Ik sluit me aan bij Peter en Egon. In het begin van mijn 'paardenjaren' hoorde ik niks van een paardentandarts. Nu lijkt het een trend, zowel bij PN'ers als bij tradi's, om jaarlijks de tandarts erbij te halen.
Blackske heb ik 1 keer laten doen een jaar voor hij stierf, Soraya 1 keer in het begin dat ik haar had omdat ze tijdens het rijden (toen nog met bit) vaak overdreven met haar hoofd schudde, Jeanneke nog nooit en Nobody ook nog niet.
En Nobody heeft wel een speciaal stel voortanden. Toen hij nog op stal stond, had hij een gat in zijn mond, zijn voortanden waren eruit doordat hij een trap had gekregen van een ander paard. Toen hij naar mijn wei verhuisde (hij heeft een aantal jaar op de wei van de manege gestaan en toen was hij nog ni onder mijn hoede) was ik verbaasd toen ik ontdekte dat hij terug een stel voortanden had! Niet zo groot als normaal en wat gegolfd vanonder maar hij heeft er (dieper naar beneden gezakt?) en 't is geen vals gebitje
Ik laat ze zoals ze zijn, hij eet goed dus ik zie er geen probleem in.
Als ik merk dat ze last krijgen, ze minder eten of er te grote stukken hooi in hun mest zit, dan zal ik de paardenarts laten komen maar zoveel gebeurt dat blijkbaar ni.
En dan prefereer ik een dierenarts boven een paardentandarts omdat een
DA mag verdoven. De keren dat ik gezien heb dat ze in een paardenmond bezig zijn, bloedt het en het kan toch ni anders dan dat het pijn doet dat zo'n rasp per ongeluk langs de kaak of de tong schuurt? Zelfs al doet het geen pijn, ik kan mij best voorstellen dat de paarden dit ni aangenaam vinden en dat het gepaard gaat met (innelijke) stress. Laat ze dan maar even tussen de roze olifanten soezen, ik ben ook graag verdoofd bij de tandarts als hij met zijn boor afkomt
Warboel
