veb schreef op woensdag 6 mei 2009, 6:19:

Wij zitten hier op kleigrond en deze winter heeft de boer een winterwei opengesteld voor de stalpaarden. 1 ha is dus intensief belopen geweest, met snachts 2 paarden constant en overdag wisselend tot zo'n 30 paarden er bij. Alleen toen mijn paard liever op een andere verharde paddock stond, dan in die drassige waterplassen, is die winterwei een maand leeg gebleven. Mest is er nooit uitgehaald en droog hebben ze altijd kunnen eten rondom de voerbak op een verhard stuk van 5 bij 10 meter. De wei wordt enkele keren gesleept bij half droge omstandigheden, waarmee gelijk alle diepe kuilen weer weg zijn.

Wat ik hiermee wil zeggen, klei grond kan dus best, als je niet zuinig op je gras hoeft te zijn. Wat altijd het geval is op je looppad. De wei houd je dan dicht als het te nat is. En op dat looppad heb je een stuk verhard voor droog kunnen eten. En laat je paarden dan maar lekker stampen als ze willen, door die vette klei. Slepen maakt alles weer recht op zijn tijd. En een vrachtwagen een heuvel speelzand laten brengen, voor ergens op je looppad is ook heel leuk. Het idee van die gratis stoeptegels, kan net zo goedkoop ook met grindtegels via marktplaats.

De weide zelf zou ik niet leeghalen van mest maar ook slepen, een stuk minder werk en net zo goed naar mijn ervaring. Of je zou paarden moeten hebben die extra gevoelig zijn voor wormen. Mestonderzoek is dus steeds nodig. Na de sleep zou ik die weidehelft 8 weken rust geven.

Groet, Michiel

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 6 mei 2009, 16:58:


Een goede vraag voor mij zou zijn, hoe om te gaan met het karakter van Luna? En Esther's Tekla heeft waarschijnlijk het zelfde, we hebben wat wandelingen samen gemaakt. Luna is een paard dat niet tegen druk kan, ze wordt daar opstandig van en blokkeert.

In de kudde gaat ze haar eigen gang, is nooit agressief en geliefd bij andere paarden, ze houd van rust. Haar stops los ik nu op aan een doorhangend touw en verhinder grazen op dat moment. En zorg verder natuurlijk dat ze het leuk heeft op een wandeling. Subtiel trainen dus, zonder daarbij een lichte druk op het touw te hebben. Geheel met doorhangend touw voorwaarts vragen, ze zet zichzelf dan zo onder druk dat ze schraapt met haar voorbenen en haar hals in bochten wringt. Uiteindelijk beslist ze door te lopen. De eerste honderd meter duurt het even, daarna gaat ze makkelijk mee. Ik ben benieuwt hoe Hempling omgaat met een paard dat niet tegen druk kan?

Groet, Michiel