Anja Seijn schreef op donderdag 3 december 2009, 12:50:


Er gebeuren nog véél ergere dingen bij Anky van Grunsven. De enige reden waarom die nog vrolijk rondhobbelt is geld. Ik denk dat kapotte mondhoeken bij een normale ZZ-Z amazone geen echt indrukwekkend nieuws is.

Waar het mij om gaat is het wedstrijdreglement. Je kan voor mishandeling gedisqualificeerd worden, kapotte mondhoeken vallen volgens mij onder dat kopje. Daar zou ik graag een melding over willen maken, de amazone heeft zich daar dan toch alleen maar zelf mee te pakken en gaat over haar acties eerst eens nadenken.

Teminste, dat hoop ik...

Huertecilla schreef op donderdag 3 december 2009, 16:18:


Mail met foto's verstuurd naar de Db en PvdD. Ik ben benieuwd naar de reacties.

Arabesk schreef op dinsdag 8 december 2009, 14:04:


Klassieke dressuur?

Circusdressuur of Blauwtongdressuur, slagerscentendressuur, surfdressuur, rijdjepaardvastdressuur, kruldressuur, zaagdressuur, prikdressuur, rolldressuur, stijfdressuur, kapotdressuur, stressdressuur, shockdressuur, zweepdressuur, slofdressuur, zwiepdressuur, maaidressuur, knarsetandendressuur, openbekkendressuur, ijzerdressuur, snoerdressuur, trippeldressuur, rodeogendressuur, kneldressuur, stangdressuur, zo en dat vind ik nou eens moderne namen die héél geschikt zouden zij voor gebruik van KNHSwedstrijden.

Voor ieder wat wils en in welke klas rijdt jij?

Nils Vellinga schreef op dinsdag 8 december 2009, 21:52:

Het accepteren van het bit is een heel belangrijk aspect voor het goedgaand paard. Deze manier van rijden heeft een bit nodig omdat een paard alleen daarmee nek- en kaakgewricht voldoende los kan maken om te komen tot het einddoel. Paarden kunnen natuurlijk wel met een bitloze optoming nageeflijk worden en druk op de teugel geven, maar de ontspanning van nek- en kaakgewricht zal niet volledig zijn. Een goed gereden Westernpaard kan bijvoorbeeld een goede aanleuning hebben op het gewicht van de doorhangende teugel. Een dressuurjurylid zal dat nooit aanleuning noemen. Bij het bitloos rijden wordt aanleuning verkregen vanaf de bovenkaak tegen de neusriem aan. Hierdoor ontstaan substantiële verschillen tussen combinaties die rijden met bit en combinaties die rijden zonder bit.

Aanpassen reglement

Bij het integreren van het bitloos rijden in de reguliere dressuur is het noodzakelijk dat het begrip aanleuning wordt aangepast voor bitloze combinaties. Dit om onduidelijkheid in de verschillen (in beoordeling) tussen combinaties met bit en bitloze combinaties te voorkomen. Bij het bitloos rijden is het begrip aanleuning te verwoorden in het lichte contact op de teugels met het paard en de hoofd/ halshouding van het paard. Deze hoofd-/ halshouding moet dezelfde zijn als bij het rijden met bit.

--------------------------

In deze 2 stukjes spreken ze zich zó mekaar tegen, dat het lachwekkend is. Ze hebben het steeds over kaak- nekgewricht, máár een paard loopt normaliter met een gesloten ontspannen mond. Daarmee kan hij ook heel normaal verzamelen en verzameling is een natuurlijk iets, dus wat bewerkt een bit? Zover ik weet drukt het bit constant druk uit op de mond, met constant bedoel ik dan ook daadwerkelijk constant, omdat de mondhoeken al onnatuurlijk omhoog worden gebracht. Dat alleen al zonder inwerking van de ruiter...

Het lijkt mij logischer als er juist meer ontspanning verkregen kan worden zonder bit, omdat er geen (als het goed is) constante druk op het hoofd staat. Gevolg daarvan is losgelatenheid in de nek en de kaak tel ik even niet mee, omdat ik niet echt het nut van verzameling -> kaakgewricht snap. Als het paard namelijk ontspannen is, is zijn kaak toch ook lekker los?

Merel Stoffers schreef op woensdag 9 december 2009, 20:35:


Bij onze Orun cursus leer je alleen de theorie van 'achter naar voren rijden'. Bij de praktijk zijn ze echter altijd bezig om die kop naar onderen te trekken en de rest komt later. Tijdens het examen moeten de paarden in de krul werd ons verteld, dan is het geen kwestie meer van achteren naar voren, nee HOPPA geen gelul in de krul.

Ik heb al een paar keer commentaar erop gekregen dat ik niet eerst met de aanleuning begon. Ik liet ze namelijk altijd eerst wat overgangen en tempowisselingen rijden, werken aan het recht richtten en daarbij ook niet de ruiter vergeten, het duurt dan wel wat langer, maar uiteindelijk werk je naar de verzameling toe. Volgens de Orun was dat helaas niet goed (snel) genoeg, die koppen moeten gewoon in de krul KLAAR!

Nu geef ik tijdens de Orun les zoals hún dat willen. Ik begin eerst met het hoofd 'hou je teugels kort' 'rijdt met twee teugels' 'neem de teugels nog wat korter' 'houd druk op die teugels' 'vraag het hoofd maar naar beneden' 'druk op die teugel, druk op die teugel!' laat je teugels niet los, pak ze korter' 'stelling vragen en dóórvragen als dat moet' etc. etc.
De rest kun je wel indenken, die paarden worden zo kort gehouden dat ze voor het minst geringste opschrikken en aan de andere kant zijn ze logischerwijs niet meer vooruit te brandden. Na de tweede orunles had iedereen al sporen op zak.

Dus, nee door de Orun is de sportdressuur alleen maar nog vager voor mij geworden. Daaraantegen heb ik nu wel duidelijke inzicht in de slagerscentendressuur.

Jasmijn Wauters schreef op woensdag 9 december 2009, 21:59:


Nee, het is géén verkeerde link, ik vond het gewoon toepasselijk voor het niveau waarop PN zich ook maar héél af en toe bevindt...

Nils Vellinga schreef op woensdag 9 december 2009, 22:28:


Das Gymnasium des Pferdes van Gustav Steinbrecht. Staat heel veel gedetaileerde uitleg in.