4bozzza schreef op woensdag 30 september 2009, 22:05:


)

Sstttt...... die van mij is gereedschapverslaafd..... heeft 'n práchtige Dremel met verscheidene slijpdingegies en zo... mooi apparaatje hoor...
Maarre..... kost even tijd om hem zóver te krijgen dat het onder vieze paardenvoetjes mag werken, snap je?? Mijn gade is zo iemand van alles altijd keurig gepoetst weghangen, op de juiste plek, aan het juiste gereedschapbord enzo.... grafisch esthetisch verantwoord...

Moet ik even tactisch aanpakken....
Vanmiddag heb ik al een schuurslijpschijf gekocht voor de haakse slijper... moet ik ook nog even tactisch aanpakken )
Denk dat we morgen gaan testen hoe hard knollemansen gaan rennen bij het geluid van een schuurderig machientje onder hun voetjes....



Dus, het ís er allemaal wel.... maar in hoeverre kan ik het gebruiken?
That's the question!

Komt hoogstwaarschijnlijk wel goed. Tis ff wennen voor de persoon in kwestie dat ook ik weleens gereedschap nodig zou kunnen hebben. )

Peet schreef op donderdag 1 oktober 2009, 9:33:


Vreselijk he?? Schandalig dat dit toegestaan wordt!!!
Hoe hang je er zo'n scherp mogelijk bit/shanks aan en hoe ruk je het arme dier met z'n mond wagenwijd open in een stop!!!
Geen respekt, voor heel Anky niet!

Sandra van Bommel schreef op donderdag 1 oktober 2009, 9:43:


Net zo'n persoon als ik.... wij zien. De rest van de wereld is stekeblind???

Vandaag de stoute schoenen aangetrokken.... en van een kennis de met accu's geladen flex geleend. Een flex is een haakse slijper.
Flexen, in het Engels 'Grinder' wordt o.a. gebruikt voor machinaal bekappen van hoefdieren.

Voor onze paarden werd ie bezet met in waaiervorm geplakte schijfjes schuurpapiertjes.
Eerst ervaren Chaser maar gepakt. Paar maal het ding gestart om hem het geluid te laten horen. Geen reactie. Een lichte spiertrilling gaf aan dat hij gemerkt had dat ik het ding op z'n voeten gebruikte, en dat was het.
Hoezo gewenning??
Het lijkt eerder alsof paarden het fijn vinden, de trilling onder de voeten.
Natuurlijk was ik nog onwennig, en dit apparaat was eigenlijk ietsje te groot voor m'n hand. Maar, wat een wonder, de snelheid en hoe mooi glad je alles kunt afwerken!
Harde steunsels? Geen enkel probleem. Je slijpt ze er zo uit.
Hij schuurt niet te hard, en niet te langzaam. Je kunt heel goed bepalen in hoeverre je nog iets weg zou moeten halen of er juist van wegblijven.
We waren zó klaar en Chaser was een voorbeeldig Flexpaard.

Enthousiast als we waren de volgende, Catcher, opgehaald.
Met een beetje laten wennen aan het geluid en een beetje belonen na de eerste 5 seconden slijpen was ook hij gewend en vertrok geen spier meer.
Helaas was na 1 voorvoet de accu helemaal leeg. Ook de reserveaccu was leeg, kennelijk niet helemaal opgeladen gekregen. Maakt niet uit.
Jules z'n prachtige Bosch flex gepakt en de schuurschijf overgezet.
Deze werkt met een traploos toerental, dus instelbaar. Is wat voor te zeggen!
Ook deze Bosch is ietwat te lomp voor mijn handen.
Dit is een electrische, dus een stroomkabeltje noodzakelijk.
Beide voorvoeten van Catcher prachtig af kunnen werken, keiharde steunsels zijn verdwenen als sneeuw voor de zon. Kwartierbogen maken: zo gebeurd!
De achtervoeten zijn door de veelvuldige buitenritten dermate afgesleten dat ik daar niet aan heb gewerkt maar het zou geen probleem geweest zijn.

Mensen..... wat een uitvinding zeg! Gemak dient te mens.

Ik ga een flex kopen )

Moet ik nu meteen ook schrijven: don't try this at home??



Groet,

Wil.

verasita schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 8:47:


Hihi... kom maar!

Er zijn een paar kleine nadelen hoor... het is wel stoffig, na iedere voet moet je even je bril/veiligheidsbril even het stof afblazen...dus je zit zelf ook onder.
Ik denk eigenlijk dat een mondkapje misschien ook aan te bevelen is.
Zou verstandig zijn...
Eventjes knoop in paardenstaart leggen, voor de veiligheid... maar that's it.

Ja Stoer he?? Nou... misschien heb ik vanavond nog een mooi verhaal )

groeten,

Wil.

joop schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 9:31:


Ja, echt Joop! Als je zelf goed kunt raspen, zou ik het zeker proberen.
Met een goed in je hand liggende flex, en de juiste schijfjes, kan het eigenlijk niet fout gaan. Als je de flex goed recht op de voeten houdt en op een wat lager toerental begint (indien mogelijk) leer je het vrij snel.
Het gaat lang niet zo hard als ik dacht, het is gewoon aardig te sturen.

http://www.softouchnaturalhorsecare.com/Abrasive%20Trim%20Supplies.html

Met de link heb je een aardig idee... hier staan ook de door mij bedoelde schuurschijfjes op. Diezelfde schijfjes koop ik hier voor 95 cent.
Ok, kwalitatief zullen ze een stuk minder zijn... maar voorlopig heb ik zes voeten gedaan... dus 2 paarden doe ik zeker met 1 schijfje.

Voor keihard hoefmateriaal is dit echt een uitkomst hoor!

Groet,

Wil

joop schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 10:42:


Hoi Joop, in 1e instantie wél. Maar die accu's waren niet goed opgeladen denk ik.. en dus bij voet 5 katz leeg. Daarna heb ik onze eigen Bosch gepakt, met snoer.
Snoerloos, dus met accu's, zijn in NL verboden omdat het inbrekersgilde er nogal dol op was.
Maar misschien kun jij ze in Frankrijk wél gewoon kopen?

Ze staan wel op Marktplaats aangeboden, prijzen zijn dan ook zeker zo'n 200 euro. Niet echt goedkoop dus...

Groet,
Wil

Renee van Winsen schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 17:11:

Wij hebben ook zo'n schijf aan laten rukken. En we gebruiken hem met z'n 2en. Een houdt voet paard vast en de ander flext. Ik vind het dood eng maar mijn man doet het met gemak. Onze jongste fries (4 jaar) hebben we er nog niet mee bewerkt. De andere 2 paarden lieten het redelijk goed toe. We deden inderdaad alleen de voorhoeven, de achter slijten door gebruik voldoende.

Oh mooi he?? Ik doe het alleen hoor. Fijn als er iemand wil helpen, maar meestal ben ik alleen.
Ik heb vanmiddag, nog steeds met dezelfde schijf, een derde paard gedaan.
Een voor mij onbekende Haflingermerrie, zwaar verwaarloosd.
De voeten waren zeker een vier, vijf centimeter te lang. Poeh... deze was al aardige pantoffels aan het kweken!

Eerst alles met de tang zoveel mogelijk verwijderd.
Daarna de flex paar maal aan en uit gezet.
De merrie verblikte of verbloosde niet.
Gewoon de flex erop gezet en ze bleef keurig netjes staan. Geen spiertrilling, geen nervositeit, helemaal NIETS.
Ze liet het gewoon gebeuren. Binnen een half uur heb ik alle vier de voeten keurig model HN gemaakt. De tijdelijke (ze is loge omdat deze mensen haar veulen hebben gekocht.... en zij kwam even mee) eigenaren stonden vol verbazing te kijken hoe ik dat deed en zijn nu zelf razend enthousiast.

Moet ik er wél bij vermelden dat dit wel zowat het braafste paardje was wat ik ooit ben tegen gekomen.... tjonge... maakt het werk wel een stuk gemakkelijker.

Ik heb er een flinke kick van gekregen hoor, zo gemakkelijk als dit ging.
En voor het paardje, ik hoop dat ik een heel klein stukje aan haar levensomstandigheden heb kunnen verbeteren. Meer kan ik helaas niet voor haar doen.

Als beloning heb ik haar een uitgebreide poetsbeurt gegeven en daarvan heeft ze genoten.

Voor de mensen die hulp vragen en die geen stroom hebben (komt hier nog veelvuldig voor) heb ik ook nog een mobiele dieselgenerator die ik daarvoor kan gebruiken.
Maakt keurig 220 Volt.

Je wordt vanzelf wel creatief in dit land.

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:49:


Ja, weet ik Frans. Jullie zijn er lang mee bezig geweest.
Mijn ervaring met drie paarden is dat ze het idd. prettig lijken te vinden.
Ergens heb ik gelezen dat met een zwaar hoefbevangen paard de trillingen van de rasp niet prettig zijn (Egon?). Lijkt me dat een flex ook hierin vele malen prettiger is voor het dier.

Frans, over dat denaturen van eiwitten...structuurverandering dus.
Ik vroeg me af of je met een flex (of ander elektrisch gereedschap) eventueel 'schade' aan zou kunnen brengen aan het hoornmateriaal wat later misschien van invloed zou kunnen zijn op hoefgroei?

Over die hoekwisselingen: OK. Mij bevalt het prima en het derde paard ziet er echt perfect uit, stuk beter als nr. 1, m'n eigen Chaser dus )
Daar was ik denk ik nog ietwat té voorzichtig... je moet zo'n flex ook even leren kennen. Hout slijpen of metaal schuren is nog even iets anders als een levende paardenvoet.
De Bosch is trouwens eventueel traploos instelbaar.
Alhoewel ik alleen de hoogste, dus snelste, toerental heb gebruikt.

Die nalooptijd is idd. waar. De ene flex wat langer als de andere.
Bosch staat vrij snel stil, maar ik ga zeker weten nog andere merken uitproberen.
Ryobi lijkt een prima model, meer geschikt voor vrouwenhanden)

Stof: ja, gelijk!! kuch, kuch, proest..... wist niet hoe snel ik onder de douche moest komen!

Accu's zijn waardeloos. Heb je 1 paard... OK. Meerdere paarden: hmmmm... nee, zou ik toch electrisch kiezen. Ik ken mezelf.... mijn accu is altijd leeg als ik 'm nodig heb hoor! En natuurlijk weer een apart laadapparaat, die dingen zijn nooit universeel!

Een paard gaat zeker weten 'n keer op de kabel staan. En dan is 220 Volt een risico. Heb ik ook over nagedacht...
Oplossing is misschien een riem van klittenband om je middel of bovenbeen, waardoor ALTIJD de kabel gehaald wordt. Hij ligt dus dan weliswaar achter je op de grond, maar nooit voor of opzij van het paard.
Je hebt de kabel dan altijd opzij aan jezelf, ik zit dus altijd tussen de kabel en het paard zelf. Natuurlijk moet de riem wel draaibaar zijn, afhankelijk of je links of rechts van het paard werkt.

Of zo'n ingekrulde kabel, die meteen terugschiet als je de lengte niet meer nodig hebt.... nog even brainstormen hierover.

Dank voor je reactie en meedenken!

Groet,

Wil.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:35:


Oeps.... shame on me!!!

Laat, maar ook van mij alsnog van harte Ilona!
Nog heel veel gelukkige Frans-, paard- en poesjaren!!

Groetjes,

Wil.