je dat met kinderen op? Door ze zoveel mogelijk te laten weten dat mama en papa ze nog net zo lief vinden, er niks veranderd is, maar dat bepaalde dingen nu eenmaal ook van kindertjes gevraagd worden.
Ik zou dus tussendooor zoveel mogelijk clickeren, veel aandacht geven en belonen bij elk dingetje wat ze al kan. Het zou nuttig zijn als ook Erik dat deed. Dan moet af en toe een les waar anders gewerkt wordt er gewoon bij gaan horen en geaccepteerd worden, zoals ik al zei, onder het motto: "shit happens"... En bij je thuis , als er het spelletje "ïk ben lekker dominanter dan jij" gespeeld wordt, gewoon belonen zoals je gewend bent bij een goede uitvoering.