Moniek schreef op dinsdag 28 april 2009, 12:00:


Als we hier drollen ruimen , dan moet ik Namkje nog wel eens even wegsturen , maar dat is met een simpel commando Ga zo opgelost.
Ze gaat dan ver genoeg aan de kant.

Ander voorbeeld wat Erik deed stijgeren ; Namkje mag aan mij vragen , wil je me daar kriebelen. Het is aan mij om wel of niet op die vraag in te gaan.
Namkje vind het erg lekker om gerost te worden met de manenkam op haar kontspieren , zo hard mogelijk , blijkbaar is dat een massage voor haar.
Ze komt dus geregeld aan mij vragen of ik dat wil doen , draait haar kont precies zo dat ik er goed bij kan. Erik zag dat , en proeste het uit ; Dat doe je toch niet!!!
Nou , waarom dan niet? vroeg ik.
Dat is toch alleen maar een bevestiging voor Namkje dat zij hoger in rang staat , als je op haar vraag ingaat! zei Erik.
Waarop ik zei dat ik de beslissing nam om er wel of niet op in te gaan , en als Namkje netjes aan mij vraagt , zonder in mijn ruimte te komen , dan mag ik haar toch wel laten zien dat ik precies weet wat ze lekker vindt!
Dat is toch alleen maar goed voor onze relatie?!
En als ik geen zin heb , dan stuur ik haar weg , of doe ik helemaal niets.


Ja , is het ook volgens mij , in ieder geval op ons terrein wel.


Meedenken vind ik ook prima , maar net doen alsof ik een wormvormig aanhangsel ben , daar heb ik meer moeite mee.
En dat gebeurd dus als we ver genoeg van eigen terrein af zijn gelopen.


Moek ook gewoon doen he....

Gr Esther

Marije Huijsmans schreef op dinsdag 28 april 2009, 13:16:


Wat versta je onder natuurlijk gedrag als beloning? Ik bedoel , als ik de hoeven van de paarden doe , dan krijgen ze een kriebel als ze rustig meewerken.of tijdens wandelen mogen ze als beloning even gras eten.Of ik zeg Mooi als beloning...etc
Niet alles word hier beloond met voertjes.

Ik krijg ze wel te pakken als het moet , maar ik was gewent dat ze enthousiast naar me toekwamen als ik mezelf liet zien.
Het pakken is niet het probleem , het niet meer uit zichzelf naar me toe komen zie ik als probleem.

Zou kunnen...Ik ben een mens met paarden , en misschien mis ik dat paardenmens gedeelte wel teveel om geen duidelijk leiderschap nodig te hebben.


Het maakt mij onzeker , helemaal als ik niet begrijp waarom...

Gr Esther

Inge Teblick schreef op dinsdag 28 april 2009, 13:22:



Ja , waarschijnlijk wel .Maar ik zie clickeren niet als watjesmethode , als er iets streng en consequent is , dan is het wel clickeren!...vind ik...
Maar mag ik het dan als volgt samenvatten ; Als je maar goed genoeg clickerd , dan volgt leiderschap vanzelf?! Naast het clickeren heb je dus geen dominatiespelletjes nodig om je ''leiderschap'' te bevestigen?!
En leiderschap heb je nodig , ook als je clickerd?!
Dit is eigenlijk een aardige omschrijving van de eigenlijke vraag....


Wat er allemaal precies gebeurd is heb ik niet gezien , alleen maar gehoord van de verhalen van Erik.
Waar ik een glim van heb opgevangen is de laatste 10 minuten.
Ik zag een paard met zijn hoofd laag met Erik meelopen , weinig geinterreseert in de omgeving waar ze voor de 2de keer kwam.
Is dit de verdienste van Erik? of is dit de verdienste van de dominantiespelletjes? De trainer zei het eerste.
Ik weet dat de trainer van Erik zun ''handen vol'' heeft gehad met Namkje , en dat die twee flink hebben lopen stoeien met elkaar.
Dit in de loswerkbak.

Erik heeft hier ook even ''losgewerkt'' , en Namkje was niet vooruit te branden.Na eerst jouw plaats is mijn plaats , ging het een stuk beter , maar geen seconde een ontspannen bekkie , zakkend hoofd , of hoofd naar binnen gedraaid.
Er is nog veel werk aan de winkel!
Bedankt voor je bijdrage Inge.

Gr Esther

Michiel schreef op dinsdag 28 april 2009, 13:28:


Het was een driedaagse training , waarvan Namkje de laatste twee dagen heeft meegedaan. En het was niet om Namkje iets te leren , maar om Erik wat te leren.
Dat ze overbluft is , ben ik volkomen met je eens!


Nee...want Namkje gaat dan niet aan de kant. Wel als je het haar vraagt hoor , dan stapt ze zo even aan de kant.
Erik moest niet bang zijn , en met veel bombarie resoluut naar haar achterhand lopen. Namkje Moest wijken!


Gr Esther

Peet schreef op dinsdag 28 april 2009, 14:12:


He gat , dat krijg je dus als je niet volledig bent.
Als ik iets wil van de paarden , dan roep ik ze.
Of bij naam , of ''kijk eens!'' met een omhooggehouden halster met touw en dan komen ze altijd.
Ja dat vind ik prettig.
Het paard moet ook altijd zelf zijn hoofd in het halster steken , want dan weet ze zelf wat de consequenties zijn en kan ik nooit beginnen tegen de zin in van het paard.
Op deze manier heb ik er altijd twee of drie bij me gehad die graag wat wilden gaan doen.

Als ik gewoon naar buiten kom , en de paarden verwachten niets [ ze hebben hun natje en droogje al gekregen] , dan komen ze even kijken , 9 van de 10 keer ,of er iets te halen valt , of dat ze mij ergens toe kunnen aanzetten , kriebelen of waterballet.
Als ik gewoon de wei inloop zonder iets , dan kijken ze even op , soms komen ze even langs , en soms blijven ze dan gewoon doorgrazen.
Dus dat is wel vergelijkbaar met jouw situatie Peet.

Als ik nu naar buiten kom , staan ze bij het hek te hinneken , dat ik ze in de wei moet laten!
Maar ze moeten nog even wachten , want ben nog niet uitgelezen!!

Gr Esther

Marije Huijsmans schreef op dinsdag 28 april 2009, 14:14:


Ja , Thanks!
Dat is zeker een punt van aandacht.
Als ik er bewust bij nadenk dan doe ik het wel goed , maar ik doe het niet altijd....


Gr Esther

stumperd schreef op dinsdag 28 april 2009, 16:42:


Dank je Conny.
Ik vind het leuk om aan mijn paarden te laten zien dat ik weet wat ze lekker vinden. Ik vind het ook erg leuk als ik ontdek dat de paarden er zelf om komen vragen , dat laat ik mij door niemand afnemen hoor!

Gr Esther

Wil schreef op dinsdag 28 april 2009, 19:26:


Ik ken het van Chaser. Heb het zelf gezien.
Maar Wil , als Chaser altijd naar je toe was gekomen als je met het zadel afkwam , en je hebt Chaser drie dagen aan mij uitgeleend. Ik breng hem terug en zeg dat hij gelegenheidsdominant is , en vervolgens komt Chaser niet meer als je met het zadel afkomt . Wat denk jij dan?!

Ik zou mezelf achter de oren krabben , en me afvragen of wat er gebeurd is, in die drie dagen ,wel zo leuk voor het paard is geweest...toch?

Gr Esther

Piet schreef op woensdag 29 april 2009, 9:18:


Ja , dat dacht ik dus echt!!!
Ik dacht echt , ik moet het stuur omgooien , meer dwingend zijn etc...

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 28 april 2009, 19:53:


En toch he....als mijn paard juist van mij af zou lopen als ik met een zadel aan kom zetten , dan zouden er bij mij toch vraagtekens komen.
Wat vind jij van ''een paard liegt nooit''?
Ik probeer met alles wat ik doe hiermee rekening te houden.
Als Namkje bij mij komt te staan , en ik wil haar hoofd aaien , en ze draait haar hoofd een klein stukje bij mij vandaan , dan aai ik haar niet op haar hoofd! Ik doe dan helemaal niets.
Soms komt ze gewoon staan , verder niets.[dat zijn wel bijzondere momenten , beetje samen staan mijmeren zonder lichamelijk contact]

Gr Esther

Spirithorses schreef op dinsdag 28 april 2009, 23:18:


He , gelukkig! Ik ook niet!!
Dus het vragen om aan de kant te gaan is helemaal niet erg!

Gr Esther

Spirithorses schreef op dinsdag 28 april 2009, 23:42:


Commando's die er goed inzitten , hoeven niet meer beloond te worden met voertjes. Die mag je variabel belonen , of zelfs de beloning overslaan.
Als jij nu tegen BD zegt En walk , en ze doet het , dan beloon je dat toch ook niet meer?Maar af en toe , als ze het voor de 10de keer perfect uitvoert , dan zeg je toch ook nog wel eens , good girl kriebelkriebel...

Gras eten gebeurd op commando [ owkee toe maar] Stoppen met graseten ook [ genoeg] en dat word nog steeds beloont met een voertje.

Yes is voertje [iets aanleren tot het er goed inzit , en op commando uitgevoerd word], Mooi is kriebel , voor alles wat ze al kennen.[behalve het stoppen met graseten , want dat kan altijd nog beter en sneller.....] En graseten mag op commando , als ze een stuk van huis zijn , en braaf meegelopen hebben , als beloning.

Gr Esther