Ans Jondral schreef op vrijdag 20 november 2009, 13:13:


En ik ben van één kopje weedthee ontzettend ziek geworden, ik zat op de wc met een bak onder mijn neus en het liep er aan alle kanten uit. Ondertussen was ik heel helder in mijn hoofd, maar kon ik mijn lichaam niet meer sturen. Ontzettend onplezierig en zeker geen aanrader.

Heb het grote plantenboek er even op nageslagen, pijnstilling bij artrose, de belangrijkste planten:
Verminderen ontstekingsfactor en pijnstillend: Boswellia serrata (wierook), Filipendula ulmaria (moerasspirea), Harpagophytum procubens (duivelsklauw), Salix alba (wilg), Zingiber officinalis (gemberwortel).
Draineren via nieren, voeren zuren en stofwisselingsgiften af: Betula pendula/pubescens (ruwe/zachte berk), juniperus communis (jeneverbes), Solidago virgaurea (guldenroede, vinden mijn paarden erg lekker), Urtica dioica (brandnetel).

Misschien heb je er wat aan, misschien niet...

Els.

Ans Jondral schreef op vrijdag 20 november 2009, 13:45:


Het boek dat ik heb staan alleen aanwijzingen in voor mensen. Berk kan bij zwangerschap geen kwaad, bij Wilg is het niet bekend. Kan via de moedermelk bij zuigelingen huiduitslag geven.
Maar hoe dat bij paarden zit, kan ik niet zeggen.

Duivelsklauw zit dus een aanzienlijke hoeveelheid koolhydraten in. Het wordt aan honden met pijnklachten door slijtage gegeven en schijnt bij de één wel en bij de ander niet te werken. Wat bij planten belangrijk is, is dat je het geruime tijd doorgeeft. Vaak helpt het in het begin nauwelijks, maar als je het langere tijd gebruikt wel.
Bij mij werkt duivelsklauw niet, maar wilg wel. Ik maak daar dan thee van. Heb ook tinctuur geprobeerd, maar dat verdraagt mijn maag niet (terwijl het volgens het boek juist andersom zou zijn, dat de thee dus maagklachten geeft). Het duurt ongeveer 4 tot 6 weken voor je optimaal resultaat hebt, dus je moet niet te snel opgeven.

Els.

Vandaag de hoeven van Boully en Willem even bijgewerkt. Er hoefde nauwelijks iets af, eigenlijk alleen nieuwe afronding gemaakt en de steunsels gedaan.

Het was drie weken terug dat we ze voor het laatst hadden bekeken. Toen was bij Willem een voorzichtige holling bij de punt van de straal van de achterhoeven te zien. Vandaag was dat daadwerkelijk een enorme kuil! Je ziet zijn hoeven op het moment heel snel veranderen. Ook voor begint de zool weer minder plat te worden.

Het enige dat we veranderd hebben is de voeding. Willem leek de laatste jaren van maar een ietsje te lang op het gras telkens gevoelig te lopen. Dan hield ik hem er een paar dagen vanaf en dan liep hij voor het oog weer goed.
Zo'n 3 maanden terug heb ik besloten dat ik dom bezig was en heb ik hem helemaal van het gras afgehouden. Hij krijgt alleen nog hooi, water en een liksteen. Verder is er niets voor hem veranderd. Hij beweegt niet meer of minder, we zijn niet anders gaan bekappen.

De laatste jaren had hij eigenlijk voortdurend platte zolen. Die worden nu hol. Dat moet dus écht van de voeding komen.

John is er nu eindelijk ook van overtuigd dat Willem niet meer op het gras mag/kan.
Ik blijf het zelf wonderbaarlijk vinden dat alleen de voeding zoveel uit maakt in de hoeven.

Els.

Christel Provaas schreef op zondag 22 november 2009, 18:03:


Jeetje, wat een boel vragen , gaat 'ie:
1. Rode van de Welkoop, merknaam weet ik even niet. De paarden gebruiken de stenen niet heel intensief. We hebben er in iedere box 1 hangen en er gaan er hoogop 2 per jaar door, dus 1 per paard per jaar.
2. Willem draaft nu weer over onze betonplaat om Boully weg te jagen.en dat heeft hij lang niet gedaan. Ik werk door omstandigheden niet met de paarden. Tijdens een gevoelige periode na te veel gras, liep Willem zelfs om de betonplaat heen en vermeed hij ook de stal met betonvloer. Nu staat hij met het slechte weer meestal binnen.
3. Witte lijn was niet echt slecht, wel wat verbreed. Achter lijkt hij nu smaller te worden, voor zie ik dat nog niet.
4. Tja, daar zitten we nog over te denken, hoe we het gaan doen. Sinds Willem alleen hooi krijgt, staat Boully zo'n 6 uur per dag alleen op het land (zijn we nu even mee gestopt door de berichten over schimmels in lang gras en die niet uit te spreken aandoening...). We hooiden het grote land 2 x per jaar en hadden de paarden zomers op de "punt". We hopen dat we het grote land nu 3 x per jaar kunnen hooien, maar dat hangt van het weer af. We gaan deze winter eigen hooi te kort komen en moeten dus bij kopen (is al geregeld met een buurman). Boully kan dan van de zomer op de "punt" lopen en zal daar gras zat aan hebben.

We gaan het allemaal wel zien. Ik ben heel benieuwd of Willem nu in zijn geheel ook wat beter in zijn vel komt te zitten. M.i. zal e.e.a. niet alleen van invloed zijn op zijn hoeven. Heb besloten het allemaal zijn tijd te geven en eerst het voorjaar maar eens af te wachten.
Verder ben ik blij dat John nu ook daadwerkelijk kan zien wat voor invloed het gras op Willem zijn hoeven heeft. Hij ziet veel minder snel dan ik dat een paard gevoelig is en vond nogal eens dat ik overdreef. Nu we de hoeven zo zien veranderen is hij ook overtuigd en denkt mee in het oplossen van de nieuwe vraagstukken waar we tegenaan lopen.

Els.

Nils Vellinga schreef op zondag 22 november 2009, 20:11:



Geen voordroog, echt hooi en van eigen land.
Dat is iets wat mij ook verbaasd. Het hooi is hetzelfde gras, maar dan alleen gedroogd. Schijnbaar gebeurt er toch iets tijdens het droogproces waardoor Willem van het hooi geen last heeft en van het gras wel.
We hebben aardig veelsoortig gras, geen paardenmengsel en vaak nogal wat kruid als paardenbloem, kleine berenklauw, klaver en madelief.

Ach ja, een track. Het is een leuk idee, maar ik denk voorlopig niet haalbaar voor ons. Bovendien moet ik dan weer oppassen voor gras wat razendsnel terrein wint. We hebben rondom sloot en op de slootkanten groeit het gras heel snel. De paarden hebben nu de beschikking over een stuk beton bij de stal, een modderige paddock en een zeer ruime zandbak. We willen nog een verhard pad aanleggen vanaf de bak naar een weide hek bij de straat, dat loopt dan door het grasland. Dat zouden we dan ook aan de paarden kunnen geven, dan kunnen we bijv. aan het eind hooi voeren en zullen ze meer gaan lopen. Maar dat is nog toekomstmuziek.

Els.

trea hoex schreef op maandag 23 november 2009, 10:18:


Moeilijke vraag...
Eerst maar de achterhoeven, want daar zie ik de meeste verandering. Bij een volgelopen zool denk ik aan een heel dikke zool met diepe straalgroeven. Dat had Willem zeker niet. Ook de straalgroeven waren vooral aan de toonzijde heel ondiep. Dit wijst volgens mij dan toch op een hoefbeen wat "naar beneden" gezakt is. Een drie weken terug verscheen er een duidelijk rond kuiltje aan de voorzijde van de straal. Ik heb dat bij Froukje ook gezien een aantal maanden nadat we bij haar waren begonnen met NB. Voor zover ik begrijp betekent dat dat het hoefbeen weer aanhechting vindt aan de hoefwand en dus minder op de zool gaat steunen (Als ik het goed zeg...). Gisteren bij Willem dus echt een enorme sprong vooruit. De zool raakt nu alleen op een wat brede lijn langs de hoefwand de grond nog.
Een verklaring is moeilijk. Mij lijkt het dat de lamina boven in de hoef dus niet slecht is geweest, dat het probleem meer aan de onderzijde zat. Dan hoeft er niet zo heel veel hoefwand aan te groeien om weer een betere verbinding te krijgen. En ik heb altijd begrepen dat het niet de zool is die het hoefbeen omhoog drukt, maar de hoefwand en lamina die het hoefbeen omhoog trekken.
Willem staat op het moment juist veel op het beton, terwijl hij van de zomer meer in de bak en op zachtere ondergrond liep, dus dit lijkt juist contra aan wat jij schrijft.

Bij de voorhoeven is de zool minder vlak dan hij was, maar nog niet zoals hij zou horen te zijn. Daar gaat het dus allemaal wat trager. Opvallend was wel dat Willem vanmorgen in volle draf over het beton aankwam en een ouderwetse sliding maakte voor de stal en dát heb ik hem al heel lang niet meer zien doen. Lijkt me dan toch dat het hem zeer heeft gedaan en dat dat nu niet meer zo is.

Ik heb inderdaad ook het gevoel dat Willem constant rond bevangenheid hing. Maar dan hangt het er van af wat je onder bevangenheid verstaat. Het was bij hem zeker niet zo dat de hoefwand in zijn geheel had losgelaten. Verwacht bij hem meer dat het irritatie/ontsteking van de zoollederhuid is geweest door druk van het hoefbeen op de zool.

Het hoe en waarom kan ik (nog) niet zo goed inschatten. Soms denk ik dat het wat te maken heeft met iets van vochtophoping in de hoeven, maar dat baseer ik helemaal op ervaring met mijn eigen lichaam. Ik houd al van mijn tienertijd af ontzettend veel vocht vast, wat zich vooral laat zien in mijn handen, voeten en onderbenen, rechts meer dan links. Heb er al allerlei dingen tegen gedaan en diëten voor gevolgd, maar dat hielp niet. De huisarts wil me al jaren aan de steunkousen hebben. Sinds ca. een half jaar volg ik een laag-koolhydraten dieet en tot mijn verbazing ben ik het vocht in mijn handen en benen voor het grootste deel kwijt. Links helemaal, rechts is mijn voet aan het eind van de dag nog iets opgezet, maar veel en veel minder dan het was. Het hoe en waarom begrijp ik daar niet van, maar het heeft zeer zeker iets met mijn voeding te maken.
Pete Ramey schrijft ook ergens in een artikel over HB over mensen met suikerziekte die witte lijnen of vlakken in de nagels krijgen, daar waar de nagel van het bed heeft losgelaten. Die lijntjes zijn bij mij nu aan het uitgroeien en ik heb geen suikerziekte...
Zo kan je misschien ook naar Willem zijn hoeven kijken. Dat de lamina hier en daar heeft losgelaten en daardoor te zwak was om het hoefbeen vast te houden. Door zijn voeding aan te passen wordt de lamina sterker, etc., etc.

Ik hoop op de opleiding die ik nu volg wijzer te worden wat dat aan gaat, maar dat kan nog een paar jaar duren, want ik ben net begonnen.

Els

Tjonge wat veel vragen , weer.
Ik ga proberen nog wat tussen je tekst in te zetten, maar ben heel slecht in knippen en plakken, dus weet niet hoe het er uit gaat zien...
trea hoex schreef op dinsdag 24 november 2009, 13:17:

Dat is dus mijn beeld van een volgelopen zool Weet echt niet of dat goed is.
Nou, ik zou niet zeggen dat dat voor alle koudbloeden zo is. Mijn eerste twee fjorden en Willem lopen van nature behoorlijk op de achterhand, hadden ook allemaal een niet zo heel lange rug. Boully loopt duidelijk meer op de voorhand en sleept met zijn achterbenen. (Maar die heeft ook een schoft en dat hóórt niet bij fjorden! Niet dat dat wat met het op de voorhand vallen te maken heeft, hoor, maar Boully is een beetje onfjords, bedoel ik)
Ja, maar dat kuiltje is nu al een hele kuil. Eigenlijk had ik van het hele proces foto's moeten nemen, maar ik verwachtte dit niet en zeker niet zo snel. Ik zal als het weer opknapt wel kijken of er nog wat te zien is
Ja, dat heb ik ook altijd begrepen. Daarom begrijp ik het ook niet en moet maar gokken wat er gebeurd is.
John, mijn man, zag ook niet dat Willem moeilijker liep, wel dat hij niet over de betonplaat ging, maar John vroeg zich niet af waarom. Dus ik kan me voorstellen dat dat bij Enya al helemaal niet op valt.
Heb ik nog niet echt op gelet. Het is hier heel nat en hoeven zitten voortdurend onder de natte of droge bagger, dus het valt ook niet zo op. Zal er eens naar kijken. Willem zijn hoeven flairden i.i.g. niet.

Tja, ik heb die dvd serie niet en heb me er sinds Froukje ook niet meer zo in verdiept, dus je kan zomaar helemaal gelijk hebben

Hihi, hij komt niet meer op het gras en onze bak is te zwaar om iets aan af te kunnen lezen. De paddock is een grote modderpoel. Ik vind dat hij veel beter loopt, meer kordaat, meer zeker. Maar ik ben de enige die het ziet.
.
Praat me niet over mijn huisarts... Ik zoek alles zelf uit, huisarts wil me alleen maar vol stoppen met troep en dat slik ik niet.
Mijn schoonzusje in Canada is nogal zwaar geworden door het stoppen met roken. Kreeg van de huisarts dáár als dieet: geen brood, geen aardappels, geen rijst, geen pasta, om af te vallen! (Dat ze dat niet ziet zitten is een ander verhaal)
Had weinig keus, moest iets proberen. Ik kon nauwelijks meer lopen en kreeg na twee regels schrijven al pijn in mijn handen. Had helemaal niet verwacht dat ik door dit dieet vocht kwijt zou raken, kan ook nog niet verklaren waarom dat zo is. Ik heb in het verleden wel eens vochtafdrijvende kruiden gebruikt, dat hielp ook, maar mijn maag ging er van op zijn kop.

En nou is mijn bericht vol

Arabesk schreef op dinsdag 24 november 2009, 15:32:


Ja maar, je weet toch dat we op kleigrond zitten?? Als het alleen een kwestie van schrikdraad en paaltjes was, was het geen probleem. Maar doe je dat hier, kan er 70% van het jaar geen paard op lopen... Bovendien groeit er dan toch weer gras en dat is iets wat Willem dus niet moet hebben.
Volgens mij de simpelste manier om hier een track aan te leggen: (anti)worteldoek, daarop iets van stoepranden en daartussen zand of verharding. En dat kost veel geld en veel energie .
We zijn al jaren aan het kijken naar een voor ons betaalbare en haalbare manier om een pad van achter de stal, langs de bak, naar het weilandhek te maken. Een pad waar we ook met een auto met bijv. trailer over kunnen rijden. Het zal er eens wel komen, maar vraag me niet wanneer.

Els.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 24 november 2009, 16:55:


Dat klinkt goed! Zal er eens naar gaan kijken. Ben bang dat een vrachtwagenchauffeur onze brug wel niet over durft... Gaan ze wel met een grote tractor met een vracht zand over, maar die lui kennen de landbouwbruggen hier in de omgeving
Er valt vast wel een mouw aan te passen.

Bedankt voor de tip!

Els.

Christel Provaas schreef op woensdag 25 november 2009, 7:49:


Hoi Christel,

En merk je nog verschil in temperatuur nu hij zonder ijzers staat of is dat om het even? Ik bedoel, voel je verschil tussen toen met ijzers en nu? (Of kan je dat niet zeggen, is immers puur een gevoelskwestie)

Els.

Spirithorses schreef op dinsdag 24 november 2009, 22:52:


Nog even een vraagje aan mensen met "puinervaring". Volgens John heeft een buurman van ons een jaar of twee terug ook een dergelijk puinpad aan laten leggen maar kwam daar nogal veel glas en ijzer en dergelijke uit het puin omhoog. Is dit gewoon of is dit een andere soort puin? Weet iemand dat? (Het is voor John de reden om dus geen puin te gebruiken.)

Els.

Maria Delavega schreef op zondag 29 november 2009, 16:52:


Wat verdrietig, Conny.
Sterkte met alles!
Doe maar kalm aan, dit soort verdriet vraagt gewoon heel veel tijd.

Els.

stichtingPMP schreef op donderdag 3 december 2009, 9:15:


Het is ook helemaal niet zo vreemd, hoor, die huiduitslag door beweging etc.
Afvalstoffen die om wat voor reden dan ook niet meteen door het lichaam worden uitgescheiden kunnen worden opgeslagen in allerlei soorten weefsel, tot de tijd er rijp voor is om ze op te ruimen. Dit gebeurt meestal in vetweefsel of andere soorten bindweefsel, maar het kan ook in op dat moment niet zo heel belangrijk spierweefsel zijn. (Als er heel veel afvalstoffen niet uitgescheiden worden kan dat dus tot problemen leiden in de weefsels waarin ze worden opgeslagen).
Maar goed, ga je deze weefsels aanspreken, in Namkje haar geval dus het spierweefsel, dan komen de afvalstoffen vrij en zoekt het lichaam een manier om ze eruit te werken. Dat kan via normale weg, als zweet, slijm, ontlasting, urine, maar ook via de huid als pukkels e.d.
Namkje is zich zelf dus als het ware aan het reinigen.

Els.

Mariette Stegwee schreef op vrijdag 4 december 2009, 8:02:


Vorig jaar heb ik Froukje naar de voor ons meest gunstige plek op ons eigen land gebracht. Dat gaf voor haar geen stress, omdat dat bij het hek was waardoor we normaal naar de weg liepen. Daar heeft de da haar in laten slapen.
Willem kon het zien, maar stond niet heel dicht bij. Hij heeft nog wel een tijdje bij haar gelopen. Eerst bleef hij bij haar in de buurt, maar al na een uurtje keek hij niet meer naar haar om. Ze heeft daarna nog een kleine dag aan de weg gelegen, daar had mijn man haar met de trekker heengesleept. Willem was toen heel rustig. Pas op het allerlaatst, toen de kadaverwagen met haar wegreed, heeft hij één maal gehinnikt.
Boy, onze hond hebben we ook op het land in laten slapen. Toen ik er met Bella, onze andere hond naar toe ging, ging ze naast hem liggen. Toen ik weer naar huis ging, ging ze met me mee. ´s Avonds hebben we Boy begraven. Bella heeft toen nog heel even naast hem gelegen en gezien dat hij in de kuil ging. Ze heeft er geen enkel probleem mee gehad dat hij weg was.
Zelf denk ik dat het wel belangrijk is dat dieren afscheid van elkaar nemen. Onze poes heeft deze keer ook afscheid kunnen nemen van Boy en had er nu geen probleem mee. Bij onze andere hond Bessie heeft ze geen afscheid kunnen nemen en daar heeft ze nog dagen naar lopen zoeken.

Els.

trea hoex schreef op zaterdag 5 december 2009, 19:06:


Hoi Trea,

Foto´s zien er goed uit! Duidelijke vooruitgang. Blijf me er telkens weer over verwonderen hoeveel zelfhelende kracht er in zo´n paard en hoef zit.

Els.