Frans Veldman schreef op woensdag 23 september 2009, 9:11:


hihi je weet best wel waarom, ik laat mij niet meer vangen hoor.

Frans Veldman schreef op woensdag 23 september 2009, 9:18:


virussen maken de weg heel vaak vrij voor bacteriën. En vaak zijn het dan die bacterieën ... ach laat ook maar ...

joop schreef op woensdag 23 september 2009, 9:43:


het gaat hem ook niet altijd direct om de dood. Niet alles is of wit of zwart. Complicaties zoals bv COPD zijn ook niet echt wenselijk. Dat is bv grijs.
Maar ik ga maar weer

joop schreef op woensdag 23 september 2009, 10:06:


ahha ... het staat hier allemaal al netjes neergeschreven

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 23 september 2009, 11:11:


Volledig mee eens, Eddy. Daarnaast gaan zieke paarden meestal bv ook altijd maar op één en hetzelfde plekje blijven staan, ...

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 29 september 2009, 15:33:


Enig om zulke berichten te lezen! Al zou ik zelf ook niet graag hebben dat mijn paard er zonder mij van door gaat. Maar je kent hem al beter dan dat blijkbaar

van lennep schreef op woensdag 30 september 2009, 10:58:


Ik begrijp wat je bedoeld, maar ...
Ook al heeft Invierno in de kudde ook (nog) geen makkelijk leven (Cora is weg, en hij mag nog steeds geen stap verkeerd zetten van Rock en Enno) ...
bij mij krijgt hij het enkel makkelijk de momenten dat hij 'braaf' is en mij respecteert. Hij mag een eigen mening hebben, mij best hoor, maar mij negeren, van me weglopen, door me heen lopen, ... dat wordt toch even recht gezet, zodat dat geen 2de x voorvalt. Waar eindig je anders binnen een paar jaar? Ik denk dat je het hen juist makkelijker maakt als je van in het begin al duidelijk maakt wat kan en wat niet. Dan voorkom je verwarring, discussies en disputen achteraf.

oei heb ik alles gewist

soit, geen probleem hoor, Esther. Ik hoor graag wat je te vertellen hebt. Iedereen heeft zo zijn eigen beweegreden in het leven ... Dat maakt het juist interessant, niet? Je zult je redenen wel hebben, waarom hij het wel mag en anderen niet. Daarvoor hoef je je niet te verdedigen.
Ook bij mij mag elk paard met zijn eigen karakter, iets specifiek meer als een ander. De ene is schattig, de andere is hypergevoelig voor koliek, de andere is toch zoooo lief en gevoelig, de andere heeft dan weer ooooh zo'n capaciteiten, ... zo is er altijd iets bij mensen. Zo lang je jezelf maar niet in gevaar brengt, want dieren bekijken ons niet door diezelfde bril

Sandra van Bommel schreef op zondag 4 oktober 2009, 21:11:


Mhhhhh, eens en niet eens. In dat eerste fimpje houd ik er echt niet van dat dit paard moet loslaten terwijl hij steeds achter de loodlijn is met zijn hoofd. Maar Edward zijn uitleg ivm lichtheid van hulpen vind ik fantastisch. Hoeveel dressuurruiters lopen niet te kappen om hun paard nog vooruit te krijgen? Totilas blijft op die manier echt goed voorwaarts en licht op de hulpen. Sporen, bit, ... vind ik niets uiteraard. Totilas heeft zijn bouw, sterkte en zijn capaciteiten mee. Edward haalt dit niet uit eender welk paard, lijkt mij. Tijdens de Kur rijdt hij geen enkele keer achter de loodlijn en zwiept Totilas enkel wanneer hij iets meer ingehouden wordt om meer verzameld werk te gaan doen. Wat ook moeilijker is voor een (jong) paard. Ik zie bij zijn collega's over het algemeen veel meer staartzwiepen om veel minder. Gymnastisch gezien is dit paard fantastich in conditie, die schoudervrijheid is werkelijk ongelooflijk en wil ineens ook zeggen dat dit paard zijn rug in superconditie en achterhand moet zijn, anders kan dit niet. Dus hij kan niet slecht doorgereden zijn, maar eerder doordacht en opbouwend anders zou je een ander plaatje zien verschijnen. Ik vind ook niets aan dressuurwedstrijden, maar dit vond ik zeker niet akelig om te zien. Zou, eerlijk waar, gewoon de trainingen ed. eens willen bijwonen om een totaalplaatje te kunnen maken.

Marlies Sanders schreef op zondag 4 oktober 2009, 22:19:


Click!!!

Piet schreef op zondag 4 oktober 2009, 22:11:


Ik beschouw mijn hersenen als een spons en wil dus zo veel mogelijk kennis absorberen. Naast kennis is ook ervaring (mechanical skills) van belang, vandaar dat ik er graag bij wilde zijn. Ik was reserve en kreeg pas 2 dagen van te voren te horen dat ik mee mocht doen. Waarvoor ik Piet ook echt heel erg dankbaar ben.
Ik heb leuke mensen leren kennen. Er hoort vanaf nu een gezicht, een emotie bij een naam ... hetgeen het lezen van of het reageren op topics vanaf heden natuurlijk ook aangenamer maakt.
Ook ik heb wederom dingen bijgeleerd. En zoals Esther ook prachtig verwoordde, wordt je eigen bewustwording mee getraind. En dat is hetgene dat ik nu ook ervaar, alleen vond ik daar zelf geen woorden voor
I.v.m. mijn traagheid van werking en neuzeneuzeneus... hihi ... geen enkel kans om gek te doen laat ik liggen. Ik heb me in de loop der jaren daar zelf op geclikerd, omdat ik de beloning (ikzelf vind het meestal ook grappig en anderen liggen in een deuk) zelf zo geweldig vind!! Alleen normaal doe ik dat niet bij mensen die ik net ontmoet. Dat wil dan toch wel zeggen dat jullie een leuke bende bij elkaar waren!
Piet nogmaals dank voor deze unieke ervaring.
Groetjes
Cindy

Sky schreef op maandag 5 oktober 2009, 10:48:


hilarisch gewoon! Alles wat te is, is niet goed! Dan heb ik het over alles en iedereen Maar je hebt gelijk ... ik ben geen metronoom, ik ken niets van paarden en klassieke dressuur en al geheel niets voor anatomie en gewrichten en pezen, laat staan over biomechanica Wat ik wel weet is dat je in kleine stapjes moet werken, positief moet belonen, tevreden moet zijn met weinig, lol met de knol moet hebben en vooral niet mag toegeven aan eigen frustraties Lees wat ik schrijf, geraak niet gefrustreerd want je zult zien dat ik edward gal nu even prijs voor iets totaal anders dan waarover jij zo gefrustreerd loopt te wezen. Trouwens ben ik wel benieuwd hoe hij dit paard dat aangeleerd heeft (niet omdat ik het zo prachtig vind in een domme wedstrijd) omdat ik in eigen gedachten heb, hoe ik het een paard zou aanleren zonder druk. Verder boekenkennis is prachtig ... als je er wat mee kunt.

Cindy Helms schreef op maandag 5 oktober 2009, 11:02:

Cindy Helms schreef op maandag 5 oktober 2009, 11:02: