Sandra van Bommel schreef op vrijdag 8 mei 2009, 20:39:


Heb jouw verhaal over je paard helemaal gevolgd.
Denk dat jij je eigen paard nu wel zo goed aanvoelt dat je precies weet wat je wel en niet zou moeten doen. Lijkt mij een enorm getraumatiseerd paard wat nog niet weet wat ze met haar supervrijheid van nu moet doen!
Gewoon met heel kleine stapjes voorwaarts en proberen dat headshaken te voorkomen. Als je dat kunt denk ik dat je dit gedrag zou kunnen doorbreken.
Dit is voor jouw paard de manier om te zeggen: de limit is bereikt, dit kan ik nu even niet aan. Zo lees ik jouw verhaal en dat haal ik eruit.

Ik vind dat jij goed bezig bent. Kalmte en rust..... dan kom je er wel.

Succes, groet,

Wil.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 8 mei 2009, 21:48:


Ah... je schreef nog verder. Ik moet ook eerst lezen voordat ik reageer )
Precies, volg je eigen gevoel en meestal zit je dan wel goed!

Kimjotj schreef op zaterdag 9 mei 2009, 11:32:


Hoi, in ieder geval ervoor zorgen dat de wand nooit de grond raakt, dus afronden. Raakt die gescheurde wand wél de grond krijg je druk waardoor het zal gaan wijken.
Zoals je het beschrijft lijkt het een beschadiging van de kroonrand zelf, waarvan uit de hoefwand naar beneden groeit.
Als het een kroonrandbetrapping/beschadiging (dus eigenlijk een litteken) is groeien de lamellen van de hoefwand niet meer recht naar beneden, maar wijken uit elkaar.
Ik vrees dat je hier heel weinig aan kunt doen.
Ik zou er een professionele natuurlijk bekapper bijhalen, want vanaf jouw verhaal, zonder dit gezien te hebben, is het moeilijk oordelen. Het klinkt als een vrij diepe scheur.
Je kunt ook duidelijke foto's hier op het forum plaatsen, wellicht dat er nog meer mensen reageren.

Groet,

Wil.

Piet schreef op zaterdag 9 mei 2009, 7:24:


Oh... dat is rot om te zien he??? Idem als ze bijkomen uit een narcose.... de 1 staat meteen en blijft staan.... een ander dondert vele malen om.
Ik denk idd. dat het 'vluchtdier' op z'n benen wil blijven staan, overlevingsinstinct.
Wij hadden het hier met een Haflinger vlak na castratie.
Geprobeerd om hem zo lang mogelijk op de grond te houden, en ook de ogen afgedekt met m'n hand. Maar op een gegeven moment hou je het niet meer en dan komt ie zwalkend overeind. Ondersteund, ging allemaal nog goed...
Totdat die ging vechten tegen die doedelzakwereld... vreselijk.
Ze gaan dan gewoon lopen, al zwalkend. Je houdt er helemaal niets aan.
De DA hier was het duidelijk gewend. Die zei: gewoon laten gaan, dan is het t snelste uit z'n bloed. En idd.... toen we het gewoon lieten gaan... werd ie rustig en bleef tenminste staan. Vier benen wijd en helemaal onzeker... maar bleef wel staan tenminste! Tis misschien maar een half uurtje, en er was genoeg ruimte op het gras voor hem... maar oh, wat vond ik het doodeng!
Nee, ze gaan ook echt niet uit zichzelf liggen....

Groet,

Wil.

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 9 mei 2009, 13:18:


Die van jou is waarschijnlijk nog te redden.
Gisteren werd mij een verhaal verteld van een Lusitanohengst hier ergens in het Noorden. Tot vijf jaar in de kudde gelopen, daarna eruit geplukt en op stal gegooid.
Zadelmak gemaakt, ingereden. Braaf dier, heeft geen poot verkeerd gezet.
Lees: heeft zich waarschijnlijk laten overdonderen. Half jaar leuk paard aan gehad, tot ie begon te bijten. Huppekidee..... op stal!
Jawel, nu 6-jarige hengst staat dag en nacht opgesloten op stal, komt er nooit meer uit. Waarom niet? Omdat het bijten is overgegaan in stal verbouwen, en nu gericht mensen aanvallen. Zodra iemand het lef heeft om de deur open te doen is hij/zij de pineut. Hengst komt onmiddellijk aanvallend te voorschijn.
Niemand durft er meer bij, eigenaresse wil hem z.s.m. verkopen en vraagt er ook nog eens 1500 euro voor... Grof he??
Tot nu toe heeft niemand het lef gehad om het dier nog uit z'n stal te halen...
en daar staat het nu. Ik denk dat ie inmiddels helemaal dolgedraaid en verknipt is.
Ze hebben er een regelrechte moordenaar van gemaakt en ik vrees dat zo'n dier in de salami eindigt. Of iemand pakt een geweer en schiet hem af.
In de praktijk gebeurd het dan dat zo'n eigenaar op een gegeven moment niet meer komt opdraven en ook het stalgeld niet meer betaald. De staleigenaar wordt het dan zat, zo'n opvreter die onverkoopbaar is..... de rest laat zich raden.
Vreselijk verhaal..... maar zo gaat het.

Treurig wordt ik van dit soort verhalen.

Groet,

Wil.

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 9 mei 2009, 17:23:


Clarissa, ik ga die Belg niet zitten verdedigen. Maar kan hem ook persoonlijk, hem en z'n vrouw. Ik geef toe dat ik ze beiden heel graag zie en ook mag.
Ik weet hoe ze met paarden omgaan, voor mij reden om indertijd zowel Chaser als Catcher aan ze toe te vertrouwen terwijl wij naar PT gingen verhuizen.
Ik lees hier ook..... en ook ik zit af en toe met kromme tenen te lezen hoe bot die Belg hier zo af en toe tekeer gaat.

Druppel, Eddy..... dat is niet nodig, kan wel wat 'zachter'. Minder beledigend.
Wat je leest, is ook wat je krijgt. Bot? Ja. Eerlijk? Ja, evengoed.
Je weet idd. precies wat je aan hem hebt.

Wil niet zeggen dat je het altijd met hem eens moet zijn.
Tis ook geen eenzaam of zielig mannetje.
Behalve grof..... lig ik hier net zo goed af en toe in een stuip om wat die schrijft... van 't lachen.

)

Wil.

Arabesk schreef op zondag 10 mei 2009, 11:57:


Nee, heb hier nog nooit van gehoord.
Weet wel dat als een paard er vandoor gaat je de neiging hebt om natuurlijk de teugels flink aan te trekken. Ik heb eens iemand met een rijtuig de teugels ineens los zien laten waardoor het paard op de knieën ging.
Tsja.... zo stopt het ook. Misschien bedoelen ze zoiets.

Helene E schreef op maandag 11 mei 2009, 19:27:


Leuk verhaal Helene, lijkt me dat ze blij zijn met de vrijheid!

Groet,

Wil.

Sieta schreef op dinsdag 12 mei 2009, 9:46:


Deze verjaardag is ze snel vergeten als ze zondag in het vliegtuig naar hier zit!

Hahahaaaa!!



Esther.... ik hoop dat 't meeviel bij de tandarts!

stumperd schreef op dinsdag 12 mei 2009, 12:08:


Heb ik ook aan zitten denken. Eerst eens zien of dit verhaal nog 'n vervolg krijgt, m.a.w.: of deze mensen ooit nog iets van zich laten horen.
Vaak hoor je dingen van 1 kant.... en daarna hoor je nooit meer iets...

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 12 mei 2009, 13:04:


Tis in Noord-Portugal. Mocht ik er ooit nog iets van horen zal ik je dat doorgeven.
Maar als dit dier al zo verknipt is zoals ze beweren, vind ik 1500 euro voor dit paard veels te veel geld. Ik zou zeggen: gratis voor wie hem op normale wijze de stal uithaalt.
Toch?????

Als degene die hier geweest is en dit verteld heeft écht zo begaan is met zijn lot... zal ik nog weleens wat horen.

van lennep schreef op woensdag 13 mei 2009, 0:55:


Als je nou de kaas laat zitten (die neemt Olaf mee!) en je nieuwste aanwinst toch maar in je koffer stopt????
Compressor aanwezig! Ik ben wel razende stiknieuwsgierig....
Zal ik ze NIET bekappen..... deal?

Jozefien Moeyaert schreef op zaterdag 16 mei 2009, 9:55:


Wat een vreselijke diagnose! Helaas heb ik hier echt geen verstand van dus ik kan je niet helpen. Het enigste wat ik kan bedenken is zoveel mogelijk goed hooi (liksteen!) en alles wat maar richting diarree-veroorzakend zou kúnnen gaan... vermijden!
Bij mensen helpt in deze zeker ook om alle vormen van suiker te mijden, dus ook de natuurlijke suikers die in fruit zitten.
Hoop dat je een goede suggestie krijgt!

Groetjes,

Wil.