e m kraak schreef op maandag 8 juni 2009, 12:08:

Ja ik schreef wel wat maar de automatische knipper sloeg ongevraagd op een verkeerde manier toe. Wie het correct wil lezen moet voorgaande bericht maar in "reageer-modus" bekijken; dan staat alles er wel.

stumperd schreef op maandag 8 juni 2009, 18:03:


Jawel, is al minstens 10x dit forum gepasseerd maar je hebt niet opgelet he? Whip!

Maria Delavega schreef op dinsdag 9 juni 2009, 10:28:


Maar steun je daar ook het vele malen groter aantal stieren mee die zwaarder en langduriger mishandeld worden in ONZE bio-industrie?

Piet schreef op dinsdag 9 juni 2009, 11:09:


...die helemaal maar dan ook volstrekt niets met PN te maken had/heeft!

Hét boek van Pluuf gaat voornamelijk over paarden tussen 2 palen vastbinden... heb fascimilé in de kast. Historisch minstens even interessant als die Oude Grieken maar ik vrees, aan de recente reacties hier te zien, dat ook Pluuf jullie geen fluit interesseert.
Ik denk dat die aardige mevrouw Pluuf nooit gelezen heeft, zelfs de vele prachtige plaatjes nimmer gezien, als zij presenteert dat dit staat voor "alles op basis waar het paard zin in heeft".

Wat mij boeit in die historische werken is wel degelijk verbonden met het heden. Bijvoorbeeld "Le Maneige Royal" van de Pluvinel, wat een schitterend, uitgebreid en gevorderd voorbeeld is van trace conditioning in een "klassiek" verband
Niet om het ooit zelf te doen dus, maar om te begrijpen hoe het werkt.

Anja Seijn schreef op dinsdag 9 juni 2009, 12:24:


Of dit echt waar is weet ik niet, ook niet binnen zijn tijdsbeeld. Pluuf had grote reputatie maar dat is toch echt wel wat anders; methodisch toegepaste trace conditioning werkt uiteraard....
Wat al die buitengewoon succesvolle mojo's uit een (ver) verleden natuurlijk gemeen hebben is dat ze op 1 of andere manier iets waarlijk correct uitvoerden. Dat hoefde helemaal niet "paardvriendelijk" te zijn maar werkte wel, omdat het goed gedaan was. Altijd weer kom je uit op hoe leertheorie al dan niet juist is gebruikt. Het verschil met het heden is dat we nu veel ervan kunnen verklaren, kunnen weten waaróm het al dan niet werk(te). Dát heeft mijn interesse.
Maar wat heeft het stelselmatig leren van schoolsprongen tussen 2 palen nu te maken met vrijheidsdressuur onder het motto "alles op basis waar het paard zin in heeft"


Naja, volgens jouw verslag sloeg het dus nergens op in praktijk en zou Pluuf er geen snars van begrepen hebben. Ik ook niet
Als je er wel kijk op wilt krijgen, weten waar je het over hebt, zie dan ergens Le Maneige Royal op de kop te tikken.

Patricia ter Haar schreef op dinsdag 9 juni 2009, 12:24:


Ongezien, maar....
Zij heeft er helemaal geen last van en is niet chagrijnig, tenzij misschien uit frustratie vanwege onvoldoende sexuele bevrediging. Ze bolt zich op zodat het voor jou makkelijker is je hengstenstaaf in de goede plaats te prikken. Dat je die niet hebt gaat aan haar voorbij want ze reageert op een sleutelprikkel (die term mag je googlelen).
JIJ hebt er last van en schijnt niet te snappen dat je precies haar erogene zones prikkelt met je kuiten.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 juni 2009, 13:36:


Lul niet vent - 't is Maneige
Want: ik citeer een TITEL in antiek frans. Ik kan er ook niets aan doen dat er Maneige staat

[knip]


Dit ben ik wel met je eens. Is er eigenlijk door de bank genomen wel veel veranderd sinds Xenophon?

Anja Seijn schreef op dinsdag 9 juni 2009, 14:14:


Ik bekijk het liever on-hippisch. Heb het hippische ooit serieus geprobeerd, ben zelfs lid van de ijslanderclub geweest, maar het is niets voor mij.

Die "eeuwenoude principes" zijn, denk ik, onontloopbaar. Wie iets "goed" doet, de gewenste resultaten krijgt, zal al dan niet bewust en grootmeester of niet, er aan voldoen. Hoewel er denk ik nog veel meer te ontdekken valt, zijn ze bestudeerd en beschreven in vooral de biologie en psychologie. Nmm zou psych beter een subfaculteit van biologie zijn, maarja....
Wat bio betreft kom je vooral in ethologie terecht. Constanten als sleutelprikkels, supranormale prikkels, e.d. zijn welhaast onontkoombaar, dus kun je toepassen! De ontdekte conditioneringsvarianten komen vooral op conto van psych. Skinner's p'tjes en r'retjes enzo

Anja Seijn schreef op dinsdag 9 juni 2009, 20:35:


Tuurlijk wisten ze dat toen niet. Maar onwetend voldeden ze wel aan werkende principes. Bijvoorbeeld p+ niet via de ruiter maar via derden wat de instructies van de ruiter in een belonende positie plaatste was méér dan slim van Xenophon.


Aan een onvermogen van de wetenden dit binnen een kader van interesse opwekkende sfeer aan niet-wetenden door te geven.
Het lijkt een beetje op wiskundeles op de middelbare school vind ik; hoeveel werkelijk goede wiskundeleraren zijn er die hun vakgebied op boeiende wijze op dat niveau kunnen doorgeven zodat de meute met plezier zijn examentjes haalt? En daar zijn dan nog talloze leermethoden voor ontwikkeld!

De moeilijkheid is denk ik ook dat de drempel om een begin door te zetten hoog is. Het is vrij ingewikkelde stof en je kunt moeilijk in praktijk "iets" goed doen maar de rest verkeerd, want het cumulatief eindresultaat blijft dan nog altijd "verkeerd". Dat is frustrerend, beloont niet.

Wat dus eigenlijk bedacht moet worden is een foolproof "cursus" met veel praktijk en een succesgehalte (beloning) van 30-80%. Dat is zo makkelijk niet. Ik ben er al jaren zoet mee zo tussen de bedrijven door en niet zo heel lang geleden pochte Piet zoiets ook wel even voor elkaar te boksen maar ik moet het nog zien

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 juni 2009, 21:34:


Ja. Ik heb nog ergens een paardrijschool voor 13e eeuwse middeleeuwse ridders ergens op file... kan het zogauw niet vinden. Was niet zo paardvriendelijk overigens

Piet schreef op dinsdag 9 juni 2009, 22:11:


Zonder de beloning van die eerste kleine succesjes was je nergens.

Tycho schreef op dinsdag 9 juni 2009, 22:14:


Wat een onwetende, vooringenomen reactie toch weer! Het rellen ziet er spectaculair uit maar valt in de regel echt wel mee hoor. Er is onder mijn paarden heel wat afgereld en als gevolg daarvan nog nooit een ernstige blessure noch hechtingen. Ik heb hier in al bijna 25 jaar slechts 2 hengsten gehad die ik niet langer in mijn groep wou.
De eerste kwam, net als de meesten, rechtstreeks uit natuurbegrazing.
De tweede had hier zowat zijn hele leven (da's 18 jaar -2) prima gefunctioneerd maar was zijn boegbeeld Draupnir kwijt. Zelf baas spelen vond hij vervolgens wel nodig maar kon hij niet.
Het zijn nu eenmaal geen barbiepopjes.

Tycho schreef op dinsdag 9 juni 2009, 23:00:


Ja dat is met nogal wat zaken zo. Een forum als dit schiet niet erg op en valt steeds weer in herhaling. Net een echoput. Het zij zo.

Moniek schreef op dinsdag 9 juni 2009, 23:56:


De 2 die NIET in de groep handhaafbaar waren.


Ja.
En zo bijzonder is dat helemaal niet. Neem eens een kijkje in natuurgebied de Oostvaardersplassen. Daar wonen een stuk of 500 paarden, grofweg de helft hengsten, allemaal fijn kriskras door elkaar


Ik weet niet wat voor norm je bedoelt.
Lang niet alle hengsten waren samen opgegroeid; ik heb nogal wat paarden uit natuurbegrazing afkomstig hier gehad. Ging allemaal prima.


Sorry, dat kan ik niet voorspellen. De kans dat het goed gaat lijkt mij ongezien veel groter dan de kans op grote moeilijkheden.


Ik zou het in het najaar gewoon proberen. Gaat het echt niet goed kun je altijd verder zien.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 10 juni 2009, 0:52:


Die zijn verhuisd.
1 er van met zekerheid trouwens nog altijd hengst.