Zo nog weer eens een gesprekje over
bitloos?
Na 5 of zes jaar
bitloos gereden te hebben, (de ene periode wat meer dan de andere) zeg ik dat wanneer je paard met bit is ingereden het complete onzin is dat dat zonder bit niet net zo goed zou gaan.
Mensen die daar les voor nodig hebben doen dat niet voor hun paard, maar om de smoke in hun eigen hersens te laten wegblazen.
Een paard is zo'n gewoonte dier dat als hij voordien luisterde naar zijn bit, hij dit ook zal doen terwijl er geen meer in zit. Het omgekeerde is ook waar. Niet luisteren met bit, dan ook niet zonder.
Van de week viel me dat weer op. Ik nam Don mee aan zijn teugels en promt gaat zijn mond naar voren alsof ik hem meescheur aan zijn bit.
Terwijl ik hem vanaf dag 1
bitloos rijd.
Ik heb het pas nog gehad over het ( negatieve) crediet wat je opbouwt of het nu om zweepgebruik, sporen of bit gaat.
Het is dus helemaal niet iets om trots op te zijn als jouw paard ook
bitloos goed luistert en doet alsof het voor hem geen verschil maakt. Het is gewoon de ingegoten gewoonte die je paard niet anders doet reageren.
De bokken worden echter van de geiten gescheiden als het gaat om een paard wat nooit een bit in gehad heeft, dan zul je je paard moeten vertellen dat ie naar je zit kan luisteren om te snappen wat ervan hem verwacht wordt en leren om bv te stoppen zonder dat hij weet dat hij dat beter maar kan doen omdat je hem anders pijn zult gaan doen.
Dus
bitloos bij een paard wat met bit is gereden en luistert? Fluitje van een cent. Gewoon doen, gaat altijd goed.