Isabel van der Made schreef op dinsdag, 23 november 2004, 14:19:
> jo schreef op dinsdag, 23 november 2004, 13:39:
>
>>> Mijn paard heeft namelijk iedere dag een ander humeur.
>
> Never mind.
>
> Isabel
Mijn interpretatie van respect is hetzelfde, geloof en vertrouwen in elkaar, rekening houden met. Dus ook met paard, wat kan een paard aan, niet overvragen, en zeker niet als iets nog niet zo makkelijk gaat het paard de schuld geven. Ik geloof dan eerder dat paard het nog niet begrijpt, of dat je zelf niet zo heel duidelijk bent. Met duidelijk zijn bedoel ik dan weer niet hard zijn en de hulp versterken. Voorbeeldje is onze Bjork wel, die wordt nogal eens uitgemaakt voor dominant, nou als ze iets niet is, dan is het dominant, als ze iets niet begrijpt laat ze het duidelijk merken, ze raakt in de war en lijkt dan eigenzinnig, maar het heeft niets met haar eigen zin doordrijven te maken. Toch wordt het vaak zo geinterpreteerd door mensen die het paard helemaal niet goed kennen, dan krijg je ook van die opmerkingen "het paard neemt je in de maling", een paard denkt helemaal niet zo, van laat ik die eens lekker in de maling nemen. Wat ze altijd doet als je haar pakt, dan gaat ze staan smakken, en ook dat heeft weer niet met respect te maken, bij haar betekent het dat ze zich beschermd voelt , ze zoekt steun. Ik vraag me wel eens af of paarden ook verstandelijk gehandicapt kunnen zijn, of achter kunnen blijven.
groeten Esther
Warboel
