Cindy Helms schreef op vrijdag 6 november 2009, 13:05:
> Daisy schreef op vrijdag 6 november 2009, 10:57:
>
>> Cindy Helms schreef op vrijdag 6 november 2009, 10:51:

>>>>>>>>
>>>>>>>>> Anja Seijn schreef op donderdag 5 november 2009, 22:58:
>>>>>>>>>
>>>>>>>>>> Gipsy schreef op donderdag 5 november 2009, 22:49:
Beste allemaal,
Allereerst bedankt voor het meelezen en -denken.
Alcohol (in welke vorm dan ook) lijkt mij niet zo'n goed idee. Weliswaar wordt alcohol starks ook gebruikt voor de stal-ontsmetting en zou ik mij dus kunnen voorstellen dat het inwendig ook effect zal hebben, toch vrees ik daarvan dan ook schade aan organen. Bovendien kan ik mij ook voorstellen dat het "opruimen" van de alcohol juist ook een extra belasting voor haar zou kunnen zijn. Iemand riep iets over laatste strohalm oid en daar "parkeer" ik deze optie dan ook.
Voorlopig heeft Zandora waarschijnlijk een salmonella-infectie, iets wat vaak gepaard blijkt te gaan met een worminfectie en stress. Precies deze factoren zijn bij haar aan de orde geweest en ook de symptomen (koorts, diarree, vermageren, gebrek aan eetlust) duiden daar op.
Zekerheid over deze diagnose is er vooralsnog niet, want de uitslag van de mestkweek is nog niet binnen. Bovendien wordt deze besmetting niet altijd in de eerste kweek aangetroffen. Maar er is inmiddels, behalve met onze eigen
DA en Cindy (nog bedankt!!), ook overleg geweest met de kliniek en alle deskundigen komen voorlopig op deze diagnose. En of deze uiteindelijk ook zal kloppen of niet, Zandora moet in eerste instantie "gestabiliseerd" worden ("herstel" is de volgende stap) en daarvoor moet de koorts naar beneden (vandaag nog steeds 39) en de (waterdunne) diarree bestreden worden.
Omdat Zandora nog niet aan het uitdrogen is (vaststelling DA), is het aan een infuus leggen nog niet aan de orde, iets waarvoor ze dan bovendien gesedeerd zou moet worden (dus nog een extra belasting). Om die reden is een kliniek-opname dus ook niet strikt noodzakelijk nu.
Verder is (in overleg met de kliniek) wel een behandeling ingezet zoals die ook in de kliniek toegepast zouden worden. De
DA komt dagelijks (en zo nodige meerdere keren per dag) injecties in de bloedbaan geven (sterkste antibioticum en corticosteroiden) en de kleine meid "volgen". Aan haar drinkwater voegen we elektolieten toe en 2x daags krijgt ze (in pasta-vorm) iets tegen de diarree.
Ik denk dat dit voor nu een goed besluit is, want extra stess (een van de oorzaken!) is volgens mij het laatste wat we Zandora nu moeten aandoen. In een ziekenhuis kom je als mens ook niet echt tot rust (is mijn ervaring) en als je je beroerd voelt heb je toch het liefst rust aan je kop. En hoe lief de verpleging ook is, ik zou dan toch liever m'n eigen, vertrouwde mensen en omgeving om me heen hebben (sorry Esther). Nu kan ze haar koppie in m'n armen leggen als ze dat wil (en ik merk dat ze dan ontspant), maar ook aangeven als ze liever met rust gelaten wordt. De omgeving is niet onnodig onrustig (geen andere patienten) en de geluiden zijn vertrouwd.
Ik volg tot op de kruimel hoeveel en wat + wanneer ze eet en drinkt, hou de box zo schoon als kan (diarree zo snel mogelijk eruit), etc.
Ik hoop dat we haar er zo doorheen kunnen slepen; de komende dagen zijn erg spannend. Ik hou jullie op de hoogte als er ontwikkelingen zijn.