Het kan !

Equiboost organiseert in 2010 twee workshops: de Filly Class en de Seabiscuit Class.

Wie de Filly Class met succes beëindigt, kan nadien
1) zelfstandig het enneagram van iemand bepalen
2) zelfstandig sessies paardenknuffelen organiseren
3) zelfstandig just 4 fun activiteiten met paarden organiseren

Meer en meer stijgt de vraag naar paardenknuffelen en fun activiteiten met paarden, vooral vanuit volgende hoek:

- gezinnen en families, familiefeesten
- ook scholen, jeugdinstellingen, e.a. gaan steeds vaker aan de slag met paarden
- fun teambuildings voor bedrijven
- ...

De Filly Class staat open voor iedereen en start op 6 februari 2010. Inschrijven kan tot 22 januari 2010, met een maximum van 10 deelnemers.

Wie de Seabiscuit Class met succes beëindigt, kan nadien als paardencoach aan de slag. Daarmee bedoelen we veranderingsprocessen sturen en begeleiden, zowel op privé als professioneel niveau - thuis en op het werk dus.

Om te kunnen deelnemen aan de Seabiscuit Class, dien je wel aan enkele voorwaarden te voldoen. 1 van die voorwaarden is, op zijn minst 1 eigen paard hebben dat je door en door kent ; een andere voorwaarde bestaat erin, dat je een opleiding NH naar keuze achter de rug hebt want paardencoaching en paardnatuurlijk gaan volgens onze filosofie hand in hand ; tot slot is een derde voorwaarde dat je een diploma hoger onderwijs bezit (of gelijkgesteld door beroepservaring) en minstens 3 jaar werkervaring achter de rug hebt. Coachingsopleidingen zijn zeker een plus.

Geïnteresseerden dienen een motivatiebrief en cv in te dienen en worden via Premium Selection gescreend. De Seabiscuit Class start in september 2010, met een maximum van 10 deelnemers.

Meer informatie hierover vindt u op de Equiboost website.

Wil schreef op zondag 25 oktober 2009, 21:15:


in ANTI-biotica hoor je anti: tegen, negatieve zin. anti-biotica doodt in feite én de goede én de slechte bacterieën in de darm. in PRO-biotica hoor je pro: voor, positieve zin. pro-biotica zijn eigenlijk goede bacterieën die de darmflora terug gaan bevolken met goede micro-organismen.

probiotica zijn ALTIJD goed voor een paard. je kan nooit een teveel hebben aan goede darmflora. mijn paarden krijgen bijvoorbeeld preventief 3 x per jaar een probiotica kuur.

waarom? omdat 70 % van de ziektes bij paarden (en bij mensen, dixit aristoteles - toen al !!) afkomstig zijn van "iets" dat met de darmen te maken heeft. de darmen zijn ook heel belangrijk voor de immuniteit.

door probiotica toe te dienen, verhoog je dus ook de immuniteit van je paard.

als er dan een slechte bacterie langs een of andere weg in de darmen terecht komt, dan botst die op een legertje 'goede' bacterieën en wordt die ingekapseld / vernietigd.

lang leve probiotica dus.

Piet schreef op zaterdag 5 december 2009, 23:26:


Hoi Piet, bedankt voor de tip ! Je ziet, ik volg al meteen je goede raad op ik ga gelijk even kijken of ik dit kan verplaatsen, want het is inderdaad niet de bedoeling om als spammer geregistreerd te worden.

Equibooster schreef op zondag 6 december 2009, 1:56:


Zo is inmiddels verplaatst - maar hoe krijg ik deze hier nu weg?

Maria Delavega schreef op zondag 6 december 2009, 18:26:


hoi Piet,

bedankt om even "in de bres te springen"

dit soort reacties, afkomstig vooral uit onwetendheid - ik denk niet dat iemand die een reactie plaatste, ooit al paardencoaching geprobeerd heeft? - ben ik gewend om te horen hoor. ofwel reageren mensen heel enthousiast en willen ze het uitproberen, ofwel breken mensen het concept paardencoaching - op grond van ? gebaseerd op ? - volledig af. Einstein, Newton, en tal van grote uitvinders werden gek verklaard toen ze hun theorieën bekend maakten. jaren later bouwt de wetenschap nog steeds verder op hun ideeëngoed. feit is, dat paardencoaching intussen zo'n 20 jaar bestaat, inmiddels sterk evolueerde, en het aantal paardencoaches ieder jaar groeit. mijn Amerikaanse contact vertelde me dat er wereldwijd intussen zo'n 8.000 mensen professioneel aan de slag zijn. meestal zijn het hoog opgeleide mensen, met een rijke carrière, die hun goed betaalde job gedeeltelijk of volledig opgeven, om andere mensen met hun privé en professionele struikelblokken verder te helpen door bij het veranderingsproces paarden in te schakelen. zouden al die mensen dat zomaar doen, voor iets dat niet werkt? wie weet. misschien lopen er 8.000 gekken rond die ze maar beter in de boeien zouden slaan. in Nederland zijn er bijvoorbeeld al veel meer paardencoaches aan de slag dan in België, Nederland staat op dit vlak al veel verder dan Belgenland. in België heeft de stad Gent bijvoorbeeld 1 paardencoach full time in dienst. deze paardencoach begeleidt leerkrachten die te maken krijgen met moeilijke leerlingen, zodat ze beter kunnen omgaan met de moeilijker leerlingen. in Limburg zet een jeugdinstelling nu ook paarden in in het begeleidingsproces van de geplaatste jongeren. de universiteit van Utrecht integreert nu ook coaching met paarden als onderdeel in een voortgezette opleiding. ik ga er een eindwerk van een studente voor begeleiden. blijkbaar slaan die universitairen dan ook de bal compleet mis? wie weet. tientallen multinationals stuurden uit gans Europa hun topmanagement naar leiderschapstrainingen met paarden van het EAHAE netwerk. ze betaalden hier schandalig grof geld voor. misschien weten die multinationals niet goed waarmee ze bezig zijn? wie weet.

het spijtige aan paardencoaching is, dat de opleidingen verschrikkelijk veel geld kosten en daardoor niet voor iedereen toegankelijk zijn. in januari bijvoorbeeld volg ik anderhalve dag voortgezette opleiding in Duitsland, wat me zo'n 2500 euro zal kosten. de afgelopen 5 jaar werden gevuld met tal van coachings- en paardenopleidingen in Amerika, Nederland en Frankrijk. al m'n vrije tijd en spaargeld werd hierin geïnvesteerd. het zou mooi zijn mocht "broodje aap verdienen" of hoe luidde het precies, de afgelopen 5 jaar waar geweest zijn in realiteit was het echter het omgekeerde. en dat is prima, want ik heb een pak bijgeleerd over mezelf, over anderen, en over paarden. ik bekijk mezelf, anderen en paarden door een totaal andere bril nu en ik stap veel "lichter" door het leven, ik zie veel meer mooie dingen, ik ga anders om met mensen en prijs me gelukkig met de mensen die me nu omringen. mijn geld ben ik kwijt, dat is waar, maar mijn leven is er immens door verrijkt en ik zou het voor geen geld ter wereld anders willen gedaan hebben. ik ben nu klaar om door paardencoaching van deze wereld een betere plaats te maken. en ja, ik zal er mijn beroep van maken. en ja, dat impliceert dat ik er ook betaald voor zal worden. de impact van paarden op mensen is zo onbeschrijflijk groot, dat wie er van geproefd heeft, weinig anders kan dan dit te willen delen met andere mensen. in 2008 heb ik, bij wijze van 'oefenen', een jaar lang gratis mensen gecoacht met paarden. hun leven is er door veranderd - in positieve zin. dat gaf voor mij de doorslag om in 2009 Equiboost op te richten. in 2010 wil ik mijn kennis doorgeven. omdat er veel goeds kan gebeuren met paarden. hoe meer paardencoaches er zijn, hoe meer mensen geholpen kunnen worden. het spreekt voor zich dat ieder voor zichzelf uitmaakt, of hij of zij wil geholpen worden door paarden. het kan, moet niet

ik geloofde aanvankelijk ook niet dat paarden een gedragsverandering konden te weeg brengen of dat paarden een belangrijke bijdrage konden leveren aan bedrijven om efficiënter te werken. dat leek me echt wel heel ver gezocht, zelfs voor een open minded iemand als mezelf. ik reageerde net hetzelfde. "zal wel" "kan toch niet". tot ik het zelf probeerde. en dan sta je natuurlijk wel even raar te kijken

we leven in een vrij land en iedereen mag zijn mening uiten. voor mij is het dus prima als mensen paardencoaching de grond inboren.

de bedoeling van de aankondiging van de opleiding op dit forum was - excuses dat het op de verkeerde plaats stond trouwens - om aan paardenmensen te laten weten dat dit bestaat. paardencoaching bestaat, en als er bij iemand de interesse leeft om meer te gaan doen met zijn of haar paarden, dat er nu ook een toegankelijke opleiding bestaat. jullie hoeven niet meer naar Amerika te trekken om het zelf te leren. de bedoeling is geenszins om mensen te overtuigen van het belang van of de impact van paardencoaching. wie op een bewuste manier omgaat met zijn of haar paarden, weet vanzelf waar ik het over heb.

Nils Vellinga schreef op zondag 6 december 2009, 20:50:


hoi Nils & Olly,

als we dan toch even de financiële toer opgaan:

de opleiding zelf kost 1700 euro + btw. ik moet het vliegtuig nemen naar Hamburg, dan de trein naar Klein Nienhagen (helemaal boven in Duitsland), daarna bus of taxi, dien ik nog uit te vissen, naar de locatie zelf. Tel ook je hotel en maaltijden ter plaatse.

de mensen die de opleiding geven, zitten met een vaste kost aan infrastructuur: binnenrijpiste, leslokaal, lesmateriaal. daarnaast zitten ze met de vaste onderhoudskosten van de paarden. daarnaast hebben ze net als ik tienduizenden euro's besteed aan opleidingen in binnen- en buitenland. dan heb ik het nog niet over de TIJD die ze besteden aan hun eigen gevolgde opleidingen, hun tijd om de paarden te verzorgen, hun infrastructuur netjes te houden, de tijd die ze besteden om de cursus voor te bereiden en hun lestijd op zaterdag en zondag. dat is allemaal tijd die ergens betaald mee moet worden. niemand werkt gratis, toch?

als je al deze kosten optelt, is 1700 euro relatief goedkoop.

als ik kijk naar mezelf - ik heb er geen probleem mee om deze info met jullie te delen, als het voor jullie zo belangrijk is om andermans rekening te maken - dan kom ik uit aan de volgende bedragen:

- opleidingen en alle ermee gepaard gaande vervoers- en verblijfskosten de voorbije 5 jaar: zo'n 30.000 euro
- aankoopkosten, onderhoudskosten, dierenartskosten van de paarden de voorbije 5 jaar: zo'n 80.000 euro
- aankoop paardenvrachtwagen: 20.000 euro
- huurgelden van infrastructuur om paardencoaching in een rustige, private omgeving mogelijk te maken (kan je niet doen in een manège waar andere mensen rondlopen) en de inrichtingskosten van deze infrastructuur de voorbije 5 jaar: zo'n 40.000 euro (ben inmiddels aan 3de locatie toe)
- uitgaven aan promotie, zoals website, gratis events organiseren, informatiemateriaal, persrelaties, e.a. om paardencoaching bekend te maken bij het grote publiek en dit enkel in 2009: zo'n 40.000 euro

dit zijn zowat de belangrijkste kostenposten, los van alle andere, kleinere kostenposten zoals benzine, telefoonrekeningen, postkosten, enz.. dat brengt de investeringen tot op vandaag op een bedrag van 210.000 euro.

als je er vervolgens rekening mee houdt, dat ik in 2009, zonder de voorbije jaren mee te tellen, gemiddeld 10 uur per dag werk aan Equiboost (blog, website updates, organisatie van events, gratis sessies voor mensen en pers, administratie, beantwoorden van vragen en mails, samenzitten met mensen, samenwerkingen bespreken, tijd voor opleidingen en literatuur en bijstuderen, enz.) en dit 7 dagen op 7, kom je op een onbetaalde tijdsbesteding van 3.650 uur. dan zit de tijd die ik besteed om de paarden te verzorgen hier nog niet bij, voor alle duidelijkheid.

als je weet dat ik voor mijn werk als PR consultant 120 euro / uur kan verdienen - ik heb nl. een PR kantoor dat ik jaar na jaar afgebouwd heb om zodoende meer tijd vrij te maken voor paardencoaching - kan je eigenlijk stellen dat ik 3.650 uur x 120 euro = 438.000 euro mislopen ben in 2009 door deze tijd niet te besteden aan mijn werk, maar aan de uitbouw van Equiboost. dan heb ik het nog niet over de tijd die ik de voorgaande jaren besteedde aan paardencoaching.

technisch gezien zou mijn investering op heden dus 648.000 euro bedragen - nog steeds zonder alle kostenposten en tijdsbesteding in rekening te brengen. dit is dus bijzonder ruw geschat.

nou, met dat bedrag had ik al een mooie woning met wat weides en paardenstalling kunnen kopen denk ik - helemaal voor mezelf en voor m'n paardjes.

ga ik deze investering ooit kunnen terugverdienen?

dat weet ik niet.

daar gaat het voor mij ook niet over.

wat telt is, dat je als mens iets doet waar je je goed bij voelt. dat je iets doet waarin je gelooft. dat je iets doet waar goeds kan uit voortkomen - het liefste voor zoveel mogelijk mensen. goeds zowel voor mens als voor paard.

misschien denk je nu wel: o dat is zo'n rijkeluiskindje met zat veel poen, dat het zich kan permitteren om even filantropisch geloof ik was het, te gaan doen.

het spijt me, maar ik dien jullie opnieuw te ontgoochelen. mijn moeder werkt in een bejaardentehuis en is tot haar 14de naar school geweest. ze ontziet zichzelf veel om mijn kleine broer te laten studeren op kot. mijn vader werkte in een fabriek en is tot zijn 14de naar school geweest. ze hebben altijd flink geschipperd om hun 3 kinderen naar school te laten gaan. mijn vader is 2 jaar geleden overleden aan kanker. het spaargeld van mijn ouders is opgegaan aan de kankerbehandeling. hij had veel dromen maar kreeg de tijd niet om ze waar te maken.

ikzelf had het geluk op kosten van mijn ouders een universitaire opleiding te volgen. nadien volgde ik nog 4 bijkomende universitaire opleidingen bij, die ik zelf betaalde, terwijl ik als student part time ging werken.

ik werkte 12 uur per dag voor een PR kantoor waar ik een loon aan overhield dat me toeliet om net rond te komen. ik kon niet sparen. ik besloot om zelf een PR kantoor op te richten, en alle inkomsten daaruit besteedde ik aan 'paardencoach worden'.

waarom ik dat doe, begrijp ik zelf ook niet. puur rationeel gezien was ik - op financieel vlak althans - beter af geweest om bij PR te blijven en 'poen te scheppen'. PR is een hele leuke en boeiende job. je verdient goed je brood en je komt met tal van interessante mensen en journalisten in contact. ik heb het altijd graag gedaan en kon er goed van leven.

maar wat is mijn toegevoegde waarde als mens dan? op welke manier lever ik dan een bijdrage aan de maatschappij? ik heb een paar jaar gratis PR gedaan voor dierenrechtenorganisaties. maar het was niet genoeg. ik wilde meer doen.

paardencoaching vormde voor mij het ideale antwoord.

goed doen voor de mensen, goed doen voor de paarden, en hopelijk, naar de toekomst toe, er ook van kunnen leven.

sommige mensen zitten zo in elkaar. andere mensen zitten anders in elkaar.

mijn moeder is een zenuwinzinking nabij. "hoe kan ik toch zo stom zijn". "hoe kan je nu al je talent vergooien aan zo'n onzin als paardencoaching". "je zal eindigen in de goot met al je gekke ideeën". "je hebt zo hard gewerkt om te komen waar je nu staat en je gooit het allemaal overboord voor zoiets stoms, hou toch gewoon je paarden als hobby en klaar".

misschien heeft ze wel gelijk. misschien is dat wat me te wachten staat.

nog enkele maanden, als mijn laatste restje spaargeld op is, terug gaan bedelen om een job bij een bedrijf. terug naar af. het kan.

maar misschien kan het ook anders. ik weet het niet. de toekomst zal het uitwijzen.

mijn droom is, om een centrum op te richten, waar paardnatuurlijk en horse assisted education centraal staan.

een utopie? misschien. mogelijk.

maar als ik het niet probeer, zal ik het nooit te weten komen.

ik leef nu mijn droom, en misschien blijft het bij een droom, maar zolang ik kan, zal ik mijn droom leven. zodat ik op het einde van de rit nergens spijt over hoef te hebben.

paardencoaching werkt. het is een kwestie van tijd voor 'de mensen' dat inzien. in 2020 zal een paardencoach de normaalste zaak van de wereld zijn. nu is het nog iets geks. ik hoop dat ik dan nog steeds paardencoach ben. en niet terug achter een pc in een muf kantoor zit te werken.

waar het wel over gaat is,

hoi Elke,

vanop de zijlijn van de dramadriehoek nuanceren en aangeven dat er naast zwart-wit ook grijs bestaat, dat ieder gegeven in een context kadert, impliceert niet noodzakelijk een slachtofferrol

als je zelf actief bent als paardencoach, wil ik je graag eens ontmoeten volgend jaar.

ter info zoekt het NAC nog gastsprekers over werken met paarden, als dit je werkdomein is en dit iets is wat je kan interesseren, stuur me gerust een mailtje dan geef ik je de contactinfo door.

groetjes,
anke

ElkeW schreef op zondag 6 december 2009, 23:10:


spijtig dat je geen paardencoach bent ! ik probeer nl. met zoveel mogelijk paardencoaches in contact te komen, om krachten te bundelen en samen te werken. als een bedrijf vraagt naar paardencoaching voor een groep van 30 mensen, kan je dat met 1 paardencoach niet aan, en HAE mensen zijn dun gezaaid in Belgenland, dus ervaren partners zouden welkom zijn. mocht je - of iemand anders op dit forum - op iemand botsen: let me know.

juist, wat je schrijft komt soms anders over dan wat je zou zeggen. mijn postje geeft blijkbaar de indruk dat er twijfels zijn, terwijl ik eigenlijk net het omgekeerde bedoelde. had ik enige twijfels over de waarde van paardencoaching, was ik er nooit aan begonnen en was ik mooi bij mijn PR gebleven. de realiteit heeft soms iets anders in petto dan wat je nastreeft. wie weet wat er kan gebeuren? de paarden kunnen ziek worden, ik kan een ongeval krijgen, noem maar op. en dan is het bye bye Equiboost ! omgekeerd kan het verhaal ook plots in een stroomversnelling geraken.

een mens kan maar zijn best doen zeker?

vele groetjes,
anke

Equibooster schreef op zondag 6 december 2009, 23:31:

Equibooster schreef op zondag 6 december 2009, 23:34:


Whoops bericht was niet doorgekomen blijkbaar. Wat ik je wou vragen Elke, is wat jij doet als beroep dat je omschrijft als 'onbestaande sector' ?

eddy DRUPPEL schreef op maandag 7 december 2009, 10:27:


Daar dien ik Eddy gedeeltelijk in bij te treden. Paardencoach / HAE is geen erkend beroep. In principe kan iedereen die dat wil, zichzelf tot paardencoach uitroepen. En dat gebeurt ook. Met misbruik of bedrog als gevolg in sommige gevallen.

Dat je arts of psycholoog dient te zijn om een goede paardencoach te zijn is larie. Integendeel, de beste paardencoaches die ik ontmoette, waren net geen arts of psycholoog, maar ervaren managers. Een psycholoog heeft bijvoorbeeld vaak de neiging om suggesties te geven vanuit de beroepsachtergrond ('probeer eens dit' en 'pak het eens zo aan'), terwijl paardencoaching net het omgekeerde doet: de verantwoordelijkheid bij de coachee leggen. Een goede paardencoach zijn of worden, heeft in de eerste plaats te maken met je persoonlijkheid, je ingesteldheid, je bereidheid om kritisch en bewust naar jezelf te kijken voor je je richt op anderen ; niet zozeer met je diploma of achtergrond. Een zekere levenservaring is inderdaad gebruikelijk - de meeste paardencoaches die ik ken zijn 35+. Paardrijden komt bij paardencoaching niet aan bod - de oefeningen gebeuren naast het paard, niet op het paard. Onthou goed, Equiboost gaat over Horse Assisted Education, niet over Equine Assisted Therapy en niet over hippotherapie ...

Moraal van het verhaal: (ver)oordeel niet te snel ... niet alleen op dit forum, maar algemeen in het leven.

En daar laat ik het bij Jullie zijn allemaal groot en slim genoeg om voor jezelf uit te maken of paardencoaching iets is voor jullie is of niet Ben je voorstander dan is dat prima en ben je tegen dan is dat ook prima - zolang jullie je maar goed in je vel voelen bij wat jullie denken, voelen en doen, want dat is uiteindelijk wat telt. In ieder geval wens ik jullie allemaal het allerbeste toe, ook met de viervoeters !

Peet schreef op dinsdag 8 december 2009, 16:27:


Dit kreeg ik doorgestuurd van een lezeres van de Equiboost blog nav een post over paarden en diarree ; misschien kan het een oplossing zijn? Dit product heb ik zelf nog niet getest of geprobeerd, dus vanuit persoonlijke ervaring kan ik niet spreken. Ik weet wel dat Marleen bijzonder paardnatuurlijk ingesteld is en gebruik sinds kort ook de paardnatuurlijke producten voor weide van haar:

Hoi Anke,

Graag had ik willen reageren omtrent het artikeltje paarden & diaree.
Een eventuele oplossing zou onze Syn-Vital kunnen zijn. Dit zijn tarwezemelen gefermenteerd met onze Effectieve Micro-organismen.
Je zou het kunnen vergelijken met een dagelijkse inname van een yakultje bvb, zo een drankje met goede bacteriën (enkel met dit verschil dat onze EM formule wel de 'ferrari' is onder deze formules ;0)
Syn-Vital verhoogd de natuurlijke weerstand van het paard.
Door fermentatie van tarwezemelen met behulp van melkzuurbacteriën en gisten ontstaat een Synbiotica. Deze Synbiotica is een combinatie van pre- en pro-biotica.
Pro-biotica zijn o.a. goede bacteriecultures die de werking van de inwendige microflora in de darmen stimuleren. Pre-biotica zijn voedingsvezels welke de bacteriegroei in het spijsverteringskanaal bevorderen. Gisten vormen o.a. vit B en kunnen de microbiële fermentatie en vezelvertering verbeteren. Door deze synergie, van goede bacteriën en vezels, wordt de darmflora op een positieve wijze gestimuleerd. Hierdoor verbetert de spijsvertering en de nutriënten opname. Bovendien krijgen de dieren een mooie gezonde vacht en verharen ze sneller.
Mocht je dus ooit last hebben van diarree bij één van je paardjes zou ik je dit produkt aanbevelen. EM bevat een selectie van verschillende, vrij in de natuur voorkomende micro-organismen, dus m.a.w : puur natuur.

groetekes

--
www.em-equus.be
www.verm-x.nl
'The air of heaven is that which blows between the horse's ears' Arabic proverb

PaardEnSchool schreef op zaterdag 12 december 2009, 10:50:


NLP is inderdaad 1 van de technieken die ik toepas tijdens het paardencoachen, en daarbij is de kern te focussen op wat je wil bereiken naar de toekomst toe, niet op wat je vroeger of nu (nog) niet hebt. het NU is hierbij het vertrekpunt van alles en precies daarom zijn paarden zo dankbaar om mee te werken: ze leven 200 % in het NU moment.

marjolijn schreef op woensdag 16 december 2009, 14:00:


+++

het aspect veiligheid wordt inderdaad vaak uit het oog verloren. ook het aspect paardenwelzijn is bij sommige coaches soms ver zoek. daarom hamer ik persoonlijk althans erop, dat zowel paardnatuurlijk als veiligheid absolute prioriteit zijn.

ik schaar me volledig achter de stelling dat er niet optimaal gecoacht kan worden met paarden die in een box opgesloten staan. precies daarom lopen de Equiboosters vrij in en uit, zomer en winter, dag en nacht.

op you tube staan een paar amateuristische opnames gemaakt door een studente tijdens Speed-Equiboosting. je kan ze vinden door Equiboost in te tikken. geen professionele verknipte filmpjes dus, wel barslechte filmkwaliteit waarvoor excuses, die hopelijk toch een realistisch, begrijpbaar beeld schetsen.

ik heb ook enkele links naar filmpjes van collega's geplaatst op mijn blog equiboost.blogspot.com ; een beeld zegt inderdaad soms meer dan 1000 woorden. misschien kunnen deze helpen om een meer concreter beeld te krijgen van paardencoaching.

ivm coaching, dat dit een lang proces is: bij klassieke coaching duurt dit soms 2 jaar of langer. dat komt omdat klassieke coaching werkt op het niveau van het rationele, het bewuste, het denken. dat heeft ook zijn waarde, maar duurt langer. paardencoaching gaat meteen naar de kern en situeert zich op het vlak van het onderbewuste. het gemiddelde bij Equiboost ligt op 4 à 5 sessies. tussen de sessies door zitten telkens minstens 3 weken. dus 4 à 5 x Equiboosten en je zal merken dat je dezelfde niet meer bent, omdat je anders tegen mensen en situaties aankijkt, er anders mee omgaat, en vooral de focus bij jezelf leert te leggen en sterker in je schoenen staat. een Equiboost traject gaat altijd gepaard met 'huiswerk' om het bewustwordingsproces, ook zonder de paarden, kracht bij te zetten.

er is een dame, Rein Frederiks, die niet bekend was met paarden, en voor het eerst paardencoaching krijgt, die stap voor stap haar veranderingsproces deelt met de bloglezers. ik krijg veel vraag naar 'hoe werkt dat nu concreet' - vandaar de idee om het hele coachingstraject van A tot Z te laten toelichten, niet door mezelf echter, maar door iemand die het meemaakt van A tot Z. de tekstjes, die jullie kunnen vinden door in de zoek functie op de blog Rein in te tikken, zijn de letterlijke woorden van Rein Frederiks zelf. ze schrijft neer hoe ze zich voelt, hoe ze zichzelf leert kennen, wat ze anders aanpakt. ze heeft vandaag net haar 3de sessie gehad en is dus omzeggens halverwege haar coachingstraject. de bedoeling hiervan is, om het zo weinig commercieel mogelijk te maken, en om coachees zelf aan het woord te laten. niemand heeft immers baat bij een commercieel verhaal dat veel belooft maar weinig realiseert. zo verlies je alle geloofwaardigheid.

ook de getuigenissen op www.equiboost.com, die je kan vinden onder de rubriek They Did It, zijn verhalen van mensen, die paardencoaching elk op hun eigen manier ervaren en neergeschreven hebben.

in paardencoaching leer je dus niet omgaan met paarden, leer je ook niet paardrijden, want alle oefeningen gebeuren naast het paard, maar leer je je echte ik kennen.

ik hoop dat dit wat meer duidelijkheid kan bieden.

sandratien2 schreef op donderdag 17 december 2009, 9:14:


ik dien me in grote lijnen, nuances achterwege gelaten, bij Michiel aan te sluiten. het is inderdaad zo dat een paard 100 % in het nu leeft. dat neemt niet weg dat vanuit het onderbewuste beelden en gevoelens - in het nu momenten - opduiken.

het is niet zo dat een paard rationeel gaat nadenken over "hé wacht eens even ... deze situatie heb ik al eens eerder meegemaakt ... en toen gebeurde dit of dat ...". het gebeurt in een flits, in een fractie van een seconde, zonder dat daar "denk"werk bijkomt. paarden denken niet in woorden, maar in hoofdzaak in beelden, waarbij bepaalde gevoelens opgeroepen worden.

alles bij het paard situeert zich op het niveau van het onderbewuste. verleden en toekomst bestaan inderdaad niet bij paarden.