eddy DRUPPEL schreef op maandag 4 mei 2009, 10:50:


Nee, ik denk dan meer aan erbij gaan liggen.

marjolijn schreef op maandag 4 mei 2009, 10:57:


Ik heb geen idee of wanneer ze omvalt en blijft liggen of ik dan verder van huis ben. Ze heeft dan in ieder geval een betere balans, toch?

Peter Donck schreef op maandag 4 mei 2009, 13:30:


mijn stickie roken kan ik altijd en overal, zelfs onder water.
Ok! dames en heren bedankt voor de adviezen, we gaan ermee aan de slag.

Isabel van der Made schreef op maandag 4 mei 2009, 23:26:


Dat was omdat men vond dat men gerust op een -toen- als een PN uitgeroepen dag met een paard kon verschijnen "dat zoveel pijn aan de voeten had dat er wel een ijzertje (in dit geval van kunststof) onder móest" en een paardvriendelijke demo kon geven.
Ik heb daar, mede namens aanwezige anderen, toen een opmerking over gemaakt en omdat het antwoord zeer onbevredigend was, later hier nog wat over geschreven. Dat het zo'n rel is geworden lag minder aan mij dan aan de latere reacties van o.m. de betreffende mensen. Ook de koopwaar in hun kraampje was niet allemaal even paardvriendelijk.
Verder kan en wil ik over hun bedrijf niets zeggen, ik ben nooit bij hen geweest.
Dat ik niet naar de Poedertoren ga, niet om demo's en lezingen te geven en niet als toeschouwer, komt omdat ik al een poos geleden besloten heb solidair te zijn met Eddy en Herman en de mensen met de huifkar en het Belgische trekpaard uit Zeeland en heeft verder niet met die 'ranch' te maken, ik neem aan dat ze nu wél blootvoets zullen verschijnen .

joop schreef op dinsdag 5 mei 2009, 9:42:


volgens mij rook ik al jaren nicotinamide en slechts af en toe last van jeuk. Goed spul hoor !

Ik word uit goede bedoelingen al beschuldigd er een drama van te maken en jij hebt het over pijn.
Laat me nog eventjes haar achtergrond vertellen.
Allereerst "Ze heeft nergens pijn!!"
Allegra heeft toen ze anderhalf was een auto ongeluk gehad waardoor haar bekken enorm scheef staat. Zó scheef als ik nog nooit bij een ander paard gezien heb. Dé reden dat ze niet op 3 voeten kan balanceren. Ze is uit Spanje meegenomen door goedwillende lieve mensen die haar 3,5 jaar in een kudde hebben laten lopen op Texel. Er moest een manier bedacht worden om haar te bekappen omdat de smid haar al een paar keer overgeslagen had ( en die kwam maar eens in de 13 weken meen ik) omdat ze voor hem te gevaarlijk werd. Haar trauma tegen voeten geven is daar ontstaan.(gék he?)

Door de noodkreet hier op het forum is ze rechtstreeks van Texel, dus zonder dat er iets meegedaan is bij mij terecht gekomen als 5 á 6 jarige.
Natuurlijk heb ik gecheckt of het allemaal we zo erg was. Voordat ik iets kon had ze mijn touw al stukgetrokken en eindigde op haar achterwerk bij het vaststaan.
Bij een voet geven lukte dat precies 1 seconde. Toen ik langer probeerde, haalde ze uit naar voren, kwam naar me toe en sloeg met haar gebogen voorbeen naar achter en eindigde ook daar op haar kont en als ze haar been niet gebogen had was ze constant, echt constant (!) aan het schrapen en dit was haar makkelijke voet zo bleek later
Ik denk dat de reactie van haar baasje Beda in mijn logje 'denken over paarden' (ff googlen) als je op Welkom hebt gedrukt zie je het, genoeg zegt.
Ik ben er trots op dat wat je ziet als een kalm paard, wat makkelijk haar voet geeft mijn werk is. Maar ik weet zeker dat de minste druk haar weer verandert in een furie. Ze moet leren dat er niks aan de hand is als ze straks uit de hand bekapt wordt. Daar is meer tijd voor nodig, die ik haar graag gun, maar éérst die voeten bekappen zonder stress. Dus ga ik ook niet aan de gang met een kapmes of beitel, maar doe ik het op mijn normale manier, desnoods volledig onder zeil.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 7 mei 2009, 16:19:


Ik krijg toevallig het verzoek om te komen kijken bij een paard wat aan het eind van een dressuurles met haar hoofd gaat schudden
Mij benieuwen hoe dát komt

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 7 mei 2009, 18:05:


Ah, ja dat zou je denken
Uit zo'n berichtje blijkt dan altijd dat het geen dame is die uit een rij van 40 paarden haar paard moet zoeken: "effe kijken, welke was het ook alweer" Zulke mailtjes zijn altijd noodkreten van mensen die zich enorme zorgen maken over hun paard en vaak zijn ze juist in de problemen gekomen omdat ze nooit een ander geluid gehoord hebben.
Ik vermoed dat wie hier meeleest mijn overtuiging wel ongeveer kent, maar iemand die deze site en dit forum niet kent, neemt als laatste mogelijkheid, omdat ze al tig anderen hebben gehad wat niet werkte, met mij contact op, omdat ze doorverwezen zijn door iemand, of op mijn site belanden en zijn dan bereid om over de antwoorden die ik geef op hun vragen na te denken en dan kan het hard gaan Eddy.
Want je weet toch : "wie niet vraagt, is niet klaar voor het antwoord"
Maar dit paard staat in Koewacht en ik geloof niet dat daar grote dressuurstallen zijn, dus wie weet wordt het wel heel leuk !

tinalina schreef op vrijdag 8 mei 2009, 11:31:


Het lijkt me logisch, hoe meer eieren van wormen hoe meer weer opgenomen larven als ze de káns krijgen om weer opgenomen te worden, toch?

Ans Jondral schreef op vrijdag 8 mei 2009, 11:43:


Ik ben fan van Koen Buytaert!

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 8 mei 2009, 14:02:


Mooi clickpaard!

e m kraak schreef op vrijdag 8 mei 2009, 14:50:


Dan heb ik toch een beetje lullig vraagje.
Als ik dit hele zandvreet verhaal zo lees, waar ik trouwens helemaal nooit op controleer, (foei Piet) zou ik het enger moeten vinden als er géén zand mee kwam in de mest dan wel. Want alles wat eruit komt is paardmans kwijt, als het blijft zitten - je vindt dan geen zand in de bokalenmesttest- freet ie geen zand of hoopt het zich op. Of snap ik het weer eens niet?

Verdoven had geen enkele zin. Maar goed, de veearts wou het toch eerst proberen. Na precies 10 seconden heb ik gezegd dat ze haar maar plat moest spuiten want dat het zo niet ging lukken.
"Op jouw verantwoording dan want als er iets met dat bekken gebeurd ...
Nou was dat natuurlijk een grapje, want ik als leek kan natuurlijk nooit verantwoordig dragen voor wat een veearts uitvoert, al zeg ik honderd keer, "spuit maar plat".
Afijn, ze viel in no time om van het spuitje en sliep als een roos.
Ik had zo'n 20 minuten om haar 4 voeten te bekappen en dat ging perfect. Je zou als bekapper willen dat alle paarden zo rustig waren
Het grootste probleem was het weer overeind komen toen ze weer wakker werd. Dan zie je hoe zwak ze is in haar achterhand. Maar ook hoe ze haar best deed. Ik hielp haar zoveel mogelijk door haar te steunen bij haar heup en voelde haar spieren trillen van de kracht die ze erop zette. Vooraf had de DA gezegd dat ze eerst zoveel mogelijk wakker moest zijn voor ze ging staan, ze wou eerst zien dat ze haar achterbenen boog, ( dan wist ze dat ze die ook had) en om dat te voorkomen ging een kleine 50 kilo op haar hals zitten, grijns..... Ik heb haar maar even geholpen.
Niet door mijn -nog maar!- 92 kilo ook op haar hals te zetten, maar door haar over het hoofd te aaien, te vragen te bijven liggen...
Erkend watje dat ik ben , krijg ik dan alweer een brok in mijn keel, wanneer ze dat dan ook doet he.....
Maar na een keer of 3 weer omvallen vond ze de kracht om te blijven staan.
Tuurlijk had ik mijn camera niet bij me, dus foto's van de voeten hou je te goed. Volgende week zal ik vertellen of ze nu inderdaad ook beter loopt. Het was allemaal nogal gammel nu.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 8 mei 2009, 20:39:


Uiteindelijk wel, maar nu nog niet??
Geen betere weg dan exact op het juiste moment te laten weten wat ze goed doet. Dus nog niet shaken? belonen! En als ze toch gaat schudden, negeren.
Beloond gedrag vermeerdert, genegeerd gedrag vermindert.... zo simpel is het.

Isabel van der Made schreef op vrijdag 8 mei 2009, 23:04: