Frans Veldman schreef op zondag 1 november 2009, 19:43:


Ik denk dat als je 24/7 buitenpaardjes onderwerpt aan dezelfde test, dat dressuur er nog steeds buitengewoon slecht vanaf komt.

Wie logisch kan nadenken ziet in, dat een dier dat gemaakt is om lange stukken rechtuit te lopen, nooit gelukkig kan worden van het bewegen op een postzegeltje waarbij het telkens moet draaien. In de dressuur wordt de beweging van het hoofd beperkt. Het hoofd van het paard is als de staart voor een kat. Als je m vrij laat kan een paard prima compenseren voor het ruitergewicht. Hou je het hoofd vast, al dan niet met bit, moet je allerlei trucs gaan uithalen zodat het paard weer 'goed' gaat lopen.

Sandra van Bommel schreef op zondag 1 november 2009, 20:02:


Dan moeten ze een andere onderzoeksvraag formuleren. Het ging hier om het soort sport.

De pony van een goede vriend van me reageert overgevoelig op aanrakingen. Ze is een merrie met een behoorlijke kop erop, ze is slim en heeft een karakter waar je u tegen zegt. Mijn eerste ontmoeting met haar was dat ik met die vriend van me stond te praten in de weide. De pony kwam op me aflopen en toen ze me passeerde deelde ze een gerichte tik uit tegen mijn knie. Ik was totaal perplex. Ze is nooit mishandeld en heeft geen slecht verleden, ze heeft eerder juist een luizenleven gehad. De moeder van de pony had een dergelijk karakter.

Als je haar wil poetsen en je komt aan haar kont reageert ze met zwiepen en wegdraaien. Onze Vanilla heeft dat ook een klein beetje, maar niet zo heftig. En onze Vanilla is vroeger wel mishandeld geweest.

Als je deze pony wil berijden, dan stuift ze weg als je alleen maar dénkt aan ietsje harder. Ze gaat met slippende achterhoeven, het klinkt zowat als gierende banden, direct keihard voorwaarts.

Ik heb vandaag wat grondwerk met haar gedaan, ze is nogal dominant. En ik heb nog even op haar gezeten, ze ontspande wel iets (ik reed haar bitloos, was haar eerste keer). Maar hebben jullie nog meer tips voor deze overgevoelige hypersensibele raket?

Met kerst komt ze bij ons logeren en kan ik de tijd voor haar nemen.

Met deze pony is het ook nog eens zo dat als je haar kont of uberhaupt de achterkant aanraakt dat je meteen een paar hoeven in je nek hebt liggen. Er naar wijzen is al bijna zelfmoord.

Ze is niet zo groot, waardoor ze niet geschikt is voor volwassenen om op te rijden. (Ja ik kan er nog wel op, want ik ben maar 1.65m). Maar door haar gedrag is ze niet echt geschikt voor kinderen. Met als gevolg dat madame het helemaal voor elkaar heeft: kijken, eten, schijten en niet werken.

Piet schreef op maandag 2 november 2009, 9:16:


Zoiets ja

Er zijn al verschillende 'dokters' bij mevrouw pony geweest, ze mankeert niks. Ik durf haar niet eens te bekappen, behalve als ik haar zou sederen. Ze slaat het licht zó uit je ogen.

Ik zal jullie tzt op de hoogte houden van mevrouw Monster

Nou vandaag was het dan zo ver. Ik had de eerste les 'natuurlijk paardrijden' met de leerlingen, zónder paarden Hevig teleurgesteld natuurlijk dat we niet echt gingen rijden, maar ja het is niet anders.

Ik heb mijn verhaal afgestoken over natuurlijke huisvesting en wat opdrachtjes gemaakt voor ze. Ze waren goed bezig en hingen aan mijn lippen. Ik vertelde alle gezondheidsnadelen van op stal staan. Één leerling: "U zegt dus nu eigenlijk dat op stal staan slechts is"

Inderdaad goeie conclusie

Volgende week 'bitloos paardrijden' ze mogen alle bitten die ze hebben meenemen en die gaan we in twee paardenschedels leggen. Teugels eraan en dan moet eentje de schedel vasthouden en de ander moet voelen in de mond wat er gebeurt. Iets in die strekking.

Ik ben benieuwd.

Het moet niet gekker worden. Iemand stuurde ons bedrijf een email met de vraag of wij een bepaalde pensionstal geschikt vinden om paarden neer te zetten. (Deze pensionstal heeft héél veel paarden en maar één paddock, weides zijn in de winter amper in gebruik, lees; zo goed als niet ). We hebben onze visie er op gegeven, vermeldt wat de nadelige gevolgen zijn voor de gezondheid van een paard dat teveel op stal staat en een andere pensionstal in de buurtl die een paardwaardiger bestaan biedt aan paarden aangeraden.

Krijgen we als reply dat die persoon hele andere bedoelingen had met zijn email en ons nu aan gaat klagen voor laster.

Veel plezier. Eerst iemands mening vragen en dan aanklagen.

Gaan ze zeker ook de DB aanklagen wegens een lastercampagne tegen pensionstallen die paarden veel te lang op stal houden en te weinig ruimte bieden aan bewegingsvrijheid.

Misschien moet paardnatuurlijk ook maar eens aangeklaagd worden. Als je PN goed leest zou je zomaar tot de conclusie kunnen komen dat paarden slecht gehuisvest zijn op de manege van de buren.

Anja Seijn schreef op donderdag 5 november 2009, 9:39:


... en machteld van dierendonck

"Het tevreden paard"

Jean Mclean schreef op donderdag 5 november 2009, 18:09:


Erger nog, je moet vaak naar een donker hoekje voor bitloze hoofdstellen en ze flink afstoffen. (Epplejeck heemskerk)

Baai de wee arno komt straks alleen bekappen, ik moet werken. Maar bij deze alvast groetjes

HATSJIE

ik heb last van een allergische reactie

Wij (Arno en ik) komen ook

Lange knul met baard en klein meisje, zie avatar-foto

Spirithorses schreef op vrijdag 6 november 2009, 11:39:


tja en dan helpen zelfs anijsstokjes niet meer

muriel schreef op zaterdag 7 november 2009, 12:36:


misschien moeten we maar stickertjes op onze truien plakken

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 7 november 2009, 14:59:


Ik onderbouw het liever

Als hij aan ons advies vraagt over of wij manege XXX geschikt vinden, raad ik dat af en wel onderbouwd en beargumenteerd.

Tja en als dat dan tegen het zere been is kan ik daar weinig aan doen. Iemand met een kluitje het riet insturen en zeggen bij stal ZZ zijn ze beter af, leren ze niks van.

Kijk dat hij zo woest reageert zegt natuurlijk al genoeg over dat hij wel voelt wat er mis is. Als iemand tegen mij zegt dat ik een dierenbeul ben dat mijn paarden nu in de regen staan, haal ik mijn schouders op