joop schreef op maandag 6 juli 2009, 12:35:


Hoi Joop,

Hoe kijk jij dan tegen een hoog fructaangehalte aan als je niet mest? Heb jij inmiddels allemaal van dat soort grassen in de weide staan, die het goed doen op arme grond? Staat er JKK in je wei? Het is dus wel mogelijk om een goede weide te hebben waarop je niet mest? Haal je hier ook hooi vanaf of gebruik je deze wei alleen voor begrazing?
Ik begrijp dat je wat meer plantenkennis moet hebben als je voor deze manier kiest. Ik heb zaterdag toevallig een weidewandeling gemaakt van ruim 2 uur met een kruidenexpert. Zij organiseerd wandelingen waarbij ze juist heel veel informatie verstrekt aan mensen met paarden in de wei die graag meer willen weten over wat er precies in hun wei staat, en vooral, wat wel en niet kwaad kan. Zo kwam ik er zaterdag achter dat ik op een plek behoorlijk wat zwarte nachtschade heb staan . Deze is er dezelfde dag nog uitgegaan dus het was de moeite waard .

Groetjes Jolanda

joop schreef op dinsdag 7 juli 2009, 10:22:


Jeetje Joop, jij hebt het mooi voor elkaar voor je paardjes! Dat is niet te vergelijken met onze anderhalve hectare zeg. Ik wil kwa weide toch wel te denken om het roer om te gaan gooien want zoals het nu gaat zit ik steeds met een bevangen pony door ons eigen gras/hooi. Ondanks dat ik wel heel voorzichtig ben met hoge fructaangehaltes, hij altijd een graaskorf op heeft(wat ook niet ideaal is natuurlijk) en verder niks krijgt dan gras en hooi.
Ik ga binnekort zijn insulinegehalte laten onderzoeken, daar ben ik wel benieuwd naar. Ik heb zijn PH waarde gemeten van zijn urine, en deze lag op 91/2 ?? Ik ga het nog eens testen, want dit is wel heel apart geloof ik.

Groetjes Jolanda

joop schreef op dinsdag 7 juli 2009, 17:37:


Ja daar heb ik in het begin eens naar gekeken, maar mijn vriend (niet zo'n paardenliefhebber) vind het een lelijk gezicht als er allemaal omheiningen of lintjes moeten worden gespannen. Daarnaast is het dan weer heel onhandig hooien. Al vind ik het zelf Paddock Paradise wel heel leuk.

Onze pony heeft vrij dunne hoefzolen. Zeker nu hij weer hoefbevangen is (al gaat het alweer de goede kant op) blijft hij gevoelig lopen op het harde. Hij heeft dit altijd wel wat gehad volgens de vorige eigenaar. Alleen zij noemde hem wat "aanstellerig" als hij op een steentje stapte. Maar zijn zolen zijn zo dun dat het natuurlijk wel pijnlijk is om op een steentje te trappen.

Ik heb hem nu ruim 2 jaar, en hij loopt al anderhalf jaar over een verhard pad van 25 meter lang, en in de verharde inloopstal. Het pad en de inloopstal zijn voorzien van betonklinkers. Ik had echt verwacht dat hij dan wat meer "eelt" zou krijgen, maar hij blijft gevoelig. Is er iets wat ik kan doen om te zorgen dat zijn zool wat dikker wordt? Ik bekap hem nu bijna 2 jaar en zijn hoefjes zien er verder prima uit. De hoefwanden zijn ook erg hard. De dierenarts zegt dat hij minder over het harde moet lopen, lekker alleen in de wei moet staan, maar dan is hij straks helemaal niks meer gewend. Ijzers raadde hij me aan, maar das dus echt niet wat ik wil. Hoefschoenen zijn ook geen optie, anders zou hij die 24 uur aan moeten hebben om uit zichzelf vanuit de wei naar de inloopstal te wandelen. Hij loopt niet altijd gevoelig op het harde (momenteel wel vanwege de HB), maar vooral als hij op een klein steentje trapt zie ik hem meteen kreupelen. Grintpaden en puin omzeil ik altijd met hem omdat dat hem echt zeer doet, maar op een asfalt fietspad kan hij makkelijk een drafje doen.

Iemand tips of ideeen?

Groetjes Jolanda