Marianne schreef op maandag, 22 november 2004, 14:37:


Dat denk ik dus ook. Mijn paarden beleven er echt plezier aan om te 'werken' en wachten echt op het volgende dat ik ze ga vragen. Er komt geen voer aan te pas en erg lichamelijk ben ik ook niet met de paarden. Persoonlijk denk ik dat paarden klopjes haten (let maar eens op hoe ze kijken als zo'n mens weer eens klap-klap-klap op de nek slaat, soms zelfs zie je het hoofd met een ruk een stukje omhoog bewegen wat bij paarden betekent dat ze iets niet fijn vinden) en dat aaien... Jack moet er zowiezo niet veel van hebben (behalve als ie jeuk heeft) blijft het liefst bij je staan maar wandelt weg als je begint te friemelen. Harisha vindt het wel prima maar heeft er ook geen overdreven belangstelling voor.

Mijn paard komen graag naar me toe, zonder dat ik ze ooit voer geef of ze veel aai. Ze doen ook alles en lijken de interactie met mij gewoon leuk te vinden.
Is belonen vaak ook geen antropomorfisme?

Als kind vond ik het gewoon leuk om de auto te wassen. Andere kinderen (van de buren) kregen voor alles een gulden, en verrekten het na een tijdje om nog maar iets voor hun ouders te doen als er niet een gulden bijhoorde. Zou dat bij paarden ook niet zo kunnen werken? In plaats van dollartekens in de ogen worteltekens in de ogen?

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op maandag, 22 november 2004, 14:42:


Dit alles staat ongeveer letterlijk in het cursusboek van Parelli.

Groeten,
Frans

Marianne schreef op maandag, 22 november 2004, 15:09:


Ja, maar zo lus ik er nog wel een paar. Zo zouden albatrossen die ons onderzoeken precies dezelfde conclusie kunnen doen. Alles wat wij fijn vinden is uiteindelijk ook bedoeld voor het onderhouden van onze genen. Iets "fijn vinden" is de beloning die de natuur ons geeft door precies te doen wat nodig is om de genen de beste kans op overleven te bieden. Waarom vinden we eten lekker? Waarom vinden we alleen dat eten lekker dat voor ons voedzaam is en vinden we gras niet lekker? Niet "duh", maar de natuur geeft ons een beloning als wij eten wat de natuur voor ons als voedsel bedoeld heeft.

Ik denk dus dat die vogels wel degelijk een "fijn gevoel" ervaren als ze met het baltsen bezig zijn, anders zouden ze het niet doen. Net zo goed als dat het een fijn gevoel geeft om eten in die felgekleurde opengesperde bekjes te duwen, al begrijpen ze waarschijnlijk totaal niet wat ze aan het doen zijn en waarom ze het aan het doen zijn.

Groeten,
Frans

Bianca_6 schreef op maandag, 22 november 2004, 15:29:


Ik kan dat ook met mijn paarden maar dat is een ander principe. Driving game en wijken-voor-druk zijn twee totaal verschillende dingen. Als ik rij ben ik voornamelijk bezig met wijken-voor-druk en is het uidrukkelijk niet de bedoeling dat mijn paard al reageert op mijn been voordat ie hem voelt of dat hij probeert het contact te verbreken. Wijken-voor-druk is dus voor een groot deel een voorbereiding op het rijden.

Groeten,
Frans

Karin schreef op maandag, 22 november 2004, 16:11:


Natuurlijk zijn ze zo geprogrammeerd. Net zo goed als dat wij zo geprogrammeerd zijn dat we geen gras lusten maar wel appels, dat we aan sex doen, dat we een temperatuur opzoeken waarbij onze lichaamsfuncties optimaal functioneren, etc. De motivatie, de manier waarop de natuur zorgt dat we datgene doen wat we doen is dat fijne gevoel. Ik denk dat bijen dus wel degelijk een fijn gevoel krijgen bij het werken, want anders zouden ze gewoon blijven rondlummelen. Niet dat ze het omschrijven als een fijn gevoel, maar iedere keer als ze een keuze moeten maken (uitvliegen, binnenblijven) kiezen ze datgene dat op dat moment "het fijnst aanvoelt".


Bij de mens is dat toch precies eender?

Groeten,
Frans