Sky schreef op woensdag 9 december 2009, 21:58:


Haha ... grappig.

Koen Theys schreef op zondag 13 december 2009, 22:36:


Zo iemand noemen wij in het beschaafd Nederlands 'nen boerenpummel'.

Haha! Natuurlijk ... is dat maar een grappeke ... haha!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 december 2009, 22:47:


ale de ongeborene zal het eens zeggen, pummel haha!

sandratien2 schreef op dinsdag 15 december 2009, 13:14:


Buitenom alle negatieve en positieve commentaren over het boek zelf, vind ik het altijd knap om een boek te schrijven, mooi hoor!

Ik ga het kopen ,

Greetings

Katja Goovaerts schreef op woensdag 16 december 2009, 17:46:


Haha!

Kaat_E schreef op vrijdag 18 december 2009, 23:03:


Staat uw merrie alleen? => Aangezien ze bij de draad van andere paarden ging staan. Soms kunnen paarden uit stress of gewoon ongemak niet eten. Als er geen lichamelijke reden te vinden is maar ze geestelijk soms wat achter blijft (ook vanwege ouderdom) en alleen staat, kunnen paarden snel terechtkomen in een zwak stresspatroon.

Hey Ans,

Eén van onze paarden heeft hetzelfde verschijnsel, dan zeggen ze dat het paard 'dempig' is (chronische gevoeligheid voor stof).

Wij hebben deze merrie een maand Ventipulmin gegeven. (Bij chronische aandoeningen moet je minstens 4 weken de behandeling volgen!) Dit is een siroop (335ml in een fles - doe je 2 weken mee) die moet worden toegediend voor het paard in contact komt met stof, oud hooi, teveel beweging (hard ademen), etc. Het is een middel dat de longblaasjes 'open zet' zodat er meer zuurstof kan worden opgenomen. Het hoesten en het fel openzetten van de neusgaten (soms gepaard met piepen om meer en sneller zuurstof op te nemen) zal snel verminderen.

Het is een soort doping want prestaties/ beweging gaan beter gaan dus ik weet niet of dat je wedstrijden doet ? Want dan mag het absoluut niet gevonden worden in het bloed.

Onze merrie heeft deze behandeling één keer gehad en het resultaat mag er wezen, hoesten en piepen is voorbij. In ieder geval kan de behandeling de chronische gevoeligheid aan stof niet verhelpen.

Blijft oppassen dus!

Groeten

*On the Spanish Horse, the Andalusian – Juan Llamas*

“Only ask, and he will weave a spell to light the dark recesses of your being,
spinning around you a web of sweet delights.

He will be your children's playmate; a child himself, he'll do no harm.
He'll pardon like no other your omissions, errors, thoughtless handling.

His back, a throne of feathers, will bear you smoothly at the trot and gallop.
He'll go where others dare not. He'll stand firm where others flee in terror.

You'll discover that the pirouette is easy, that a rein back can go on forever,
that you need not be a great rider to perform airs above the ground.

At the spur's light touch he'll take flight with the wind,
bearing you safely through the air laden with long forgotten fragrance.

With him, the distant mountains will be clearer, brighter the light of the stars,
the trilling of the nightingale more joyful, sweeter the gurgling of the streams.

And at last you'll understand why he was e'er the chosen one of kings.”

*The Horse in Battle – Felix Salten °1869*

“He did not feel the ground under his feet … he thrust himself into the capriole,
rose high in the air … forelegs and hindles horizontal.
He soared above the ground, his head high in jubilation. Conquering!”

Christel Provaas schreef op zondag 20 december 2009, 13:44:


Waarom, zou u aan Felix Salten moeten vragen,
niet aan mij die zijn poëzie lezen waagde.

De man die de epische sprongen beschreef,
is echter al lang aan het eind van zijn dreef.

Hoe echter zou u de oorlog kunnen verklaren?
De oorsprong van de capriool, die zorgde voor meer levensjaren,

Ik blijf deze beoefenen, speels en trouw,
Met het paard die met mij springen wou.

*The Horse – Author Unknown*

"He knows when you're happy He knows when you're comfortable He knows when you're confident And he always knows when you have carrots."

* Horses – Lord Byron*

“With flowing tail and flying mane,
Wide nostrils, never stretched by pain,
Mouth bloodless to bit or rein,
And feet that iron never shod,
And flanks unscar'd by spur or rod
A thousand horses - the wild - the free -
Like waves that follow o'er the sea,
Came thickly thundering on.”

Christel Provaas schreef op zondag 20 december 2009, 14:17:


Van de ruiter op het paard,
Episch springen is zijn leven waard.

Niettemin wordt vlees verscheurd en been gebroken,
Het paard had de haat van achteren geroken.

*The Horse - Ronald Duncan °1954*

"Where in this wide world can man find nobility without pride,
Friendship without envy,
Or beauty without vanity?
Here, where grace is served with muscle
And strength by gentleness confined
He serves without servility; he has fought without enmity.
There is nothing so powerful, nothing less violent.
There is nothing so quick, nothing more patient."

Poëzie met paarden, poëzie mijn lieve mensen, poëzie!

Ieder die zich in dit poëtisch strijdtoneel wilt storten, poëzie!
En ieder die dit niet wilt, geen poëzie, geen bijdrage aan het forumtopic!

Poëzie met paarden, poëzie mijn lieve mensen, poëzie!