Moniek schreef op vrijdag 15 mei 2009, 23:16:


Over mijn dode paard? Die had een tekort aan selenium. Dat hadden we kunnen voorkomen door haar bij te voeren, helaas wisten we niet dat zij die ziekte had toen dat paard hier kwam. We hebben haar vermoord door haar enkel op gras en hooi te zetten. Gras was voor haar vergif. Door dat tekort kon zij geen onverzadigde vetzuren omzetten. Als wij hadden geweten wat haar mankeerde dan hadden we het wel kunnen voorkomen.

Moniek schreef op vrijdag 15 mei 2009, 23:29:


Dat hangt dus van de bodem af en de bemesting, spoorelementen zijn vaker meer beschikbaar is wat zuurdere grond, grond met een wat hoger PH hebben juist weer vaak mineralen die beschikbaar zijn. Mineralen ( en sporenelementen) in de bodem en dus in de plant concurreren net zoals in een paard ook met elkaar.
Wilde paarden kunnen natuurlijk een rot eind lopen, knabbelen dan eens hier en dan eens daar en hebben een gevarieerder menu en bodem.
Je zou zelfs kunnen stellen dat grond met een hoger pH meer mineralen bevat en grond met een lager pH meer sporenelementen, als er dan een tekort is dat zet zich weer voort in het paard. Ook in de bodem moet er een evenwicht zijn.
Er wordt geschreven dat voor een paardenwei een pH van 6 ideaal is, maar als je bijv op veen zit dan is het nogal moeilijk om dat streefgetal te halen. Zit je op vruchtbare klei dan zou je wel eens wat hoger kunnen zitten een pH van 7 of 8 . Snappie? Er komt echt zo veel bij kijken en op en weitje tussen een paar draadjes is het anders als bij paarden die echt kunnen kiezen.

Frans Veldman schreef op vrijdag 15 mei 2009, 23:40:

Lamaar, jammer dat je denkt dat de meeste mensen ...???? ik ga maar weer heb niet zo veel zin in gedraai Paard van topic starter heeft nog steeds opgetrokken tandvlees. Ik hoop in ieder geval dat dit paard geholpen gaat worden.

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 16 mei 2009, 9:54:


Dat klopt, het dieet was te bizar voor woorden. Maar als we hadden geweten wat ze had, dan hadden we haar nooit en te nimmer op gras gezet.
Het dieet bestond uit minstens een halve bol knoflook per dag en omdat ze geen knoflook wilde eten gingen er ook wortels bij en die hele zooi in de keukenmachine. Ze kon toen ze kwam slecht eten, bij de behandeling van het gebit leek het wel of er hele kiezen op de grond vielen zoveel tandsteen was er.
Maar er is hier ook duidelijk een management probleem in de wei, het is beschermd wetland dus bemesten etc. mag niet. Björk krijgt nu bijvoeding en kan daardoor ook afvallen. ( zij is snel uitgedroogd door extreem zweten, een liksteen vult dat niet aan voor haar)

Nu nog even over de kwaliteit van de bodem in een beknopte uitleg hoe tekorten en overschotten kunnen ontstaan in grasplanten en dus ook hooi.

Omdat planten ontkiemen, groeien en leven op een plaats kunnen ze niet op de fiets stappen om even boodschappen te gaan doen in de supermarkt. Dit maakt planten afhankelijk van de bevoorrading van goede voedingstoffen op de plek waar ze wonen.
Een gebrek of een overschot in de bodem zet zich voort in de plant en vervolgens in het paard dat zich hiermee voedt. Net zoals paarden heeft de bodem voeding, water en zuurstof nodig. belangrijke factoren zijn grondsoort (zand of klei, bijv.), klimaat (neerslag, temperatuur, zonlicht, wind), fysiografie (vlak terrein of op een helling, i.v.m. afwatering), andere vegetatie waarmee de planten moeten concurreren, invloed van mensen en andere dieren (begrazing, bebouwing, maaien), bosbranden, etc. In Nederland is een behoorlijke variëteit in bodemsoorten. Het ene bodemtype is van nature erg kalkrijk terwijl op andere plekken de kalk in de loop der eeuwen uit de bodem is verdwenen. Dit heeft grote invloed op de manier waarop de bodem bewerkt of verbeterd kan worden. Kort gezegd: De bodem is het fundament voor een gezonde wei met voldoende voedingsstoffen. Zo heeft iedere grondsoort specifieke eigenschappen die invloed heeft op de kwaliteit van de wei. Met de bodem is het net zoals bij het paard, een mineraal dat ruim voldoende aanwezig is belemmert de opname waarvan de bodem al te weinig bevat.
Ondergrondse grazers zoals regenwormen, springstaarten, mijten, aaltjes, bacteriën en schimmels zijn belangrijke hulptroepen die een goede ontwikkeling van het gras ondersteunen door ontsluiting en vastlegging van voedingsstoffen, het verminderen van verdichting en het weren van ziekten en plagen.

Voedingstoffen kunnen net zoals in de spijsvertering van het paard elkaar beconcurreren of juist versterken, een teveel aan calcium bijvoorbeeld kan de opname van magnesium bemoeilijken. De zuurgraad (pH) speelt een centrale rol, de pH heeft invloed op de plant, het bodemleven en de structuur van de bodem. Als de grond een te laag pH heeft en dus te zuur is, hebben planten moeite om te wortelen en kunnen zo niet voldoende voeding opnemen wat weer tot fosforgebrek kan leiden in de plant. Tegelijkertijd kan er vergiftiging optreden door overmatige opname van mangaan, aluminium en ijzer. Een te zure bodem is gevoelig voor uitspoeling en remt de activiteit van het bodemleven. Een te hoge pH is ook al niet goed, het veroorzaakt gebrek aan sporenelementen. Die zitten dan wel in de grond maar kunnen niet opgenomen worden door de plantenwortels. Ook neemt de afbraak van organische stof toe en dat is juist weer nodig voor de structuur en vochthuishouding van de bodem.

Frans Veldman schreef op vrijdag 15 mei 2009, 23:40:


Het is duidelijk dat er nogal wat verwarring is over de termen starch etc. NSC
Hier een uitleg over die verwarring door Kathrynn Watts, misschien begrijp je dan wat ik bedoel
http://www.safergrass.org/videos/CHO%20confusion/

Jozefien Moeyaert schreef op zaterdag 16 mei 2009, 9:55:


Als ie ook zand eet kun je je afvragen of er ook niet een salmonella besmetting bij is gekomen, heb je daar aan gedacht? Het is stom toeval dat ik hier juist een een gesprek over had met de dierenarts dat dit vaker bij diarree en zand optreedt. Vraag eens aan de dierenarts of ie daar aan heeft gedacht want weken aan de spuitpoep en zo afvallen dat kan niet lang goed gaan. Neem anders eens contact op met een kliniek, vragen kost niets.

BartC schreef op zondag 17 mei 2009, 21:06:


Maak je niet ongerust, je paard krijgt er niets van. Beter overdoseren dan onderdoseren als er een besmetting is. Met welk middel heb je ontwormd? Het kan soms zijn dat paarden op een bepaalde werkzame stof wat slechter reageren ( dat zijn wel uitzonderingen) en de leeftijd van het paard speelt een rol. Veulens mogen bepaalde ontwormingsmiddelen niet.

Realist schreef op zondag 17 mei 2009, 21:58:


Eventueel doen we het samen, ik heb het hele boekje. Mail me anders maar.

Piet schreef op maandag 18 mei 2009, 9:40:


Het is als je ze afknipt zelfs zo dat ze vegetatief worden en zich dus ook ondergronds via de wortels verspreiden, soms lijken het nieuwe planten een meter verderop, maar het zit vaak aan zo'n beschadigde plant vast. Ook is er natuurlijk vaak een ondergrondse zaadbank.
Wortelrestjes is ook een grote verspreidingsfactor. In een natuurlijke situatie gaat ie dood na de bloei. Door maaien en knippen kunnen planten tot een jaar of 8 oud worden.
Ik heb er wel mooie foto s van wat ie doet na maaien, een plant maakt dan nieuwe stengels en dus meer bloemen dus meer zaden. endatgaat snel.
Aan alle bestrijdingsmethoden kleven risico's. Hier nog een keer het artikel voorkomen gaat gemakkelijker dan bestrijden. http://www.jakobskruiskruid.com/website/index.php/literatuur/downloads?func=fileinfo&id=3

Realist schreef op maandag 18 mei 2009, 10:13:


Er is een wat uitgebreider boekje van dr. Renate U Vanselow dat heet giftiger gräser auf pferdeweiden. Westarp wissenschaften
Ik heb er 2 ISBN nummers in staan.
ISBN 3 89432 1
ISBN 978 3 89432 1123
In dat boekje worden ook fructanen besproken en is behoorlijk uitgebreid. Het is wel Duitstalig, maar voor de liefhebber een aanrader.
Ze heeft ook een boekje over paardenweides, maar dat heb ik nog niet in huis dan komt deze week denk ik.

Peet schreef op maandag 18 mei 2009, 13:41:


Ik heb eerlijk gezegd alleen een studie gemaakt van kruiskruiden.
Van zuring weet ik dat je een cm of 10 diep moet steken, zit je hoger groeit ie weer gemakkelijk uit. Zaden van zuring zitten ook vaak in een zaadbank en komen dus ook weer makkelijk tot kiemen door bodemverstoring door dat uitsteken. Kale plekken kun je om licht weg te nemen om kieming te proberen te voorkomen mulchen met wat oud hooi ofzo.
Bij boterbloem is er vaak ook een afwateringsprobleem bij mijn weten en boterbloem kan nogal goed tegen betreden en maaien en gaat dan ook uitstoelen.
Veel boterbloem en veel zuring wijst wel vaak op een probleem met de wei.

Frans Veldman schreef op vrijdag 15 mei 2009, 23:02:


Frans heb je inmiddels de link gegeven die over dat zetmeel in gras gaat?
Ik vind namelijk 6 % in koud seizoengras niet erg verwaarloosbaar, in warm seizoengras kan dat zetmeelgehalte nog meer oplopen.
Misschien heb je er ook nog geen tijd voor gehad, dus ik zal de link nog een keer geven. http://www.safergrass.org/videos/CHO%20confusion/
Het is vrij logisch hoor dat er verwarring over is. Dat zetmeel kan ook een rolspelen bij bevangeheid , valt ook onder de non structural carbohydrates, net zoals fructaan. Begrijp je nu misschien wat ik bedoel?
De bron Kathrynn Watts van safer grass is er echt in gespecialiseerd en maakt zic ook hard naar meer onderzoek en duidelijkheid en deelt gelukkig ook haar kennis zodat iedereen zelf een oordeel kan vellen.

Peet schreef op maandag 18 mei 2009, 14:57:


Je kunt een bodemonderzoek laten doen bij bijv. BLGG daar krijg je dan ook een bemestingsadvies bij voor de eerstkomende vier jaar. Belangrijk is het wel om te vermelden dat het om een paardenweide gaat.
Ieder perceel kan weer verschillend zijn, om te kijken of te vragen hoe het met de wei van de buren is heeft niet zo veel zin. Hoe is je wei voorheen gebruikt weet je dat?

Peet schreef op maandag 18 mei 2009, 15:25:


Nee als je een bodemonderzoek laat doen krijg je een advies mee voor de komende vier jaar. Dus dan hoef je dat niet ieder jaar te doen. Zo'n bodemonderzoek is iets van 100 euro, iets minder of iets meer dat weet ik niet uit mijn hoofd. BLGG is wel bezig ook de informatie toegankelijker te maken voor paardenhouders specifiek voorpaardenweides. Ook is er een nutritionist betrokken van BLGG die dus het verschil ook wel kent tussen de behoefte van melkvee en paarden etc.
Ik denk dat als je los een zuurgraad meet je niet zo heel veel opschiet omdat je dan nog niet weet hoeveel kalk je bijv moet strooien en je weet de streefgetallen uit de buurt op die specifieke grondsoort niet.

Frans Veldman schreef op maandag 18 mei 2009, 16:37:


Dat is verrekte jammer dat de presentatie niet werkt bij je, ik gebruik firefox misschien is dat het probleem. Het is een presentatie in een filmpje gegoten.
De uitleg gaat over verschillende meetmethoden en de verschillende definities, biologen noemen dingen weer net iets anders als nutritionisten.
De uitleg gaat even in het kort samenvattend over non structural carbohydrate. NSC soms wordt het ook ESC genoemd.
De celinhoud van een plant bestaat o.a uit zetmeel en fructanen. De celwand o.a. uit cellulose. Voor mij was dat ook een beetje verrassend omdat ik er met name van uit ben gegaan dat zetmeel in de zaden van gras zit. Dat is dus niet zo het zit ook in het blad en er kan best veel in zitten, meer als 6 % dus.
Het zetmeel werd dus wel als een belangrijke factor genoemd in gras en hooi en kan dus net zoals fructaan een probleem zijn ivm laminitis. Het kan dus ook weer per gras verschillen . Het zetmeel gehalte is dus veel hoger dan we dachten. Laboratoria meten ook verschillend, daar is geen standaard nog voor en daar pleit Kathryn Watts ook voor in die presentatie omdat dit dus veel; verwarring kan geven.
De vertering van dat zetmeel en fructaan kun je denk ik even heel kort door de bocht best vergelijken met granen. Door oogsttijdstippen kun je dit wel redelijk sturen om het laag te houden. Daar wordt vaak nog geen rekening mee gehouden. Kortom even kort samengevat voor je dit artikel.