Monique Meijer schreef op dinsdag 26 mei 2009, 8:40:
> ElkeW schreef op maandag 25 mei 2009, 18:44:
>
>> clarissa ruijgrok schreef op maandag 25 mei 2009, 18:09:

>> Elke
>
>

> Monique
Ach ja, ik vind het altijd heerlijk om naar de dieren te kijken en te zien wat en hoe ze dingen nadoen. Toen we Boully vorig jaar kochten werd er al gezegd dat hij er een neus voor had of er wel of geen stroom op het draad stond.
Nog een verhaal: De paarden gaan hier 's middags voor een uurtje het gras op. Nou is Boully nogal een doordouwer met weinig/geen respect voor de mensen, hij heeft wel heel veel respect voor Willem. Willem daarentegen zal nooit proberen ons van onze plaats te zetten en blijft keurig achter je lopen, naar het land toe. Nu loop ik op het moment nogal slecht, dus het gaat allemaal wat langzamer dan gebruikelijk. Boully snijdt me dan, opgejaagd door Willem, nogal eens de pas af. (Boully moet van Willem altijd als eerste het land op, dat durft 'ie zelf niet). Ik was dat zat en ben zigzaggend naar het land gelopen, zodat Boully niet de kans kreeg me voorbij te gaan. Dat heb ik twee dagen gedaan en nu loopt Willem zigzaggend achter mij en krijgt Boully niet meer de kans naast of voor me te komen. Pas als ik het draadje heb opengedaan, moet 'ie weer voorop.
Overigens heeft John meestal flink de pest in als de paarden, of de andere dieren weer eens iets uitgevogeld hebben. Ik heb er toch altijd wel schik in en loop lachend de draden te trekken om ze te slim af te zijn.
Bedankt voor de leuke reacties. En ja, het is een waargebeurd, ietsepietsie geromantiseerd verhaal.
Els.