Britt Claeys schreef op zaterdag 4 juli 2009, 2:40:
> De broer van de, helaas te vroeg gestorven, vorige baas van de
> manege waar ik vroeger stond zei me dit eens. Pistewerk beperkt
> hij (hoewel hij dit ook belangrijk vindt voor bepaalde dingen),

> manneke, da is't nog ni.
> Awel ik weet het nu, dit in combinatie met pistewerk terwijl je
> op een paard zit dat overduidelijk ook plezier heeft: dat is
> paardrijden!
Leuk om te lezen!
Buiten 'trainen' voegt zoveel meer toe dan altijd-maar-blijven-hangen -in-de-piste, ik vind dat ook.
Galops leren wij onze beginnende rijders buiten aan, mee aan een touwtje op een handpaard, gecontroleerde rechte stukken, geen bochten, zodat ze zich volledig op hun galop kunnen concentreren. Jonge paarden worden op de buitenritten ingereden. We zijn nu met onze eigen Amber en Quiberon bezig, Amber is (weer) onder het zadel, alles buiten. In de piste is ze veel nerveuzer. Quib heeft inmiddels het zadel op en Evy heeft over hem heen gehangen, alles buiten, in de veilige beslotenheid van de groep, helpers erbij. Een dezer dagen is het juiste moment om op hem te gaan zitten en dan is het zover.
Door veel mee op weg te zijn raken de paarden aan alles gewend, van putdeksel tot landbouwvoertuig, én ze leren veel meer zelf mee te denken, op eigen benen te lopen, vertrouwen te hebben inzichzelf en de rijder en ze kijgen een veel betere conditie.
Tis gewoon een veel leukere manier van rijden.
Groet, Pien