Piet schreef :


Ik ben het volledig met je eens dat kinderen de paardenhouders van de toekomst zijn en dat er kinderlessen moeten komen.
Maar niet bij ons.
Kinderen horen spelenderwijs te leren met kleine pony's, die hebben wij niet. Ik vind (onze) paarden te groot en te heftig voor kinderen.

Ondanks het feit dat ik zelf 4 kinderen heb wil ik geen kindermanege zijn waarbij in de weekenden en de vakanties om 9 uur 's ochtends de auto's voor de poort stoppen, deuren opengaan en kinderen gedropt worden waarbij wij de hele dag als bewaarschool mogen functioneren en ze 's avonds weer worden opgehaald. Al die kinderen die de hele dag om mijn paarden heen hangen, lopen te tuttelen, 1000 keer te borstelen etc.
Piet, hoe belangrijk ik kinderlessen ook vind; ik moet er niet aan denken en krijg er de kriebels van.

Wij krijgen wekelijks vragen voor kinderlessen maar die sturen we allemaal door naar de ponyclub op de St Pietersberg. Daar loopt een prachtige kudde ijslanders, daar is een plek waar kinderen in een leuke en ongedwongen sfeer op makkelijke paarden zonder zadel kunnen leren rijden, gewoon lekker op wandelingen in het bos. Zo hoort het naar mijn mening ook!

Ik denk dat wij juist een van de weinige plekken zijn waar uitsluitend volwassenen (14 plus) rijden. En dat wil ik eigenlijk wel graag zo houden.

Greetz

eddy DRUPPEL schreef :

Ow nou bij ons wel; er rijden hier ook ouders waarvan de kinderen (nog) op tradi maneges rijden of net begonnen zijn, simpelweg omdat de leeftijdsgrens bij ons op 14 jaar ligt en niet omdat de ouders dat zelf zo graag willen. En als het spul 14 is stapt het over naar ons.

Groet, Pien

joop schreef :


Ja, ik zie het ook allemaal zo somber niet in, hier precies hetzelfde met de TweedeKans Paarden. Ook steeds meer cursisten die hun paarden reeds buiten en in groepsverband houden zonder ijzers. Oké, nog niet iedereen durft zonder bit en veel paarden gaan 's nachts nog wel op stal maar er is bekendheid, er wordt nagedacht en mensen komen hier vragen (leren) hoe ze zaken anders kunnen aanpakken.
Vragen kunnen we beantwoorden, we kunnen ze laten zien hoe wij onze eigen paarden houden, dat we ze allemaal zonder ijzerwerk en op een heel andere manier kunnen rijden, dat ze makkelijk zonder ijzers kunnen, ja ook op het harde. Dat is het voordeel van een manege als de onze, ze kunnen het zelf komen ervaren/uitproberen en dan blijven ze wel hangen.

98 % van onze klanten waren al overtuigd voordat ze hier kwamen. En we zien ook steeds meer Belgen. België is een grote inhaalslag aan het voeren. 5 jaar geleden was het 90 % Nederlanders, nu is dat 50 % Belgische en 50 % Nederlandse klanten. Het gaat goed zo.
Het zaadje is geplant....

Met de groeten van Pien

clarissa ruijgrok schreef :


Maar dat ís toch ook mooi, als je je zo kunt toewijden aan het werken met kinderen. Zo heeft ieder zijn eigen sterke punten

Groetjes, Pien

Patricia ter Haar schreef :

En heb je ook weides gezien daar in Deurne? Want de schijnen er niet te zijn. Alle paarden staan alleen maar op stal heb ik mij laten vertellen. Is dat echt zo?

groet, Pien

Nils Vellinga schreef :


Sja je hebt het toch echt zelf gedaan hoor Nils Yes!
Jack hier achter me doet je trouwens de groetjes

Pien

van lennep schreef op dinsdag 15 september 2009, 6:06:


Esther, en als je nu het leidergebeuren eens los laat en puur naar karakters gaat kijken? Misschien ga je dan anders kijken. Het ene paard heeft een sterker karakter dan een ander maar dat maakt hem/haar nog niet tot een leider of 'dominant' paard.

Soms passen paarden niet helemaal goed bij elkaar en heb je de verkeerde karaktermix. In een andere omgeving/groepssamenstelling gaat dat dan juist wel weer goed. Beetje zoals het verhaal dat ik ook net van Julia las.

Paarden moeten mekaar niet te lijf gaan, dan is er inderdaad iets niet in orde in óf de groep, óf het karakter. Bijters, stampers, jagers zijn niet per definitie 'dominant' maar vaak juist heel onzeker en door de bluffen geven ze zichzelf 'macht'.

Ik zou dan ook op z'n minst kiezen voor een draadje ertussen of een wisseling van de groep (met alle consequenties vandien).

Groet, Pien