Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 3 juli 2009, 11:52:


mooi om te zien hoe lolita afhaakt als jullie t water ingaan en jij haar meteen weer laat inhaken op jou!
"jij hebt wel geluk hoor met zo een braaf paard, zou met die van mij nooit lukken" hahahahaha
jij hebt zoveel lef!

er verandert toch veel hoor, als 2 paardjes (maia en Queenie) na 5 jaar samen op een wei staan, en slechts 1 keer een weekend van elkaar gescheiden, nooit alleen gaan wandelen, altijd samen, plots gescheiden worden

Maar het gaat goed, zeer goed eigenlijk!
ook onverwachte veranderingen!

Queenie is altijd duidelijk de rechter geweest, ook in vorige "kudde" en besliste eigenlijk altijd alles! iedereen gaat voor haar opzij (paarden he en zij beslist op wandeling wanneer de andere paarden mogen voor of achter lopen en wanener er stilgestaan wordt. Als Queenie stilstaat (omdat ik dat vroeg staan de andere, Maia en Beer ook stil

Maar Maia was dan weer diegene die het mij soms moeilijk maakte op wandeling; Queenie heeft niet snel schrik (vroeger wel, aan wie ligt het dan? ) van omgeving of objecten of situaties of ... maar als ze die schrik toch heeft dan wacht ze af ... maia doet dan gewoonlijk lekker mee en samen sterk, hebben ze dan toch den beef en beslist Queenie dan toch dat er iets eng aan de hand is, waarop maia meteen bevestigend reageert
kwestie van "elkaar aansteken en bang maken dus"

ik had dus ook vaak t gevoel dat ik verantwoordelijk was voor 6 levens; de drie ruiters en drie paarden. ik beinvloedde Queenie en op haar beurt beinvloedde zij Beereke, maia en dus ook de ruiters die (niet in geval dat blijde ruiter was ) beke afhaneklijk waren van gedrag van Queenie.

Dus Queenie baas alom maar o wee als madammeke toch schrik kreeg ...

Dat gegeven was niet altijd zo fijn om te weten en te ervaren. het besef dat als het er op aan komt , ik niets of weinig kon doen dan afstappen en hopen dat t snel weer over as, of we even konden kalmeren op een veilig plekje om dan verder te gaan.

maia is nu enkele weken weg van SQueenie en Beereke

gezien de hoefbevangenheid van Beer heeft het dus even geduurd vooraleer we konden zien wat dit nu zou geven op wandeling

ter info: aan de hand lukte het redelijk om even alleen te wandelen met queenie toen maia achterbleef op de wei maar nog niet onder zadel

Ondertussen al drie wandelingen achter de rug en wat blijkt: Queenie is ontzettend alert op mij, doet gewoon alles wat ik vraag, volgt me blindelings, maakt zich helemaal niet meer druk, blijft netjes met haar neusje laag achter me lopen, helemaal ontspannen, situaties die haar vroeger konden opwinden, deden haar niets meer, enz
Zo had ze vroeger heel wat angst om door struiken te lopen waar haar hoofd bv schuurde tegen de takken, of een donker gat in te stappen (bv tussen dichtbegroeide bomen) ...
de laatste wandeling was zo rustig en vredig (nog nooit zo goed aanvoelend in die 5 jaar tijd trouwens!) dat ik uitdagingen miste en die dus ging opzoeken.
We vonden een bergje met dichtbegroeide struiken en bomen waar eerst 2m steil omhoog moesten gaan (ik moest me vasthouden aan de bomen, om idee te geven) om daar dan te belanden tussen bomen met laaghangende dunne takjes en blaadjes. Zonder enige aarzeling volgende Q me ! zelfs niet vertragen, gewoon in vlotte stap mee naar boven! Ze moest effe springen om haar achterbenen mee te hijsen en daar stonden we dan, tussen de bomen, ik helemaal geschramd van de struiken en Q lmet haar hoofdje tussen de blaadjes
ik kon hier en daar een stukje zien en haar ogen die op mij gericht werden. Een heerlijk gevoel hoe ze wachtte op mijn "tips" om verder te gaan

Zelfde fenomeen iets verderop: een treurwilg met takjes hangend tot op de grond waar we doorheen draafden; geen enkel probleem!
Zelfde met dichtgegroeide pergola waar ew onder stapten: ik moest de takken opzij trekken om door te gaan en Queenie volgende en aarzelde effe maar besloot mij toch te volgen

Zelfde weer iets verderop: Jolien haar huis...
Is nu een bouwwerf met plastiek, betonmolens, vreemde kruiwagens, vreemde ramen, kelderput, enz, enfin, zowat alles wat je kent op een bouwwerf
Zonder enig probleem en in alle rust zijn we enkele keren door jolien haar nieuwe huis in bouw gewandeld (muren, plafond, venstergaten, etc)
Wel vreemd zicht bevestigden de buren die al eens kwamen kijken wat we uitspookten op de werf
mama Jolien die ook kwam kijken wat er aan de hand was rond het huis, nam enkele foto's die wel heel grappig zijn.
Zo staan we allen van in huis door raam naar buiten te kijken

ook nog gewandeld op Queenie en ik kan alleen maar besluiten dat het een zeer groot verschil is zonder Maia

Als Q schrik heeft ergens voorbij te gaan heb ik het gevoel dat ze t liefst in mijn nek zou willen kruipen, zo dicht tegen me aan loopt ze dan, maar zonder tegenpruttelen volgt ze me dan, alsof ze vast hangt aan mij en toch niets anders kan dan volgen
Ook onder t zadel loopt ze nu gewoon verder als ze schrikt ipv zich te concentreren op "wat doet maia".

Heerlijk gevoel dat ze mij nu zo vertrouwt terwijl ze dat met >maia niet had; meestal wel maar dus niet op momenten dat ze allebei over hun toeren waren. je zou bijna denken dat het maia was die Queenie "leidde" op wandeling en ze nu haar leiderschap in mij zoekte, maar dat strookt dan niet met feit dat iedereen tempo, richting etc van Queenie als norm nam!

Nog meer opmerkelijke dingen:
zonder probleem kan ik Queenie nu helemaal afkoelen met spons water,
kan ik haar zonder halster of leidtouw orale ontwormingsspuit toedienen,
een uur lang bekappen zonder dat ze wegstapt, gewoon los in de wei,
door en tussen struiken lopen dus,
en dat allemaal zonder "geoefdend" of "getraind" te hebben
Ik stond klaar met voedselbeloning om haar te clickeren (orale spuit en spons water) en ik kon gewoon mijn gang gaan, wel hier en daar eens bevestigd hoe flink ze wel was, maar meer hoefde ik niet te doen

Lijkt dat ze een "rust" gevonden heeft nu

Allemaal omdat Maia weg is (beer blijft voor altijd bij haar )?

ik ga niet te veel denken aan wat het kan liggen die verandering maar genieten van dat lieve paardje (die trouwens elke avond vrolijk hinnikend komt afgelopen alsik thuis kom)

het zal me spijten ze vanaf okt niet meer thuis te hebben!

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 3 juli 2009, 15:10:


schijnt dat paarden die 24u/24u opgesloten zitten in stal, zonder maatje, en elke week een uurtje of drie in de piste mogen lopen ook blij zijn dat hun baasje komt ...

belinda defraene schreef op zondag 5 juli 2009, 22:43:


Misschien even op film zetten?
met welke oefening ben je gestart? Ik lees enerzijds dat je hand eerst hebt laten targetten? daarna een andere target (ik vermoed het halster)?
1/ kijkt altijd rond, niet geconcentreerd: beloning niet sterk genoeg? motivatie klopt niet? vertel eens meer over welke beloning je hem geeft, hoé én wanneer? Wanneer zet je jouw bridge in?
2/ wegdraaien: kan het zijn dat je toevallig eens beloonde op een moment dat hij je hand aanraakte en tegelijkertijd hij zijn hoofd wegdraaide en hij nu denkt dat dit er bij hoort? Wat evrtelt de rest van lichaamstaal van je paard terwijl hij hoofd draait? angst? afgeleid? geen zin in beloning?
Kan het zijn dat voedsel uit de hand krijgen ih verleden bestraft werd? (ik zie soms mensen hun paard tik op de neus geven als paard zit te snuffelen aan hand wanneer iem voedsel in zitten heeft?
Als je handtarget vraagt, waar is het halster dan ten opzicht van jullie?
3/ hoofdstel aandoen lukt niet meer: plots gekomen? wat doe je als het wel eens lukt? Hoe doe je hoofdstel precies aan, Wat gaat er aan vooraf en wat volgt er op? Kan je aan oren of ogen komen als er geen halster in de buurt is? Welk hoofdstel heb je?
4/ Raakte target aan op verschillende plaatsen: welk target en waarom op verschillende plaatsen --> onduidelijk. Maak dat je paard duidelijk weet welke plaats jij wilt aangeraakt hebben. Niet willekeurig je vraag stellen; maar alles negeren tot paard dié plaats anaraakt dat je wilt; In eerste stadium mag je wel blij zijn dat ie "ergens" onwillekeurig aanraakt, zeker als het target het jhoofdstel of het ding is wara ie angst voor heeft. dan weet je paard al tenminste dat het daar om gaat.
5/ Controle: paard heeft misschien het gevoel geen "controle" te hebben over hoofdstel: jij zal die misschien onbewust in je handen hebben met ietwat stress in je hoofd die bevestigt dat het hoofdstel eng is? keer op keer wordt het erger en jij en je paard anticiperen er op; uiteindelijk weet niemand nog van waar probleem ontstaan is en lijkt het uit het zomaar gekomen. Doorbreek deze negatieve associatie. maak dat je paard onder eender welke vorm voor even weer controle mag hebben over halster ten opzichte van hem. Forceer niets, initiatief moet van hem Hoefkatrolonsteking]">hkomen.leg halster in de wei en bij benadering er van door je paard geef je hem iets lekkers. Laat hem dollen en gek doen met haslter: voet op zetten, aan ruiken, weggooien, ..; (hopelijk heb je een actief en fantasievol paard )
zet je paard wel op voor succes; maak dat het halster op een makkelijk te bereiken plaats ligt en stimuleer de siutatie (niet je paard!) om uitnodigend te zijn.
6/ als probleem niet zozeer halster is maar de plek waar halster komt: medische oorzaak?
Oren en ogen gevoelige plekken, waarom?

van lennep schreef op maandag 6 juli 2009, 10:56:


Clickeren, als trainingsmethode, is louter mechanisch.
je zou een machine perfect kunnen instellen en het werk laten uitvoeren, en ondertussen een koffietje gaan drinken.
MAAR het instellen van de machine is niet mechanisch he.
Je moet wel weten wàt je instelt, hoe, welke voorwaraden je stelt, welke eisen, wanneer het machine iets als voldoende, of onvoldoende moet interpreteren, enz
het zijn wel dieren waarmee gewerkt wordt he; net als mensen reageren zijn nooit 100% zeker in elke situatie, gestelde vraag, etc ..;
Zolang je die omgevingsinvloeden niet kan instellen (en dus ook voorzien in je trainingsplan, kan die machine haar werk dus niet goed doen)
Maar clickeren, jawel is op zich wel mechanisch
Daaromdat het meeste werk bij clickeren het voorbereidend denkwerk is; de uitvoering ervan duurt enkele minuten.

Peter Donck schreef op woensdag 8 juli 2009, 13:20:


noodhomosexualiteit binnen de katholieke kringen

Amai! Mooi! Jij alleen bedacht en in elkaar geknutseld?

Zoals reeds aangekondigd verhuis ik met mijn kroost naar de Vlaamse Ardennen (oktober).

Na twee maand hard labeur zullen we hopelijk in oktober verhuisd zijn en verhuizen dan ook de paarden mee.

Aan ons nieuwe huis kunnen ze niet staan, grote tuin wel, maar te klein om weide van te maken en kleine Arran moet ook nog kunnen spelen.

Ben dus op zoek gegaan naar een plek in de buurt.

In eerste geval zouden de paarden overwinteren bij Peter, die ik hartelijk dank voor zijn aanbod! Opeens kreeg ik een voorstel die me aan het denken zette en ben ik er op ingegaan.

2km verderop, van ons nieuwe huis, ligt een boerderij met 4ha weiland, 10 binnenstallen van 5 op 5 en enkele buitenstallen van 7 op 7 en twee groepstallen van 10 op 8. Deze laatste grenzen aan de weilanden die verdeeld zijn over halve ha per deel. Stromend water en in en rond alle stallen betonnen vloer.

De stallen staan gewoon allemaal open, net als de weides. Paarden (8 en 2 shetlanders) kunnen zoals ze zelf willen binnen en buiten.

Verder ook nog aanwezig:
grote buitenpiste, verlicht (op heuvel, prachtig uitzicht! zoals bij pien )
een grote paddock met zand (voor de hoefbevangen paardjes - ongeveer 1000m²)
2 studios met keuken en badkamer te huur voor overnachters
sanitaire voorziening voor bezoekers

Ik zou er workshops kunnen organiseren, lessen aanbieden etc

Het lijkt bijna te mooi om waar te zijn!

Een tijd geleden kondigde ik aan dat ik even een sabatjaar nam en me alleen met eigen paarden zou bezighouden én eigen kroost

Nu (al) begin ik weer zin te krijgen om het een beetje weer op te nemen

Waarschijnlijk vanaf november zullen de eerste workshops zich weer aankondigen

Ik start met 1per maand (1dag) en groepeer privelessen ook op een dag

Op deze locatie kunnen deelnemers met eigen paard komen indien gewenst én zelfs blijven overnachten in de studio's terwijl paardlief lekker op de wei staat te grazen. Misschien een wandelingetje de volgende dag ...

Er zijn hier ruiterpaden en heel veel wandelmogelijkheden zat !
Enige nadeel is dat ik maandelijks een pak geld moet ophoesten (ben gewend om zelf wei te huren en onderhouden) maar heb wel de zorgen niet meer als de winter kraakt en de dazen steken.

Er is ook altijd iemand aanwezig op het domein, wat ik toch ook wel aangenaam vindt.

Ik moest kiezen tussen deze oplossing en veel geld ophoesten OF de paardjes aan Peter toevertrouwen (die 25min verderop zal wonen, nu is dat slechts 5min)

De laatste optie was altijd mijn voorkeur omdat ik hém echt wel 100% vertrouw en zeker was dat de paarden kregen wat ze nodig hebben (dat ik vind wat zij nodig hebben )

Maar ik ben nu ook gaan kennismaken met het gezin op de boerderij en we zitten helemaal op een golflengte!
Ook wat betreft het bitloos rijden, paardvriendelijke karakter etc

Gezien de mogelijkheden van workshops etc koos ik voor deze optie

Nu hopen dat Peter (Tiffam op forum) mij nog lief vindt?

Wordt vervolgd....

Hoi!
Ik heb slechts ervaring met énkele jonge hengsten dus ga ik heel voorzichtig proberen te omschrijven wat ik zou doen.
Met zeer hete madammen van merries wel genoeg ervaring, is misschien een beetje gelijkaardig... (enfin het gaat om een paard dat dus heel erg in je ruimte komt - ongevraagd)

Ik ben daar heel strikt in: ik zal alles maar dan ook alle goed gedrag altijd positief bekrachtigen, maar niet als het om veiligheid gaat.
Mijn principe is daar hard in: net zo hard als jij "onze afspraak" negeert, negeer ik jou.

Concreet: effe echt verbieden bij me te komen (of enkele dagen als je meer bij hem kan zijn) Alléén als ik het vraag mag je komen, en laat dat toevallig niet zo vaak zijn. Andere paarden mogen rond me dollen zoveel en zo dicht als ze willen; omdat ik weet dat dat "willen" wederzijds is, en zij weten dus ook dat ik dat wil. Er hangt een onbesproken afspraak tussen beide, dus het is ok! maar als testosteronduiveltje er anders over beslist: ok dan niet; dan respecteer ik je even niet, dus ga maar even verderop de slimmen uithangen.

En met verderop bedoel ik écht verderop; lijn van 12 meter kan best mijn ruimte begrenzen. Als paardje dan nog lak geeft aan dié grenzen: helemàààl niet zelf verderdoen, iemand bijhalen of even afstand nemen en een weekje of twee rust voor jullie! Effe dan opnieuw proberen tot afspraken te komen.

Pas als dat gerespecteerd worden kunnen we weer klappen.

Dan zien we wel weer hoe ver ik wat zal toelaten.

in géén geval een gevecht aangaan, wél menen wat je zegt en blijven herhalen als testosteronduiveltje enigzins houten oorke heeft.

Kan een week duren, maar evengoed een half uur!

na die fase, als we weer tot afspraak "jij blijft uit mijn ruimte als ik da wil"; wil ik wel eens luisteren wat jouw afspraken zijn Meer zelf, misschien kunnen we samen dingen afspreken (humm dat is nu wel niet zo concreet meer )

Vanaf dat moment begin ik weer met positieve bekrachtiging! En onzettend belangrijk: na die fase vergeet je de eerste! Blijf niet hangen in "hij was zus of zo".

Het is weer de liefste en mooiste schat die er is en je bent zooo blij dat hij er is
Inge teblick verwoorde ooit eens wat ik heel mooi vond en eigenlijk samenvat wat ik in weer te veel woorden vertel:

lichaam
hoofd
lichaam
hoofd

Waarom lichaam in de eerste vorm slaat op "lichaams-nabijheid", hoofd "werken met je paard's hersenen in nabijheid", als hij dan te opdringerig wordt/druk/gestressed/onveilig, eerst weer lichaam (je eigen lichaam !) en dan pas weer hoofd er bij

Dus effe "plaatsnemen" en dan "start"

En euhh: er gaat geen slag of pijn bij gePAARD he, alleen heel duidelijk met lichaamstaal én ondersteund door zwiepen van leidtouw 12m dat je hem daar niet bij je wil; niet omdat je dat niet "wil" maar duidelijk als "straf" omdat hij een prioriteit regel 1 overtreedt: veiligheid!

Straf in de zin van demotivatie, niet in de zin van lijfstraf dus

Wat Piet als tip gaf: ander gedrag vragen (dus met lichaam iets anders doen), daarvoor moet het hoofd ook eerst aanspreekbaar zijn
Een hoofd vol met testosteron staat niet open voor een "gesprek" dus effe je lichaam beheersen jij, en dan weer klappen
Effe timeout, en dan weer blanche carte (belangrijk!) zonder vooroordelen herbeginnen.

Nog eens voor alle duidelijkheid: altijd positief bekrachtigen van wat je wil zien (je paard moet in eerste instantie wel weten wat je wil he) en alleen in uiterste gevallen (waar in dit voorbeeld sprake van is) : uit mijn ruimte jij!

Nog niet de straat op gaan; wacht tot je werkelijk hem op afstand kan houden als jij dat wil en ook zo ver als jij dat wil. beloon dat zo vaak mogelijk.

Verder: jong = nieuwsgierig en leergierig
Geef em iets te doen; probeer aandacht van merries af te krijgen door die op te eisen aan datgene dat je van hem vraagt, mààr ga ook niet de situatie uit de weg (anders= vluchten van je probleem, komt later wel terug)

Neem kleine stappen, maar blijf ook niet té lang hangen

Stel je paard ook eens een controlevraag: zouden we al kunnen deftig klappen nu?

Neen : ok daag
Ja: super, allerliefste paard

Succes en ik lees het verdere verhaal wel denk ik !

Ps: niet te veel morfine spuiten he in je elleboog!

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 21:42:


getver, ik las jouw bericht pas nu; ik sluit me dus aan

DC schreef op woensdag 15 juli 2009, 20:43:


zeker dat het niet tussen de achterbenen is?

Clickertrainen en lichaamstaal:

Lichaamstaal = communicatie, letterlijk de taal die het lichaam spreekt

Hoe die taal begrepen wordt door de andere partij is deels aangeboren en deels aangeleerd.

De aangeboren taal wordt voor de andere partij een "vanzelfsprekende reactie op een actie" aanzien en is idd universeel te begrijpen. Niet altijd voor alle dieren gelijk, vandaar de gekende verwarringen tussen mens en aap, poes en hond, enzovoort.

Deze vorm van taalbegrip tussen mens en paard gebruiken verstandige trainers als cue voor een bepaald gewenst gedrag. In deze vorm van lichaamstaal moét er ook niets aangeleerd worden want het is een aangeboren begrip.

Lichaamstaal die niet vanzelfsprekend geinterpreteerd wordt door het paard zoals wij dat als mens zouden willen, moeten we uitleggen aan het paard, maw betekenis geven aan het paard van die taal. Simpelweg a = b; actie = reactie of cue = respons.
Deze vorm van lichaamstaal verbinden we dus best na het gedrag. Hetgeen Piet ook al noemde in zijn pleidooi: shaping. We zien een bepaald gedrag, geven er een naam aan en laten dit gedrag volgen door iets wat dit gedrag bekrachtigt. Associatie: gedrag-naam-leuk wordt gelegd
Na herhaling zal naam-gedrag-leuk begrip ontstaan en heb je een gedrag op cue, omdat het paard het gedrag leuk vindt als jij dat vraagt.
De naam die we geven aan het gedrag kan een woord zijn maar evengoed lichaamstaal zolang deze laatste maar niet verwarrend is met een andere lichaamstaal cue uit de aangeboren vorm.

In het voorbeeld van Piet:
hoofd laag vragen aan je paard om bv hoofdstel makkelijk aan te trekken

Je kan wachten tot je paard zijn hoofd omlaag brengt om te grazen, dit belonen, en herhalen terwijl je steeds je cue herhaalt tijdens het gedrag. Ik vermoed dat dit bij Piet is dat hij naar de grond wijst , toch?
In dit voorbeeld gebruikt Piet idd lichaamstaal als cue maar pas nadat hij het gedrag herhaaldelijk beloonde en met een eigen verzinsel van lichaamstaal; Piet heeft het paard de lichaamstaal idd aangeleerd. En ik weet dat Piet vaak zo werkt.

Ik gebruik beide varianten. ALs ik hoofd laag wil aanleren, dan zal ik het paard "uitlokken", of mooier gezegd "opzetten voor succes" door gebruik van reeds gekende lichaamstaal. Bijna elk paard zakt mee met het hoofd naar beneden als je er naast staat en je buigt zelf een weinig voorover. Deze vorm van aangeboren lichaamstaal waarbij het paard instinctief zal volgen naar beneden is dan de cue voor het hoofd laag brengen. Makkelijk toch?! je hoeft niets aan te leren. behalve ... als je terug omhoog komt want je krijgt rugpijn van zolang voorover te staan en je wilt je paard nog even beneden houden met het hoofd.

Ik herinner me geen aangeboren cue om het hoofd laag te blijven vragen van het paard dus verzinnen we maar wat. Bv zolang Piet naar de grond wijst moet het hoofd laag blijven; OF zolang Piet niet terug een eindsignaal heeft gegeven voor "je hoofd mag weer omhoog" moet het hoofd laag blijven.

En dat eindsignaal moet aangeleerd worden of die "cue op duur werkend" moet aangeleerd worden.

Met lichaamstaal? Ja, maar de aangeleerde variant dus. Dus deze keer VOOR het gedrag (lang laag blijven met hoofd).

Dus kort :

Lichaamstaal als cue van de variant aangeboren LT: komt voor het gedrag Lichaamstaal als cue van de variant aangeleerd LT: komt na het gedrag

Aangeleerde vorm van communicatie vs aangeboren begrip dus

Piet schreef op vrijdag 17 juli 2009, 11:26:


ja tuurlijk
als het natuurlijk aangeboren begrip van lichaamstaal lang genoeg geassocieerd wordt met iets onaangenaams leert het paard een nieuwe betekenins van die cue en wordt deze cue een nieuwe aangeleerde vorm van lichaamstaal (combinatie lichaamstaal +aanwezigheid halster in je hand tezelfdertijd)
Als dit ook lang genoeg herhaarld wordt (die combinatie) dan mag het haslter zelfs wegblijven, in de zadelkamer, bij het hoofd naar beneden brengen zal je paard ook niet volgen tenzij ... je de response waar het paard voor wil wijken door hoofd omhoog te doen, laat verdwijnen, en vervangt door iets aangenaams
en hoe doe je dat? Ahja, shapen natuurlijk of halster targetten en niet laten volgen door "aan het werk zette" of het "werk" leuk maken
Veel wegen leiden naar rome, de een langs brussel en de ander langs dikkebus

Helms Cindy schreef op zaterdag 18 juli 2009, 10:08:


heftig!
Gelukkig geen paard inderdaad, of geen stukjes hout in de paarden !

(Wist niet dat Peter zooo erg electrisch geladen was hoor )

Vanaf oktober 2009 zullen 't Brouwershof in Hemelveerdegem en ik samenwerken om er een gezellige hoeve van te maken, waar lessen en workshops met paarden kunnen gevolgd worden, en waarbij ruiter en paard in alle comfort kunnen logeren in een van de twee voleldig vernieuwde studio's op het domein.

Op de website van clickertrainingmetpaarden.be" target=_blank>www.clickertrainingmetpaarden.be kan je meer lezen over zowel de activiteiten door yES-Training als over de locatie 't Brouwershof.
Binnenkort ook Reiki met paarden!

't Brouwershof zit nog volop in de renovatie maar vanaf Oktober 2009 kunnen we er terecht voor lessen, workshops, etc
Deelnemers of vakantieliefhebbers van de Vlaamse Ardennen kunnen er terecht met paard én ruiter.
Ze kunnen er logeren in een van de twee studio's in de onmiddellijke nabijheid van de weides en hun paarden!

Accomodatie:
paddock
piste
4ha weiland
stallen, gebruikt als inloopstal
sanitair voor de mens + frigo + toilet + ...
Leslokaal
keuken
etc

Onze eerste workshop gaat door in november "Clickertraining met paarden - introductiedag"

Ook onze eigen paarden Queenie en Beereke zullen hier verblijven waardoor we ook met hen kunnen werken voor de gevorderde (clickertrainings)lessen.

Hier fotoserie: http://www.paardnatuurlijk.be/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1008