Anja Seijn schreef op zondag 16 augustus 2009, 10:25:
Volkomen eens Anja
denken dat jij denkt te weten wat een ander denkt, maar dat die denkt dat ie dat denkt maar eigenlijk het andere bedenkt, en niet kunnen accepteren dat je verkeerd denkt en dat dan nog eens misbruiken om er een "reden" off ratio achter te plakken is ronduit paternalisme; noem het menselijke dominantie; En hier mooi de link naar de paarden
Paarden hebben weinig tom vermogen; leven in het hier en nu, of zoals jij het noemt wysiwyg
Daarom zou je bijna kunnen zeggen dat je in nabijheid van paarden niet moet denken 'ik denk dat dit paard ...' maar enkel en alleen leven in het hier en nu zonder al te veel aannames. Maar we hebben nu eenmaal de vaardigheden van ToM wel en kunnen die best gebruiken. We gaan dus de paarden een stapje voor zijn dznkzij onze Tom vaardigheden en kunnen daarom anticiperen op een situatie en ons trainingsplan aanpassen naar gelang wat zich afspeelt (en dat aanpassen kan binnen een seconde gebeuren). Paardenhouders die dan weer beter schijnen te weten wat het paard schijnt te denken, zoals in jouw paternalistisch voorbeeld, misbruiken dan weer de Tom in de zin van "wij weten wel beter dan jijzelf" en daar ontstaat het mooie begrip paard-dominantie tov paarden (van mensen uitgaande).
Zoals egon aanhaalde: het begrip dominantie is geen aangeboren karaktereigenschap van het paard maar een historisch gegroeide vaststelling van actie-reactie. het paard leert dat actie gevolgd wordt door bepaalde reactie (wat meestal gevolgd wordt door die reactie - want mensen zijn een krak in niet consequent gedrag te vertonen omdat we heel erg ambivalent kunnen zijn)
Een zogezegd dominant paard wéét gewoon wat altijd werkt en buit dit uit (hij heeft gelijk, wat werkt blijft hij doen, waarom niet, als het werkt :) )
Een niet dominant paard heeft geleerd dat zijn gedrag, welk dan ook, weinig invloed of beter gezegd geen invloed, uitoefent op hetgeen het paard wil bereiken: het haalt niets uit. Dominante paarde zijn ni gewoon paarden die het "knopje" gevonden hebben voor wat zij wensen; het knopje dat altijd werkt om te krijgen wat ze willen.
Zolang het blijft bij "ik denk dat dit paard nu denkt ..." is het onschuldig gebruik van ToM, wanneer er geaccepteerd kan worden dat het ToM vermogen naar paarden toe msishcien wel ontoereikend is en dus mis kan zijn;
Wordt het ToM misbruikt daarentegen "ik weet zeker dat dit paard denkt, en hij weet het niet dat ik dat weet, dus moet ik hem effe op zijn plaats zetten, want ik weet dat dit dominant gedrag een aanval is op mijn persoon..."
is het zeer gevaarlijk.
Daarom idd: we kunnen denken maar nooit weten
We kunnen helaas nooit weten wat een paard echt denkt dus vaststellingen als "mijn paard doet alsof" is nonsens
Warboel
