Coralie schreef op zondag 29 november 2009, 13:18:


Is het niet een beetje hetzelfde als "ik lijk op mijn vader en mijn zus op mijn moeder"?

Cindy Helms schreef op zondag 29 november 2009, 14:05:


Cindy, als je grensoverschrijdend cursussen wilt gaan geven ... midden van Nederland .... ik heb de ruimte!

Merel Stoffers schreef op zondag 29 november 2009, 15:55:


Cindy ... ik ga je schrijven Zingen is niet zo'n goed idee, de tegels trekken krom als ik een deuntje zing

Merel & Martine ... we hebben het nog steeds over de workshop van Cindy hé ... niet over TTouch toch?

Ik weet wel waar TTouch gegeven wordt, ongeveer in mijn achtertuin ... PTC Barneveld! http://www.cursuscentrum.nl/cursus/5/61/ttouch-paard/

stumperd schreef op zondag 29 november 2009, 16:48:

Hoi Conny!
Ik lees sinds ik op dit forum zit jouw berichtjes altijd graag en je hebt mij, na de castratie van Ingenioso en Nolasco, spontaan gebeld en tips gegeven. 'k Geloof dat we toen ruim 1 uur aan de telefoon hebben gehangen, terwijl wij elkaar helemaal niet kende en eigenlijk nog niet (persoonlijk dan hé?). Helemaal mijn bedoeling niet je weer het forum op te jagen, maar je schoot regelmatig door mijn hoofd ... zou het wel goed gaan met Conny à la Stumperd? Niet helemaal dus, maar dat is ook niet vreemd. Tijd heelt alle wonden, zeggen ze, Conny, dus neem je eigen tijd voor alles. Uiteindelijk komt het goed zonder dat je hoeft te vergeten.
Liefs,
Anja

marianne laenen schreef op zondag 29 november 2009, 19:03:


Als je ziet wat ik er soms van maak ja ... dan ga je het nog geloven ook!
Probleem: voetjes geven. Gaat altijd moeizaam en zwaar, gewoon lomp dus! Beetje freeshaping aangepakt, tenminste dat denk ik.
Wijzen naar het voetje, roepen voetje en bij het optillen van het voetje YES Wortel! Oké, dat ging best goed. Ander voetje, ook goed, nog een voetje, ook goed. Dan gaan we nu zorgen dat het voetje wat langer opgetild blijft en niet met zo'n rotklap weer op de grond gezet wordt .... dus het YES wordt ietwat later gezegd terwijl voetje gegeven wordt. Mmmmmm ... voetje? ff wachten YES. Dat ging goed, ja, slim paard en lekkere wortels ... fantastisch. Nog één keer en dan gaan we lekker wat anders doen, dus Jeen nog één keer "voetje?" (o ja en dan wijs ik ook naar het voetje wat ik wil hé?) Euhhh??? Linkerachterbeen, rechterachterbeen, voor links en rechts ... terwijl ik om het rechter voorbeen vroeg kreeg ik eerst de andere drie ?! Maar wel in een bloedfanatiek tempo ... hop optrekken, vast houden, neerzetten, gewicht verplaatsen, volgende been .... om vervolgens na alle 4 de voeten gegeven te hebben stokstijf bleef staan, mij strak aan keek met een zicht van "Zooooooooooo ... wat had je nog meer willen zien vandaag?" Nee echt, hilarisch, maar ik snapte er geen hout van ... heb niet YES geroepen, want ik wist niet waarop ... heb KLAAR gezegd, klopje gegeven en met knol naar buiten gelopen en gezellig wat grondwerk gedaan. Wat heb ik gedaan? Geen enkel idee!

marianne laenen schreef op zondag 29 november 2009, 19:40:


Ik vind het ook heel moeilijk, Marianne. Niet het hand laten aanraken, niet het stapje achteruit ... maar juist de andere dingen die je wilt gebruiken om iets aan te leren, dat vnd ik moeilijk.
Zo zag ik Eddy tijdens het lessen zijn Indy belonen en hij gaf haar vanuit het zadel een snoepje. Dat bracht mij op het idee om Jeen eens vanuit het zadel iets te leren, bijvoorbeeld "terug". Juiste lichaamshouding, teugels iets opnemen en ritmisch met je hand een paar keer zachtjes terug vragen (weet niet hoe ik het typend uit moet leggen). Jeen ging twee pasjes terug, hartstikke goed ... dus YES en ik heb hem een stukje wortel gegeven.
Nou dat heb ik geweten! Hij is wel super lenig, dat weer wel, want hij ging niet meer naar voren, alleen maar terug en dan iedere keer met zijn hoofd bijna op het zadel zo van "HIERO, DAARO moet de wortel in!" Ik weet dat het ontzettend fout is, maar ik moet daar dan weer vreselijk om lachen ... ik doe iets fout, dat weet ik ... maar wat, echt geen enkel idee!