van lennep schreef op zaterdag 12 december 2009, 10:26:


Echter, de behandeling van maagzweren bij een paard is hartstikke duur. 250 euro ben je zo kwijt (omeprazole bv). En dan ben ik er tegen dat deze medicatie wordt voorgeschreven op een vermoeden van. Dit vermoeden blijkt wel eens niet juist te zijn en dan is het allemaal weggesmeten geld geweest. Daarom raad ik endoscopie wel aan voor en al eer je met zulke medicatie gaat beginnen.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 12 december 2009, 12:05:


dat is ook de mening die ik deel


b

van lennep schreef op zaterdag 12 december 2009, 17:46:


Is natuurlijk ook niet goedkoop, maar zal niet zoveel zijn (dat kan je altijd vooraf even vragen hé in de kliniek). Ik ben gewoon tegen het diagnostisch behandelen met zulk duur spul, zeker als het dan fout bleek te zijn.

Maria Delavega schreef op zondag 13 december 2009, 10:01:

Peter Donck schreef op zondag 13 december 2009, 10:10:


Peter, dit heb ik ook al ooit tegen Katelijne gezegd. Toen maakte ik een vergelijk met Amaroc nl. ik ben altijd meer zelfzeker geweest als ik buitenrijd en Amaroc heeft het echt nodig om zijn benen uit te slaan, te galopperen tot hij er bij neervalt (nooit dus). En buiten maak ik me er niet druk om. Als ik dit echter niet doe, heb je echt geen plezier om met hem in de piste te rijden . Simpel!
Echter, Katelijne is niet meer zelfzeker genoeg om met deze merrie buiten te gaan. Ik ken Katelijne en ik ken Pagina. Ook ik stap er niet zomaar even op. En ik ben behoorlijk wat gewend en ben gevoelig genoeg. Bij deze denk ook ik 2x na.
Wat ik wel meen is dat iemand anders die sterk genoeg in zijn schoenen staat en niet snel geïmponeerd geraakt, deze merrie veel mee buiten moet nemen. Zodoende dat katelijne na een tijdje dit kan overnemen en dan terug in de piste aan de slag. Ik heb wel iemand in mijn gedachten zelle ...

e m kraak schreef op zondag 13 december 2009, 16:21:


Tegen wie heb jij het eigenlijk?? Trouwens dit is echt niet de raad waarop Katelijne zit te wachten! Dat dit nooit zal lukken? JAWEL dit gaat wel lukken! Dit kost tijd en Katelijne moet gewoon de juiste persoon vinden die haar en haar paard hierdoor krijgt. En neen niemand heeft hier nood aan ouchikouchi ... knuffelknuf. Denk jij nou echt dat wij allemaal enkel maar paarden leuk vinden om de borstelen en in te vlechten? Advies graag, geen afbraak werken aub. Leuk hoor om iemand nieuw hier met een serieuze vraag zo te beantwoorden.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 december 2009, 21:27:


neen, want ik weet wat er speelt

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 december 2009, 21:27:


Trouwens nog niet zo lang geleden .... dachten velen waaronder ook ik hetzelfde over een paard en zijn ruiter. Is goed gekomen, niet?

Koen Theys schreef op zondag 13 december 2009, 22:04:


Het is inderdaad een mens-paard probleem. Maar daar kan wel aan gewerkt worden. Katelijne moet ook voor haar zelf eerst het ander op een rij zetten en haar hoofd gans leeg maken als ze met dit paard aan de slag gaat. Je moet je hoofd erbij houden elke seconde en mag niet met overtollige ballast met dit paard aan de slag. Tevens moet deze merrie meer energie kwijt kunnen geraken dan nu op deze moment. Maar dat kan niet met Katelijne in dit stadium.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 december 2009, 21:54:


Ja, JIJ.

sibyl de jager schreef op zondag 13 december 2009, 22:29:


Katelijne woont in Brugge en zij was hier een weekendje op logie met haar Paard. Ze had dat weekend 2 lessen van Eddy bitloos.

Christel Provaas schreef op zondag 13 december 2009, 23:23:


Volgens mij wel (zoals ik paard inschat en Eddy ken), maar de afstand ....

Britt Claeys schreef op zondag 13 december 2009, 23:40:


Die grote schimmelmerrie inderdaad. Ik heb haar nog straffere stoten zien aanvangen. En niet enkel met Katelijne. Ze probeert het ook bij zeer ervaren ruiters. Lees probeert

eddy DRUPPEL schreef op maandag 14 december 2009, 0:12:


Als ze deze richting zou uitkomen, mag Katelijne haar hier gerust bij ons in de weide met schuilstal plaatsen.

Gudrun schreef op maandag 14 december 2009, 9:05:


Werkt Vero niet vooral op de grond?
Ik begrijp je best als je zegt dat als het niet klikt het soms beter is om een nieuwe eigenaar te zoeken, waarmee het wel klikt. Alleen ben ik van het principe dat mensen soms te snel zeggen dat het niet klikt en te snel opgeven. Ook al is het soms liefde op het eerste zicht ... soms groeit die klik pas later. En dan ben je heel blij dat je toch doorgezet hebt, dat het allemaal de moeite waard is geweest. Veelal komt die klik nadat de mens zelf een knopje omschakeld in zijn hoofd. Maar dat is nou net hetgene dat niet makkelijk is. Ik ga nu heel erg stout zijn en zeggen dat het meestal geen mens-dier issue is, maar een mens issue. En het is daarop dat dieren reageren. Dan gaat de bal aan het rollen ...