Monique Meijer schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 15:06:


website:
www.anhaengernetze.de
zie onder "Heunetze"

Groeten,
Monique

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 15:03:


Hallo, Ilona,

Ben net weer terug van Raiffaisen. De afdeling paarden is aardig ingekrompen, hooinetten hebben ze alleen nog van die hele kleine voor in een paardetrailer. De grote hooinetten verkochten ze nauwelijks, vandaar uit het assortiment. Helaas....

Groeten,
Monique

trea hoex schreef op zondag 18 oktober 2009, 15:13:


Indy had het ook.

Groeten,
Monique

Mariss schreef op zondag 18 oktober 2009, 21:23:


Hallo, Mariss,
Even iets anders, ivm je vraag op paardnatuurlijk naar een flesje met tuitje heb ik aangeboden je een flesje te sturen, gratis, maar hoor verder niets. Graag een ja of nee.

Groeten,
Monique

Mariss schreef op maandag 19 oktober 2009, 11:13:


Is prima!
Groeten,
Monique

Gisteren was Lily voor het eerst absoluut niet bang gedurende bekappen. Ik kan haar hoef op mijn been leggen en rustig werken. Ze legt er geen gewicht op. Een paar weken geleden was dit nog wat link - ineens wegtrekken of besluiten op dat been te gaan staan. En ja, dan zit mijn been ertussen....

Ze stond na een paar minuten ontspannen met haar ogen half dicht terwijl ik aan het raspen was. Ze heeft nu duidelijk door dat bekappen niet erg is. Toen ik klaar was ging ze met haar hoofd tegen me aan staan en probeerde haar hoofd onder mijn jas te wurmen. Ze stond vreselijk te gapen. Ik ben erg blij dat we zover gekomen zijn.

Onze Kim is een geval apart, die staat gewoon te dansen als ik Lily bekap, zij wil ook. Even uitkrabben, even knuffelen en het is in orde. Wat een verschil als een paardje zo van een weiland afkomt, helemaal niets kan en praktisch geen slechte ervaringen gemaakt heeft. Alles is interessant voor Kim, soms wat eng, maar ze wil overal beslist aan meedoen. Net als wormkuren: geef de een een wormkuur, de ander gaat uit haar dak en wil ook. Dat die dingen smerig zijn, geeft niets. Wel makkelijk. :)

Zaterdag hebben we voor beide dames een simpel dekentje gekocht. Voor Indy had ik ook altijd een, in geval het een keer nodig mocht zijn en dat was ook een paar keer echt nodig. Wat een feest, die dekens passen. Beide hadden nog nooit een deken opgehad. Kim eerst, die vond het maar zo-zo, Lily vond het razend interessant: Kim in een andere kleur en je kunt het van Kim afplukken. Toen Lily met deken. Kim week eerst eens terug: een rood/zwarte Lily is vast niet goed. Toen overwoog de nieuwsgierigheid, want daar bungelde het prijskaartje! Beide dames waren druk bezig het prijskaartje te pakken te krijgen, op een gegeven moment had Kim hem te pakken. Een prijskaartje met plastic stukjes doorslikken leek me niet goed, heb hem dus maar uit de mond van Kim en van de deken afgehaald. Kim was het er niet mee eens en bleef snuffelen waar dat ding gebleven was. Lily stond met een vreemde blik in de ogen met de deken op. Ze snuffelde af en toe opzij aan de deken en pruttelde wat. Toen besloot ze een dutje te doen. Kim had aan de achterkant een touwtje gevonden en besloot die maar op te eten. Deken er maar snel af gehaald.....

Nu nog af en toe even oefenen, zodat ik, mocht het beslist nodig zijn, de dekens zonder stress op de dames kan leggen. Ik hoop dat we ze nooit nodig zijn.

Komende zaterdag wordt de opening van de stal breder gemaakt, de buurman van mijn moeder heeft toegezegd dat hij dan kan komen. Gelukkig, hij levert goed werk, bij hem weet ik zeker dat het stevig wordt. Ik krijg er de kriebels van als de dames opeens tegelijkertijd door de deuropening willen. Ik heb de staldeuren toch nooit dicht, dus weg met die dingen!

Groeten,
Monique

Zaterdag is het de bedoeling dat de opening in de stal aardig verbreed wordt. Nu kwam mijn vriend plotseling met de opmerking of het dak dan niet kan wegwaaien nu de wind er gemakkelijker in kan waaien. Het is een houten stal met een golfplaten dak. De wind kan onder de golfplaten door waaien. Volgens mij is het onzin dat bij een grotere opening het dak eerder wegwaait.

Graag jullie mening. Volgens mij is hier al eens een topic over geweest, maar ik kan het niet terugvinden.

Groeten,
Monique

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 20 oktober 2009, 9:43:


Onze stal is 3 meter breed en 6 meter lang, de helft is als hooiopslag in gebruik, de andere helft als schuilstal bij erg slecht weer, al staan de dames liever in de regen. De opening is nu 1 meter breed en wordt ongeveer 2 meter breed. Heel wat anders dan jouw 7 meter....

De wind waait niet vaak recht de stal in, eerder schuin.

Frans, kun jij misschien iets hierover zeggen?

Groeten,
Monique

Gisteravond tegen 23:00 uur keek ik nog even bij de dames. Kim kwam gelijk vanuit het weiland aandraven, Lily was nergens te zien. Toen ik goed keek, zag ik haar in het weiland liggen. Handig een gevlekt paard, het witte gedeelte valt aardig snel op. Een paar minuten later lag ze nog steeds; ik voelde lichte paniek opkomen. Wat als ze daar dood ligt?!

Ik besloot naar haar toe te gaan toen ze niet reageerde op mijn roepen. Toen ik haar op een afstand van 10 meter genaderd was en haar naam riep, gaf ze nog steeds geen reactie. Ik wist me geen raad, alles kwam weer terug, de wanhoop die in gevoeld had toen met Indy.

Toen ik verdorie NAAST haar stond en haar naam BRULDE kwam haar hoofd zuchtend omhoog. Geen paniek van haar kant: yieks, er staat iemand naast me, nee, gewoon: ja, zeg het eens.

Mevrouw lag gewoon DIEP TE SLAPEN. Gatver....... ik zag het al helemaal voor me....... Lily was niet zo blij met de storing, ze moet wel erg fijn geslapen hebben. Ze ging staan, na een paar keer vreselijk gapen stond ze me nors aan te kijken. Dat verrekte paard.... me zo laten schrikken.

Goed te weten dat mevrouw dus als een dooie slaapt.

Bah, wat ben ik geschrokken.....

Groeten,
Monique

sibyl de jager schreef op vrijdag 23 oktober 2009, 11:39:


Ik wilde het filmpje ook bekijken, dacht dat het aan mijn computer lag. Het is er afgehaald? Jammer....

Monique

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 23 oktober 2009, 12:26:


Pffffffff........ wat moeilijk....... zie Indy weer voor me.

Indy had veel baat bij Shiatsu en Jack Meagher, dit kun je in samenwerking met de behandelende therapeut ook zelf leren, om je paard tussen de behandelingen door aan de praat te houden. Jack Meagher kan erg hard zijn, maar het viel me op dat Indy er op het laatst gewoon om vroeg. Ze liep stukken beter na een behandeling en ik kon haar zelf ook helpen.

We zijn er nooit 100% achtergekomen wat Indy nu eigenlijk had. De ataxie was duidelijk, de diagnose varieerde van vergiftiging tot kanker. Bloedonderzoek gaf ook geen duidelijkheid.

Wil je wel mailen met welke therapeuten ik goede ervaringen heb? Heb ook nog wat boeken / printjes met info liggen, stuur ik graag naar je toe als je interesse hebt.

Sterkte.
Monique

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 23 oktober 2009, 12:19:


Achteraf kan ik er ook erg om lachen, maar op dat moment schrok ik me rot.

Monique

Ans Jondral schreef op vrijdag 23 oktober 2009, 15:14:


Ik hoor het wel!

Groeten,
Monique

Böske schreef op zaterdag 24 oktober 2009, 11:49:


Mooi filmpje Eddy, maar wat is hier nu zo bijzonder aan?
Ik schrik hier eerlijk gezegd wel van, ik had veel meer verwacht na al jouw uitspraken.......

Monique

Zaterdag heeft een buurman van mijn moeder onze stal verbouwd: de deuropening is een heel stuk breder geworden. In de stal hebben we een hooinet van 1m x 1,50 m opgehangen. Lily en Kim vonden het eerst erg vreemd zo'n brede opening, maar toen ze het hooi in de gaten kregen was alles in orde. Beide dames staan nu fijn samen uit het net te knabbelen. Krijgen ze het plotseling tegelijkertijd in hun hoofd naar buiten te gaan, dan past dat. Ze gaan overdag regelmatig samen naar het weiland om onder de eik te suffen. Eten is ineens niet meer zo belangrijk, Lily eet rustig, ik heb de indruk dat ze voldoende binnenkrijgt per hap, het net frustreert haar niet. Kim vindt het helemaal geweldig, ze frutselt sowieso graag overal aan. Ik zal vanavond wat foto's plaatsen in het fotoalbum "Lily en Kim".

Onze buurman daarentegen maakt zich ernstig zorgen. De deuropening is zo groot, hoe moet dat als het straks kouder wordt? Dat Lily al op veel plaatsen 10 cm lang haar heeft en Kim een harige bal op pootjes is overtuigt hem nauwelijks. Ze staan overdag steeds in de regen, als het straks sneeuwt hoe moet dat dan? Dat is toch veel te koud? Als ze in de regen of sneeuw willen staan, dan moeten ze dat zelf weten!

Ik heb hem getroost met het feit dat ik zo de klusser kan bellen en dat hij er binnen een dag een schuifdeur in kan zetten. Hij was gelijk gerustgesteld. :)

Ik heb gisteren eindelijk Lily haar geslachtsdelen kunnen ontdoen van vier jaar oud vuil - brrrrrrr te smerig voor woorden. Tot mijn verbazing hield ze zelf haar staart omhoog en liet bereidwillig alles voorzichtig schoonboenen. Op een gegeven moment vond ze het genoeg en deed ze plotseling haar staart weer naar beneden - helaas, mijn hand zat wat ongunstig en dus klem. Mijn vriend lachtte zich dood, het zal ook wel een komisch gezicht geweest zijn. Mevrouw was dan toch zo genadig om haar staart omhoog te doen; zo'n staart heeft aardig wat kracht.....

Hmpfffff..... kan me wel leukere plekken voorstellen om klem te zitten.

In ieder geval fijn dat ze zoveel vertrouwen heeft en niet meer bang is, dat maakt heel veel zaken gemakkelijker.

De injectie tegen ongedierte heeft vruchten afgeworpen: Lily heeft geen jeuk meer. Ik kan me er nog steeds over opwinden dat mensen hun paarden bewust laten verwaarlozen.

Groeten,
Monique