Nils Vellinga schreef op donderdag 23 juli 2009, 19:03:


maar vergeet ook niet de genetische mix-up
dat waar mensen eigenlijk in al hun eigenwaan géén oog voor hebben...

Huertecilla schreef op donderdag 23 juli 2009, 21:35:


ik heb het anders gelezen hoor,
witte ranchers willen nog steeds het public land voor hun eigen beesten,
BLM verdient door goekope huurkontrakten voor rundvee,
is beterkoop voor hen dan het kostelijk beheren van mustangkuddes
gevolg is dat mustangs steeds verder worden gereduceerd
+ behandeling met pzp wat uiteindelijk uitmondt in globale uitroei
Ondertussen staat het nog overblijvend gros van wat nu nog mustang heet
dichter van popsickelponies in zuurtjeskleurtjes
dan van spaansgegenereerde harde werkpaarden
dus tjah, moet je er rouwig om zijn ?! het grootste kwaad is al geschied
en dit heeft weinig met afschotpolitiek en wapenlobby te maken wat mij betreft

Huertecilla schreef op donderdag 23 juli 2009, 21:21:


ik weet het niet HC, ik heb al van alles gelezen,
doorgaans wordt uitgegaan van 4 predomesticatie oertypes (bv Hardy Oelke)
2 zware noordelijke en 2 lichte zuidelijke
ook wat het tijdstip van domesticatie en de preciese plek of zelfs plekken betreft wordt vanalles verteld,
veel is te wijten aan stamboek-preferenties = het ophemelen van eigen registervlees en het toekennen van authentieke eigenschappen op basis van multi-interpreteerbare ampele ijkpunten (klein vb : rotstekeningen met paarden waarop bolltetjes zijn geverfd, zijn dit appaloosas, appelschimmels of mikpunten in jachtrituelen ? idem het vernoemen van leopardvlekken of schimmelbollen uit de riddertijd, later plains-people tipiversieringen of tekenverslagen)

Bij Cis Van Vuren ( de oeros, de weg terug) wordt als enige opener van bosgebied de bever aangehaald. Paard, wisent en oeros zouden alleen volgers geweest zijn en desgevallend teruggedrongen tot de waterrijke oeverzones,
en dit op een moment dat grote delen van europa ook voor de mens nog zowat ondoordringbare wildernis was.
Gedomesticeerde en wilde paarden en runderen kwamen toen nog naast elkaar voor.

Ook de vermenging van zuidelijke (iberische, arabische, perzische) paarden met noordelijke (engelse ponies, zware paarden uit de lage landen), en ja allemaal post-domesticatie is veel omschreven en beschreven, maar als je de oorspronkelijke (hangt ervan af natuurlijk hoe ver je kan of wil teruggaan, maar laat het ons houden op ecotroop) hoeven bekijkt kom je toch uit op 2 totaal verschillende hoefvormen : de zuidelijke smalle met hoge hielen en smalle rudimentaire stralen en de noordelijke zware paarden met brede platte voeten, met brede dikke stralen en lage hielen.
Zowat alle hedendaagse sportpaarden zijn mengvormen : de zware ridderpaarden, de leger-trekpaarden voor geschut en logistiek en de opfrissing, verfijning en versnelling met zuiders bloed (iberisch, perzisch, arabisch, rechtstreeks of onrechtstreeks) : vandaar zo vaak de tegenstrijdigheden in de voetproblemen en -vormen als je het mij vraagt, wat komt bovendrijven ?

en dit dan ook nog los van domesticatieve esthetische preferenties als weelderig beenbehang, witte-sokken-spel en andere te mijden paraphenalia.......

tot slot : onder zwaar noordelijk moet je niet Shire of Vlaams Paard verstaan : het gaat om een eerder ponytype met ronde vormen, zware beenderen, grovere beharing, ander hoofdtype,
juist zoals hedendaagse PRE ook niet het toonbeeld zijn van "zuidelijk", daarvoor moet je eerder naar berber en sorraia kijken, kaspische, téke en woestijnarabier
Ook PRE is een duidelijke mengvorm

Huertecilla schreef op donderdag 23 juli 2009, 22:37:


het zijn niet "allemaal aannames"
er is wat feitenmateriaal, echter niet veel en weinig determineerbaar
en vooral vatbaar voor interpretatie.
DNA kan veel wijzer maken, maar daarvoor heb je eigenlijk een volledig DNA-map nodig, die er nog altijd niet is
én je moet alles ook nog gaan onderzoeken, en dat kost geld,
en zolang daar géén uitermate ekonomisch belang bij is, blijft het gedwongen amateuristisch speurwerk.
Ook mitochondrionaal DNA onderzoek heeft zijn beperkingen, het is immers uniek voor moederlijnen, zegt niets over de betrokken vaders bv