Anja Seijn schreef op zondag 22 november 2009, 11:40:


Gevonden! Thanks.

Noortje schreef op donderdag 26 november 2009, 9:59:


Misschien een keer een osteopaat laten komen? Kan zijn dat druk op die plek (tuig spant aan wanneer hij loopt en de wagen trekt) pijnlijk is. Osteopaat kan precies voelen wat waar mis zit. En is er niks mis, dan heeft ie inderdaad een leuk spelletje bedacht. Ik zou eerst uitsluiten dat er iets anders aan de hand is....
Succes!
Simone

Noortje schreef op donderdag 26 november 2009, 12:36:


Zelf denk ik ook dat dieren nooit 'faken' en je een signaal altijd serieus moet nemen. Wel kan bepaald beloond gedrag inslijten, maar in dit geval denk ik echt eerder aan een blokkade/irritatie. Ik zou gaan voor de osteopaat! Die kan niet alleen de juiste diagnose stellen, maar ook het probleem oplossen en advies geven om herhaling te voorkomen. Soms zit het in heel kleine dingen, zoals het steeds met de borst tegen een rand/wand moeten aanleunen om bij het voer te kunnen. En ja, sommige klachten blijven heel lang onder water/bouwen zich langzaam op tot een bepaalde grens bereikt is en ze ineens zichtbaar worden.
Simone

trea hoex schreef op donderdag 26 november 2009, 13:02:

Yep, dat is zo. Beetje raar voorbeeld misschien, maar bij overledenen 'groeit' het haar ook nog eventjes door. En nog een ander voorbeeld: afgelopen jaar hebben wij (onbehandeld) gekloofd eikenhouten palen als weideafrastering laten zetten. En wat denk je....uit een paar van die palen begonnen ineens zijtakjes te groeien, met blad en al! Na een week of wat verdroogden die takjes en hield de 'groei' op.
Ten aanzien van het hooi zeggen de boeren hier in de omgeving dan ook dat het eerst moet 'besterven' voordat je het mag voeren.
Simone

Frans Veldman schreef op dinsdag 15 december 2009, 21:39:


Wilg, beuk, berk, eik, els, meidoorn, eglantier en takken van fruitbomen vinden ze erg lekker. Vlier en bospest minder (eten ze nauwelijks van). Ze krijgen hier het snoeihout (moeten ze wel delen met de geiten) en als ze er zelf bij kunnen helpen ze een handje met snoeien (grrr). Vooral de wilde hagen langs delen van de wei zijn favoriet. Ik heb nog nooit problemen als koliek, diarree etc. gezien. Wat ik bijzonder vind is dat de stekels van de meidoorn en de doornen van de eglantier ze niet tegenhouden lekker te smullen van die takken. Auw!
Simone

amar schreef op maandag 4 januari 2010, 9:54:


Hoi,
Geen idee, maar je zou het aan een natuurgeneeskundig therapeut kunnen vragen. Die kun je vinden op de site van betreffende beroepsvereniging: www.bcnd.nl
Groet,
Simone

Anja Seijn schreef op maandag 4 januari 2010, 23:59:


Ziektewinst
Simone

Hallo mede-forumleden,

Een poosje geleden heb ik een vraag gesteld over ideeën m.b.t. het opbouwen van conditie/werk/lopen/etc. Helaas kreeg ik daar 0 reacties op. Eens kijken of het nu wel lukt. Misschien dat een serieuze vraag in deze tijd van scheldpartijen en mekaar voor rotte vis uitmaken een welkome afleiding is. Zoniet, dan is het inderdaad een beter idee het forum te degraderen tot vuilnisbelt en een aparte Wikilijn/kennisbank te openen waar we het wèl met elkaar over paarden kunnen hebben.

Oké, na deze frustraties nog even mijn vraag incl. achtergrond:
Ik ben helaas al een poos niet meer aan het rijden met mijn paard. Dat is natuurlijk vreselijk jammer en ik wil graag de draad weer oppakken. Dat wil ik wel een beetje verantwoord doen. Met andere woorden: niet te hard maar ook niet te voorzichtig van stapel lopen.

Wie heeft ideeën over hoe ik 'met beleid' aan de gang kan?

Dank alvast en

groet'n uut een ondergesneeuwd Emst
Simone

angelique hage schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:49:


Heey buuf!
Dat is afgesproken :)
Heb jij het beestenspul nu achter het huis lopen? Ik zie ze niet meer in de strook achter ons namelijk.

Arno8 schreef op dinsdag 5 januari 2010, 12:06:


Dank voor je reactie(s) :)
De paarden staan hier (uiteraard) altijd buiten en hebben alle ruimte om zich lekker uit te leven als ze willen.

Bijzonder trouwens dat de conditie na een paar weekjes stal zo snel weg is. Ik bedoel daarmee ook: kennelijk lopen de paarden meer op een dag als ze buiten de ruimte hebben dan je op het eerste gezicht ziet/denkt. Het allergrootste deel van de dag (oké, 's nachts zie ik ze niet en dat is toch de helft van de dag) zie ik ze een beetje scharrelen, dommelen en in de basishouding staan (= eten). Kennelijk, jouw verhaal lezend, voldoet dat aan de bewegingsbehoefte en blijven ze conditioneel aardig op peil?

Die bewegingsbehoefte waaraan dus slechts voldaan wordt wanneer een stalpaard voor een uurtje uit z'n box getrokken wordt verklaart daarmee denk ik ook het exploderen wanneer zo'n dier eventjes los mag in de wei? Ik zie dat hier nogal eens in de buurt (en hiermee treedt het mechanisme van de self-fulfilling prophecy op: je kunt je paard maar beter niet - en al helemaal niet samen met andere paarden - in de wei zetten want ze raken er alleen maar geblesseerd door). Mijn paarden doen nooit zo idioot. Daarom worden ze voor luie en te dikke (= vertaling van grasbuik) knollen versleten 'omdat ze nooit hoeven te werken'. En die exploderende stalpaarden vinden ze prachtig. Wat een temperament!

Zeg je dat - op voorwaarde dat aan bovenstaande basisbehoefte wordt voldaan - ik niet zo gauw bang hoeft te zijn een paard te overvragen (los van extreme situaties zoals moeilijke - gymnastische - oefeningen en lange draf-/galopsessies)? Met andere woorden: klim lekker op je knol en ga een buitenritje maken van 1 of 2 uurtjes, beetje afwisselend stap, draf en wat kleine galopjes?

Simone

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 5 januari 2010, 12:47:


Heyy Eddy :)

Wat voor ideetjes heb jij om leuke dingen te doen in de bak? Het meest enerverende dat ik tot nu toe heb kunnen bedenken in mijn bak is zogenaamde parcoursjes uitzetten met springmateriaal en pilonnen (slalom, mikado-achtig liggende balkjes over klunen, etc.). Maargoed....daar houdt mijn fantasie dus op....

Simone

Arno8 schreef op dinsdag 5 januari 2010, 12:57:


Kwestie van verhuizen?
Wij wonen hier leuk hoor. Prachtig ook zo tegen het bos aan..... We hebben alleen geen duinen maar wel wat sprintheuveltjes op de hei.

Okidokie, ik ben gerustgesteld. Dank. Als de gladheid weg is ga ik weer lekker aan mijn eigen spierpijn werken