Saffier schreef op vrijdag 27 november 2009, 12:44:


Wij bouwen het elk voorjaar op, aangezien de overgang van enkel hooi naar gras anders wel kan leiden tot gaskoliek. Ik volg het volgende stramien. Eerste 5 dagen een half uur, dan de volgende 5 dagen een uur, de volgende 5 dagen 2 uur enz...! Eigenlijk bouw je dan geleidelijk op in de periode van een maand. Het is misschien wel heel voorzichtig opgebouwd, maar ik doe het liever zo dan een kolieker.

Groetjes

Anja Seijn schreef op zaterdag 12 december 2009, 22:08:


Als er iets op touw gezet wordt, wil ik gerust mijn bijdrage doen. Heb er al eentje van de slacht staan hier thuis en ben financieel niet in de mogelijkheid om er een paard bij te nemen. Maar maandelijks een kleine bijdrage wil ik wel doen.

Groetjes

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 18 december 2009, 23:35:


Ik ben het hier eigenlijk wel mee eens. Je lesgeven moet afgestemd zijn op je doelgroep. En dat heeft inderdaad niets met leeftijd te maken,maar eerder met vaaridgheden, kennis, ...
Er zullen trouwens altijd mensen zijn die het beter kunnen en ik denk dat als lesgever het belangrijk is je altijd te blijven bijscholen, je kennen en kunnen verder te ontplooien. Er zijn zoveel mensen waar we iets van kunne leren, al is het maar hoe het niet moet.
Dus ik denk dat openheid ook een belangrijke factor is!
Daarbij komt nog dat sommige mensen nu eenmaal niet goed kunnen lesgeven. Heel bekwaam zijn met paarden en fantastisch mooie dingen doen, maar het gewoon niet zo goed kunnen overbrengen. Omdat paarden trainen toch heel vaak te maken heeft met een gevoel. Je moet het soms gewoon voelen. Tja, en hoe leg je dat uit.
Trouwens al doende leert men. Lesgeven is een kunst op zich. Trouwens ik denk ook niet dat je alles perfect moet beheersen om les te kunnen geven. Dat is trouwens utopie, niemand kan alles.