joop schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 10:42:


Hoi Joop, in 1e instantie wél. Maar die accu's waren niet goed opgeladen denk ik.. en dus bij voet 5 katz leeg. Daarna heb ik onze eigen Bosch gepakt, met snoer.
Snoerloos, dus met accu's, zijn in NL verboden omdat het inbrekersgilde er nogal dol op was.
Maar misschien kun jij ze in Frankrijk wél gewoon kopen?

Ze staan wel op Marktplaats aangeboden, prijzen zijn dan ook zeker zo'n 200 euro. Niet echt goedkoop dus...

Groet,
Wil

Renee van Winsen schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 17:11:

Wij hebben ook zo'n schijf aan laten rukken. En we gebruiken hem met z'n 2en. Een houdt voet paard vast en de ander flext. Ik vind het dood eng maar mijn man doet het met gemak. Onze jongste fries (4 jaar) hebben we er nog niet mee bewerkt. De andere 2 paarden lieten het redelijk goed toe. We deden inderdaad alleen de voorhoeven, de achter slijten door gebruik voldoende.

Oh mooi he?? Ik doe het alleen hoor. Fijn als er iemand wil helpen, maar meestal ben ik alleen.
Ik heb vanmiddag, nog steeds met dezelfde schijf, een derde paard gedaan.
Een voor mij onbekende Haflingermerrie, zwaar verwaarloosd.
De voeten waren zeker een vier, vijf centimeter te lang. Poeh... deze was al aardige pantoffels aan het kweken!

Eerst alles met de tang zoveel mogelijk verwijderd.
Daarna de flex paar maal aan en uit gezet.
De merrie verblikte of verbloosde niet.
Gewoon de flex erop gezet en ze bleef keurig netjes staan. Geen spiertrilling, geen nervositeit, helemaal NIETS.
Ze liet het gewoon gebeuren. Binnen een half uur heb ik alle vier de voeten keurig model HN gemaakt. De tijdelijke (ze is loge omdat deze mensen haar veulen hebben gekocht.... en zij kwam even mee) eigenaren stonden vol verbazing te kijken hoe ik dat deed en zijn nu zelf razend enthousiast.

Moet ik er wél bij vermelden dat dit wel zowat het braafste paardje was wat ik ooit ben tegen gekomen.... tjonge... maakt het werk wel een stuk gemakkelijker.

Ik heb er een flinke kick van gekregen hoor, zo gemakkelijk als dit ging.
En voor het paardje, ik hoop dat ik een heel klein stukje aan haar levensomstandigheden heb kunnen verbeteren. Meer kan ik helaas niet voor haar doen.

Als beloning heb ik haar een uitgebreide poetsbeurt gegeven en daarvan heeft ze genoten.

Voor de mensen die hulp vragen en die geen stroom hebben (komt hier nog veelvuldig voor) heb ik ook nog een mobiele dieselgenerator die ik daarvoor kan gebruiken.
Maakt keurig 220 Volt.

Je wordt vanzelf wel creatief in dit land.

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:49:


Ja, weet ik Frans. Jullie zijn er lang mee bezig geweest.
Mijn ervaring met drie paarden is dat ze het idd. prettig lijken te vinden.
Ergens heb ik gelezen dat met een zwaar hoefbevangen paard de trillingen van de rasp niet prettig zijn (Egon?). Lijkt me dat een flex ook hierin vele malen prettiger is voor het dier.

Frans, over dat denaturen van eiwitten...structuurverandering dus.
Ik vroeg me af of je met een flex (of ander elektrisch gereedschap) eventueel 'schade' aan zou kunnen brengen aan het hoornmateriaal wat later misschien van invloed zou kunnen zijn op hoefgroei?

Over die hoekwisselingen: OK. Mij bevalt het prima en het derde paard ziet er echt perfect uit, stuk beter als nr. 1, m'n eigen Chaser dus )
Daar was ik denk ik nog ietwat té voorzichtig... je moet zo'n flex ook even leren kennen. Hout slijpen of metaal schuren is nog even iets anders als een levende paardenvoet.
De Bosch is trouwens eventueel traploos instelbaar.
Alhoewel ik alleen de hoogste, dus snelste, toerental heb gebruikt.

Die nalooptijd is idd. waar. De ene flex wat langer als de andere.
Bosch staat vrij snel stil, maar ik ga zeker weten nog andere merken uitproberen.
Ryobi lijkt een prima model, meer geschikt voor vrouwenhanden)

Stof: ja, gelijk!! kuch, kuch, proest..... wist niet hoe snel ik onder de douche moest komen!

Accu's zijn waardeloos. Heb je 1 paard... OK. Meerdere paarden: hmmmm... nee, zou ik toch electrisch kiezen. Ik ken mezelf.... mijn accu is altijd leeg als ik 'm nodig heb hoor! En natuurlijk weer een apart laadapparaat, die dingen zijn nooit universeel!

Een paard gaat zeker weten 'n keer op de kabel staan. En dan is 220 Volt een risico. Heb ik ook over nagedacht...
Oplossing is misschien een riem van klittenband om je middel of bovenbeen, waardoor ALTIJD de kabel gehaald wordt. Hij ligt dus dan weliswaar achter je op de grond, maar nooit voor of opzij van het paard.
Je hebt de kabel dan altijd opzij aan jezelf, ik zit dus altijd tussen de kabel en het paard zelf. Natuurlijk moet de riem wel draaibaar zijn, afhankelijk of je links of rechts van het paard werkt.

Of zo'n ingekrulde kabel, die meteen terugschiet als je de lengte niet meer nodig hebt.... nog even brainstormen hierover.

Dank voor je reactie en meedenken!

Groet,

Wil.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:35:


Oeps.... shame on me!!!

Laat, maar ook van mij alsnog van harte Ilona!
Nog heel veel gelukkige Frans-, paard- en poesjaren!!

Groetjes,

Wil.