Helms Cindy schreef op maandag 22 juni 2009, 15:01:


Oh ja, het belangrijkste nog. Van een zeer introvert afstandelijk paard blijkt hij nu stilletjes open te bloeien. Hij loopt niet meer van me weg als ik met hem wil werken, laat zich netjes 'pakken', komt uit zichzelf knuffelen en aandacht vragen (iets wat hij nooit of nooit deed vroeger). Hij jaagt bij gelegenheid de andere bij me vandaan om alle aandacht zelf op te eisen. Na het rijden blijft hij bij me staan of volgt me. Ik ben er zeker van dat hij nu eindelijk de rust vindt die ook hij verdient. Zowel in de kudde als bij mij. Het innig contact tijdens het grondwerk heeft daar zeer veel mee te maken, dat weet ik wel zeker.

van lennep schreef op maandag 22 juni 2009, 15:29:


Buiten is hij altijd enorm leuk te rijden geweest. Als het een tijdje geleden is, dan is hij wat schrikkerig van dingen die hij eigenlijk wel kent. Met steeds diezelfde reactie nl. ter plaatse ontploffen. Maar normaal hij hij geen broekvent buiten.
Knappe stoere fries heb jij boven jou naam staan zeg! Zijn de mijn maar ponietjes tegen

van lennep schreef op maandag 22 juni 2009, 16:54:


dacht al wel dat jij groot was Neen 1m72 is groot genoeg voor mijn paardjes en mijn echtgenoot. De spaanse paarden worden nu groter gefokt. Niet echt mijn ding. Ik hou meer van die kleinere compacte types.
Ja het schrikkerige gedoe. Karakter, aanstellerij, training ... een optelsommetje van veel factoren

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 juni 2009, 16:44:


ja ik ook. Snikheet, tong over het bit en wringen maar! Toen was het te warm om te bokken en te stressen. Maar dat ALLEReerste telefoontje van mij naar jou, dat herinner ik me zelfs nog beter. Ik was de wanhoop nabij.
Tja ... we zijn ondertussen van panisch/komisch duo toch al wat in de goede richting geëvolueerd. Wie had dat gedacht

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 juni 2009, 17:28:


donderdag vm praktijkexamen ... we zien elkaar nog voor den draai

Britt Claeys schreef op dinsdag 23 juni 2009, 0:31:


ja inderdaad zalig! Gisteren ook weer ... een aai over zijn bolleke (iets wat hij nooit heeft kunnen uitstaan), komt hij weer bij me staan en legt zijn oren plat naar Enno: ík wil aandacht! Tja eigenlijk wel 13jaar geleden dat ik zo'n innige band had met een paard. Mijn paard
Hoe gaat het nu met Soraya, Britt? Ga je nog veel met haar op wandel?
En denk erom op een moeilijk moment: het grote pluspunt aan een moeilijker paard is de boel ervaring die je ervan op doet!

van lennep schreef op dinsdag 23 juni 2009, 20:29:


als je alle flesjes niet-helpende-anti-dazen-sprays optelt die je eigenlijk nodig hebt ... ben je algauw zulk een bedrag kwijt

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 23 juni 2009, 22:36:


ik wil ze ook testen

Spirithorses schreef op dinsdag 23 juni 2009, 23:55:


Ik zorg voor twee vingers thv de neusriem (tussen onderkaak en kinriem). Ze kunnen dan ook nog een snoepje eten, wat wil zeggen dat ze bv tijdens dressuur nog zeer zeker in staat zijn om hun onderkaak te relaxeren. Als deze ontspant schuift ze 2-4mm naar voor (als je paard geen tandproblemen heeft die dit kunnen belemmeren) dit komt de ademhaling ten goede, maar zorgt ook dat je paard geen gespannen kaakgewricht krijgt noch compensatiepunten opbouwt thv de spieraanhechtingen achteraan het hoofd.
De hoogte hier is afhankelijk van het paard. Rock moest hem iets lager omdat hij altijd probeerde zijn neus de lucht in te steken (met onderhals tot gevolg). Enno loopt makkelijk achter de teugel en kan het niet uitstaan als hij laag ligt. Die krijgt hem hoger en vrij los. Dit paard zou eigenlijk ook niet al te zware teugels mogen hebben omdat het gewicht aan de neusriem voor hem al genoeg is om achter de loodlijn te gaan. Rock's nieuwe neusriem gaat nu ook veel hoger komen, omdat nu haalbaar is met hem.

Debbie schreef op woensdag 24 juni 2009, 10:19:


kan je de paarden niet even op de trailer zetten? Die kan je misschien van iemand lenen/huren? Overdag is het warm, heb je dazen en 3-4u op wandel met paarden die dit niet gewend zijn ... Daar zou ik niet aan beginnen. Hier heb je vanaf 20u al enorm veel muggen, beestjes waar ze nog gekker van worden dan dazen heb ik gemerkt.

Wil schreef op woensdag 24 juni 2009, 16:34:


Werkelijk een kippen-vel-verhaal. Het lot daar kan niemand omheen ...

amar schreef op woensdag 24 juni 2009, 22:46:


Je hier ook 5 totaal verschillende karakters van paarden: hypo-, hypersensiebel, extravert, introvert. Heb het ooit eens bekeken en ik dacht dat wij 2 vuur paarden hadden, 1 water, 1 hout en 1 aarde paard
Amaroc is altijd in omgang een beetje zoals Liske geweest. Wel-niet-ik wil-neen toch maar niet- kom eens hier-neen dat is te dicht .... Misschien draait ook zij ooit wel om