Anja Seijn schreef op woensdag 2 december 2009, 21:10:


Helaas geen suikeroom in de buurt. Ik heb hem nog niet gevonden in ieder geval..

Op dit moment probeer ik vooral om een goed nieuw baasje voor haar te vinden, aangezien zelf houden dus niet echt een optie is.

PaardEnSchool schreef op donderdag 3 december 2009, 11:21:


Goed nieuws! Er is iemand komen kijken naar iúna, en diegene was erg enthousiast over haar. Hij heeft een optie op haar genomen tot maandag (zodat hij aan de boer waar zijn twee paarden staan kan vragen of er in de loopstal+wei nog een paard bij kan). Dit zou een ideaal plekje voor haar zijn. Ze zou gaan 'werken' als therapie paard voor zowel kinderen als volwassenen(voornamelijk grondwerk). Dit is iets wat ze erg graag doet. En ze zou op wei+loopstal komen samen met zijn twee andere paarden.
Even duimen dus dat dit doorgaat!!

Katja Goovaerts schreef op woensdag 16 december 2009, 17:46:


Jaa! Die kreeg ik ook doorgestuurd van een vriendin. Lijkt me echt super om met je paard te doen! (Jammer genoeg gebrek aan paard hier op t moment).

Ilma Meijer schreef op woensdag 16 december 2009, 17:03:


Ik heb ook goede resultaten gehad met honingzalf(niet bij paarden dan, maar dat zou niet veel uit moeten maken). Kreeg laatst de tip van mijn dierenarts dat pure honing eigenlijk nog veel beter werkt(onbewerkte/biologische honing). Wat ik bij wondes ook vaak gebruik is iso-betadine zalf gemengd met bloemsuiker(bloemsuiker toevoegen totdat het mengsel een "korrelig" uiterlijk heeft).

Anja Seijn schreef op zaterdag 19 december 2009, 11:31:


Daar kan ik me inderdaad ook wel in vinden! Vroeger ging ik altijd samen met een vriendin naar onze paardjes. We reden toen op hetzelfde niveau maar we gaven elkaar regelmatig "les". Zo kan de een leren lesgeven en de ander stak er ook altijd wat van op, aangezien je "vanaf de grond" toch altijd weer andere dingen ziet dan er op. Je kan elkaar zo een heel eind verder helpen.

Verder denk ik dat zodra je iemand iets nieuws kan leren, al is het maar een ding waar je diegene mee vooruit helpt, je iemand "les" kan geven. Dat hoeft dan niet op professioneel vlak te zijn. Gewoon beginnen met de mensen in je omgeving een stapje vooruit te helpen.

Wat ik zelf vaak doe(niet dat ik les geef, maar gewoon als oefening voor mezelf) is kijken naar hoe andere mensen bezig zijn met hun dieren en dan gewoon voor mezelf bedenken wat ik vind dat ze goed doen en welke punten ze zouden kunnen verbeteren en hoe ik dat zou verbeteren. Als je dan merkt dat je regelmatig wel wat nuttigs toe te voegen hebt, zou je, naar mijn idee, kunnen overwegen om les te gaan geven.

van lennep schreef op maandag 21 december 2009, 18:28:


LOL hihihi