Nog eens een vraagje over Moon die nu ruim 2 jaar is.
Hij is heel braaf, het bijten en stiekum in de rug aanvallen is hij helemaal kwijt . Naar ons toe bokken en trappen gebeurt ook nooit meer.
Wat hij wel blijft doen is stijgeren bij wijze van "neen" zeggen. Hoog steigeren, maaiend met de voorbenen maar tot nu toe nooit naar ons toe, gewoon ter plekke of opzij.

Wat we tot nu toe deden was alles in zo klein mogelijke stapjes opbouwen en veel belonen en dat lukt ook wel behoorlijk. Maar nu en dan komt er een punt waarbij hij geen zin heeft, niet wil of whatever en dan gaat hij omhoog. Dat punt vermijden is niet altijd mogelijk, soms zien we het ook niet aankomen.

Wat Anna tot nu toe dan doet is doorgaan tot zij zelf haar zin heeft en Moon zich bedenkt, met iets positiefs afsluitend en dan heel erg belonen. Maar dat kan lang duren, gisteren heeft hij een echt half uur staan steigeren omdat hij "plots" niet over een zeil wilde lopen met haar. Uiteindelijk heeft hij het 3 keer rustig gedaan. Waarna ze hem beloonde en los liet en mijnheertje verkoos om bij har te blijven en haar te volgen, geen trauma dus .

Ook met de andere paarden wordt er heel veel gespeeld en gesteigerd, het is en blijft natuurlijk een jonge hengst.

Nu mijn vraag (met in mijn bezorgde hoofd het inrijden in de toekomst en mijn dochter er bovenop), dooft dit gedrag, steigeren dus, uit omdat het nooit beloond wordt en ander gewenst gedrag wel?
Of is dit gewoon zijn manier van neen zeggen en zal hij dit blijven doen zolang hij hengst is, of gewoon zolang hij er is? (castreren is nog steeds geen optie hier)
Moeten we hier nu al iets mee "doen" en zo ja wat?

Bedankt voor jullie reacties allemaal!
Negeren en goed gedrag belonen is wat we dus nu verder gaan doen hebben we na dit te lezen besloten, zolang hij uit onze ruimte blijft mar dat doet hij tot nu toe.
Anna heeft gisteren terug met hem en het zeil gewerkt (waar het vorige keer een beetje uit de hand liep) en hij heeft geen enkele keer gesteigerd, dus wat we vorige keer deden (negeren maar blijven vragen tot hij het deed zonder gedoe) werkt blijkbaar.

Ach ja, gebrek aan ervaring met jonge hengsten dus nu en dan kom ik even raad vragen en gelukkig zijn hier mensen die wel die ervaring hebben .

Hier blijven de arbieren zonder problemen buiten. Ze zijn laat met wintervacht (Piablo moet nog helemaal beginnen, nog geen haartje er uit) en krijgen geen lange berenvacht maar wel een hele dikke korte vacht die prima isoleert.

Onze welsh pony Conquistador heeft tot zijn 13e op stal gestaan. De eerste winter buiten hier had hij het moeilijk, en dan vooral als hij nat was. Ook heel erg rillen ed een keertje. Dus kreeg hij gewoon een regendeken op, niet gevoerd of zo, enkel bij nat weer en dat volstond.
Wat heel belangrijk is om echt onbeperkt hooi te geven (of desnoods stro als dat voor je fjord te veel is), door de verterling hiervan maken ze echt warmte aan. Geen hooi is koud lijden. Hooi en mogelijkheid tot beweging.
Echt laten rillen zou ik zelf zeker niet doen, wel zo weinig mogelijk deken.
De zelfde welsh stond vorige winter met een laag sneeuw op zijn rug gewoon van het hooi te genieten en met de anderen te spelen en te rennen, niks aan de hand en dat terwijl het hier -21 geweest is!

Michiel schreef op maandag 14 september 2009, 10:20:


Hier is het Conquistador die heel moeilijk kan doen naar andere paarden maar na een kennismakingsperiode van een maand met een draadje tussen lukt het telkens wel.
Nu leven ze alle 5 (ruinen en hengsten) vreedzaam samen.

Ik heb wegens het grootte- en karakterverschil wel een aantal maatregelen genomen, misschien kan dit je ook wat helpen?

1) alles heeft 2 ingangen, stal, weides,... zodat niemand iemand anders kan klemzetten

2) hier en daar de eerste maanden een "safehouse", bij de mini's is dat een draadje waar ze snel onderdoor kunnen (Moon kan er ook onder maar moet daarvoor toch eerst serieus afremmen en dan "sluipen"), in de paddock waren dat wat springhindernissen en op de weide een stukje afgezet in het midden (kon daar mooi de dazenval in) waar ze dus rond kunnen om achter te schuilen

Lukt dit allemaal niet en kan/wil je ze niet gescheiden houden dan zou ik, hoe hard het ook is, ook aan herplaatsen denken.

Julia el Mecky schreef op woensdag 16 september 2009, 12:56:


Neen vrees ik.
In het voorjaar heb ik gras te veel, in de zomer precies genoeg en nu moet ik hooi beginnen bijvoeren 's avonds en ik schat binnen een maand terug onbeperkt.
uitgaande van 1,5 hectare voor 2 minishets, 2 paarden en een pony.
Hangt ook af van bemesting, grondsoort, regenval,... hoe hard het gras groeit.

Piet schreef op maandag 21 september 2009, 18:00:


Huh???
Ik tel 10 tot 13 keer die bal die botst (elke keer anders tot mijn frustratie) maar dat andere zag ik wel meteen...
Ach! Ik ben gewoon een vrouw dus... multitasking en gewoon 4 kinderen, 4 honden en de rest in het oog te houden. En tellen... who cares (zolang ik 4 kinderen en 4 honden kan tellen is het ok)

Maar natuurlijk, Pien, Centered Riding, zachte ogen, daarom zag ik die gorilla direct.
Nu nog de stuiters tellen, ik kom er niet uit maar ik wordt blond ipv grijs, zal daar wel door komen dan zeker...

Ellen2 schreef op donderdag 24 september 2009, 21:58:


Hippocampus bij Ulrike Thiel?

Debbie schreef op zondag 27 september 2009, 13:12:


Yep, heb hem jaren geleden gedaan, 2e opleidingsgroep. Was toen zwanger van de 3e, die is nu 8...
Toen stond ze nog niet voor bitloos open. Wel centered riding, Ttouch,... Ik heb er in elk geval enorm veel geleerd. En gezien haar acties tegen het laag-diep en rond rijden... ze is in elk geval heel erg bezig met paardenwelzijn en correct opleiden, toen nog wel volgens het Duitse systeem, wel verplicht groepshuisvesting, dagelijks weidegang,...
Een vriendin van me heeft hem 1 of 2 jaar gelden afgerond, wel bitloos denk ik.

Help!
Mijn allergie voor paarden neemt toe met de jaren... en nu met het verharen in de herfst heb ik het weer heel erg.
Iemand toevallig een wondermiddel -trucje wat ik niet ken?
Ik neem nu singulair, antihistaminica en duovent. Na het rijden/verzorgen handen en gezicht wassen en andere kleren aan en dan nog een halve dag nadien last, (nog) niet in die mate dat het een astma-aanval wordt maar wel zeer hinderlijk ogen en neus loop en jeuk.
Ik ben een beetje ten einde raad aan het worden, als het zo verder bergaf gaat kan ik misschien niet meer rijden/mijn paarden houden.
Homeopathie heb ik vroeger geprobeerd maar het werd veel erger (zou normaal zijn voor het beter werd) en ben ik gestopt.
Voor mijn klassiek geneesheer is het simpel: paarden de deur uit en stoppen maar dat wil ik niet. Mijn hart breekt als ik er aan denk Piablo weg te moeten doen.

Een van mijn kinderen heeft het zelfde, maar was gelukkig nog maar net begonnen met rijden en dus nu verplicht gestopt.

En ik wil geen "anti-allergisch curly horse" maar gewoon mijn eigen Piabloke blijven rijden met zo min mogelijk last.

Bedankt voor jullie reacties allemaal!
Xyzal ed helpen niet. Desensibiliseren heb ik als kind en als jongere al 2 keer gedurende 3 jaar gekregen, in injectievorm toen nog.
Ik heb ooit katten gehad, de allergie werd steeds erger tot ik ze echt weg moest doen wegens hevige astma-aanvallen, nu nog kan ik maar maximum ene half uur in een huis met katten blijven.
De honden verdraag ik gelukkig wel, mits stofzuigen (speciaal centraal stofzuigersysteem laten aanleggen), elke maand hondjes in bad en de singulair. Ongeveer 1 keer per jaar heb ik een weekje cortisone nodig, daarna kan ik er weer tegen.
Ik koop voordroog ipv hooi ook voor mezelf .

Wat ik dus nu doe is inderdaad symptomen behandelen, aan de allergie zelf verandert eigenlijk niks. NAET pretendeert allergie te genezen... klinkt heel mooi... bijna te mooi om waar te zijn.
Ik ben toch vrij sceptisch er over, komt natuurlijk door mijn echtgenoot en klassieke ziekenhuiservaring . Maar klassieke geneeskunde biedt mij niet echt nog oplossingen dus...
Op de site lees ik vooral over voedingsallergie? En heeft iemand ervaring met een terapeut uit Belgisch Limburg, grens Nederand kan ook natuurlijk?

trea hoex schreef op woensdag 30 september 2009, 8:19:


Voila! Helemaal mee eens.
En dat heb ik nu pas echt geleerd door agility met de honden te trainen waarbij mijn jongste hondje volledig freeshapend opgeleid wordt en nu bijna wedstrijdklaar is .

knip

Niet naast paard, vind ik hem te klein voor.
Hij gaat wel mee de weide op en helpt me de shets naar huis te brengen (neefje van hem werkt met schapen, 't zit er in gewoonweg al vind ik schapen ook best grote dieren voor een klein sheltieke)
Andere honden: ik kan trainen naast een loopse teef, deze zomer nog in een groepje als enige reu tussen 5 teven waarvan 2 loops en met een baasje met blokpatee in haar handen. Lokken: gaat hij even kijken en komt dan terug, heb ik geen probleem mee en moet eigenlijk ook gezien de verplichte socialisatietest die we moesten afleggen van Sint Hubertus om een werkboekje te krijgen, zeker omdat veel shelties terughoudend zijn heb ik dat kontakt maken met vreemden erg aangemoedigd.
Volgende trainingsdoel is eind oktober agility brevet, "alleen" nog de weave afwerken en hij is zo ver. Waarbij hij alleen moet werken, voor me uit en op afstand want ik ren bijlange niet hard genoeg om hem bij te houden. En dat doet hij allemaal vrolijk en blij .

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 30 september 2009, 23:26:


Bij het los lopen mag hij zijn eigen ding doen zolang hij in mijn buurt blijft. Ik kan hem natuurlijk ook laten volgen. Dan blijft hij langs me ondanks afleiding.
Paarden dirigeren vind ik een erg slecht idee. Ik zie het al vor me, om het even welke hond probeert Conquistador te dirigeren, die draait zich om en valt aan, tanden bloot en nek naar voor. Nog wat maaiende voorbenen er bij en het plaatje is compleet. Erg slecht idee en dood hondje. Conny valt elke hond aan, tenzij we het hem verbieden, maar zich er door laten opdrijven no way.
En kan Fayeke ook een parcours van 18 hindernissen die kriskras door elkaar staan
in de juiste volgorde en foutloos afleggen?
Tja, waarschijnlijk "geen nut" voor jou...

Ach, laat maar, weghalen lukt hier niet . Beetje kinderachtig van me om te reageren "ik heb toch lekker puh de best hond". Stom.